სამიზდატი

სამიზდატი (რუს. самиздат < «самсебяиздат» — „თვითგამომცემლობა“, „არაოფიციალური გამომცემლობა“) — დისიდენტური საქმიანობის მთავარი ფორმა საბჭოთა ბლოკში; აქტივისტები კუსტარულად აწარმოებდნენ აკრძალული პუბლიკაციების რეპროდუქციას, რომლებიც შემდეგ მკითხველებს შორის ხელიდან ხელში გადადიოდა, რაც წინააღმდეგობის მოძრაობისთვის პლატფორმის შექმნას უწყობდა ხელს 1980-იან წლებში. ამგვარი პრაქტიკა უკიდურესად საშიში იყო, ვინაიდან გამოაშკარავების შემთხვევაში უმკაცრესად ისჯებოდა.

ლიტერატურა

(2013) Samizdat, Tamizdat, and Beyond: Transnational Media During and After Socialism, Studies in contemporary European history. New York: Berghahn Books. ISBN 978-0-85745-585-7.
Feldbrugge, F. J. M. (1975). Samizdat and Political Dissent in the Soviet Union. Leyden: A.W. Sijthoff. ISBN 978-90-286-0175-8.
Alexeyeva, Ludmilla (1987). Soviet Dissent: Contemporary Movements for National, Religious, and Human Rights, Carol Pearce, John Glad (trans.), Middletown, Conn.: Wesleyan University Press. ISBN 978-0-8195-6176-3.

რესურსები ინტერნეტში

1970 წლის დეკემბრის KGB-ს რეპორტი დაარქივებული 2006-09-01 საიტზე Wayback Machine. და კონტრ ღონისძიებები დაარქივებული 2006-09-01 საიტზე Wayback Machine. (საბჭოთა არქივებიდან დაარქივებული 2011-04-25 საიტზე Wayback Machine. )
Alexander Bolonkin – საბჭოთა პოლი-პატიმარის მოგონებები
სამიზდატის ანთოლოგია დაარქივებული 2010-12-10 საიტზე Wayback Machine.

ეს სტატია სსრკ-ის შესახებ ჯერჯერობით ესკიზია. თქვენ შეგიძლიათ დაგვეხმაროთ მის შევსებაში.