ნეაპოლის სამეფო

ნეაპოლის სამეფო — ისტორიული სახელმწიფო სამხრეთ იტალიაში, დედაქალაქით ნეაპოლში. შეიქმნა 1282 წელს სიცილიის სამეფოს დაშლის შემდეგ.^[1] ნეაპოლის სამეფოს მმართველმა ანჟუს დინასტიამ სიცილია საბოლოოდ 1302 წელს დაკარგა, ხოლო ნეაპოლში 1442 წლამდე შეინარჩუნა ხელისუფლება. ნეაპოლის სამეფო 1442 წელს დაიპყრო და სიცილიის სამეფოს შეუერთა არაგონის მეფემ ალფონსო V-მ, რომელიც ამის შემდეგ ორივე სიცილიის მეფედ იწოდებოდა (ალფონსო Ӏ). მისი სიკვდილის შემდეგ, 1458 წელს ნეაპოლის სამეფო და სიცილია კვლავ გაითიშნენ. იტალიური ომების (1494 —1559) შემდეგ ნეაპოლის სამეფო ესპანეთის სამფლობელო გახდა (1504) და სიცილიასთან ერთად შეადგინა ორივე სიცილიის სამეფო.

ნეაოლის სამეფოს დროშები

ნეაპოლის სამეფოს დროშა 1282-1442 წლებში
ალფონსო V არაგონელის მიერ მიღებული დროშა (1442-1516)
ნეაპოლის სამეფომ მიიღო ესპანეთის იმპერიის დროშა, როდესაც მისი მმართველი 1516 წელს კარლ V ჰაბსბურგი გახდა.
კარლ VI გამეფების შემდეგ მიღებული დროშა, (1714-1738)
კარლ III-ს მიერ მიღებული დროშა, დროშა აღადგინეს ნაპოლეონის ომების შემდეგ. (1738–1806; 1815–1816)
ჟოზეფ ბონაპარტის მიერ მიღებული დროშა (1806–1808)
იოაჰიმ მიურატის გამეფების შემდეგ მიღებული დროშა. (1808–1811)
ნეაპოლის სამეფოს დროშა 1811–1815 წლებში.

ლიტერატურა

ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, თბ., 1984. — გვ. 359-360.
Colletta, Pietro (13 October 2009), The History of the Kingdom of Naples: From the Accession of Charles of Bourbon to the Death of Ferdinand I, I. B. Tauris, ISBN 978-1-84511-881-5, http://books.google.com/books?id=XGKgPQAACAAJ. წაკითხვის თარიღი: 20 February 2011

სქოლიო

[1]