ყორნისი
ყორნისი (1931-91 წლებში ეწოდებოდა ზნაური) — დაბა საქართველოში, თიღვის მუნიციპალიტეტში.[3] ოკუპირებულია რუსეთის მიერ. XVIII საუკუნეში ვახუშტი ბატონიშვილის მიერ დასახლება მოხსენიებულია, როგორც ტყისუბანი. [4]
| დაბა | |
|---|---|
| ყორნისი | |
 ზნაურ აიდაროვის ძეგლი ყორნისში | |
| ქვეყანა |  საქართველო |
| მუნიციპალიტეტი | თიღვის მუნიციპალიტეტი |
| კოორდინატები | 42°11′39″ ჩ. გ. 43°46′18″ ა. გ. / 42.19417° ჩ. გ. 43.77167° ა. გ. |
| ადრეული სახელები | ზნაური |
| ამჟამინდელი სტატუსი | 1972 |
| ცენტრის სიმაღლე | 786 მეტრი |
| მოსახლეობა | 451 კაცი (2015) |
| სატელეფონო კოდი | +995 374[1] |
| საფოსტო ინდექსი | 4500[2] |
.svg)  | |
გეოგრაფია
მდებარეობს შიდა ქართლის ვაკეზე, მდინარე შუა ფრონის (დასავლეთის ფრონის მარცხენა შენაკადი) ნაპირზე. ზღვის დონიდან 790 მეტრი, ცხინვალიდან 25 კილომეტრი, აგარიდან (უახლოესი რკინიგზის სადგური) 22 კმ.
ისტორია
1933 წელს სახელი ეწოდა ოსი რევოლუციონერის, საბჭოთა ხელისუფლებისათვის მებრძოლი ზნაურ აიდაროვის პატივსაცემად. 1936-1991 წლებში იყო ზნაურის რაიონის ადმინისტრაციული ცენტრი. 1972 წელს მიენიჭა დაბის სტატუსი და იყო ყოფილი სადაბო საბჭოს ცენტრი (შედიოდა: ალიბარი, ახალსოფელი, ზემო ოქონა, თიღვა, ისაკყაუ, ნაბაკევი, ნედლათი, სუნისი, ქვემო ოქონა, შინდარა, ხუნდისუბანი). 1991 წელს ეწოდა ყორნისი და დაკარგა რაიონული ცენტრის სტატუსი, რადგან ზნაურის რაიონი შეუერთდა ქარელის რაიონს.[5]. 1990-იანი წლების დასაწყისიდან ოკუპირებულია რუსეთის მიერ და დე-ფაქტო აკონტროლებს სამხრეთ ოსეთის რესპუბლიკა. სამხრეთ ოსეთის რესპუბლიკის ადმინისტრაციული დაყოფით შედის ზნაურის რაიონში, არის ამავე რაიონის და სადაბო საბჭოს (12 სოფელი) ცენტრი. საქართველოს კანონმდებლობით ყორნისი შედის თიღვის მუნიციპალიტეტის თიღვის ადმინისტრაციულ ერთეულში.
მოსახლეობა
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 1959 | 594 | ||
| 1970 |  694 | ||
| 1979 | 763 | ||
| 1989 |  755 | ||
| 2015 [6] | 451 | 210 | 241 |