The Beatles (ალბომი)
The Beatles — ინგლისური როკ-ჯგუფ The Beatles-ის სტუდიური ალბომი, რომელიც გამოვიდა ბრიტანეთში, 1968 წლის 22 ნოემბერს. ამ ალბომს ხშირად The White Album (ინგლ. თეთრი ალბომი) უწოდებენ, მისი თეთრი გარეკანის გამო, რომელიც მოიგონა პოპ არტის ჟანრში მოღვაწე მხატვარმა რიჩარდ ჰამილტონმა. ეს აგრეთვე იყო პირველი ალბომი, რომელიც ჩაიწერა ბრაიან ეპსტაინის გარდაცვალების შემდეგ. თავდაპირველად დისკს A Doll's House ერქვა, მაგრამ მოგვიანებით სახელწოდება შეცვალეს.
The Beatles | ||||
---|---|---|---|---|
სტუდიური ალბომი — | ||||
გამოცემის თარიღი | 22 ნოემბერი 1968 | |||
ჩაიწერა | ები-როუდისა და ტრიდენტის სტუდიები, 30 მაისი 1968 – 14 ოქტომბერი 1964 | |||
ჟანრი | როკ-ენ-როლი, ავანგარდული მუსიკა, ექსპერიმენტული მუსიკა | |||
ხანგრძლივობა | 93:35 | |||
ლეიბლი | Apple, Parlophone, EMI | |||
პროდიუსერი | ჯორჯ მარტინი, კრის თომასი | |||
The Beatles — ქრონოლოგია | ||||
|
მიმოხილვების ქულები | |
---|---|
წყარო | რეიტინგი |
Allmusic | |
Blender | [1] |
The Daily Telegraph | [2] |
Pitchfork Media | (10/10)[3] |
PopMatters | [4] |
Slant Magazine | [5] |
წინარეისტორია
სიმღერების უმრავლესობა შეიქმნა 1968 წელს, ჯგუფის ინდოეთში მოგზაურობის გავლენით. იქ ოთხეული ესწრებოდა მაჰარიში მაჰეშ იოგის ტრანსცენდენტული მედიცინის სეანსებს. თუმცა, ეს ჯგუფისათვის უფრო სხვა პრობლემებისგან დასვენების საბაბი იყო. მომავალი ალბომისთვის შეგროვდა სიმღერები, რომლებსაც კოლექტივი უმთავრესად წარუმატებელ მასალად თვლიდა, თუმცა ლენონი აღიარებდა, რომ ზოგიერთი საუკეთესო სიმღერა სწორედ თეთრი ალბომისთვის დაწერა.
ინდური ცერემონიების მიმართ ინტერესი ჯერ რინგომ, შემდეგ პოლმა დაკარგა, ლენონმა და ჯორჯმა ინდოეთი ერთად დატოვეს. ლენონზე განსაკუთრებულად იმოქმედა დაუდასტურებელმა ინფორმაციამ, თითქოს მაჰარიშის ჰქონდა სექსუალური ლტოვა მია ფეროუს მიმართ, რომელიც ასევე თან ახლდა The Beatles-ს ამ მოგზაურობისას. მოგვიანებით ლენონმა მაჰარიშის მაკრიტიკებელი სიმღერაც კი დაწერა, Sexy Sadie.
1968 წლის მაისში ოთხეული შეიკრიბა და დემო ვერსიების სახით ჩაწერა 23 სიმღერა, რომელთა უმრავლესობის შავი ვერსია დაიწერა ინდოეთში.
ხმისჩამწერი სესიები
ჩაწერის სესიები მიმდინარეობდა 1968 წლის მაისიდან ოქტომბრამდე, უკვე ნაცნობ ები-როუდის სტუდიებში, ხოლო სესიების ნაწილი ჩატარდა სტუდიაში ტრიდენტი. ეს სესიები უდისციპლინოდ და სპონტანურად მიმდინარეობდა, ჯგუფში ბევრი დაძაბულობა იყო. პარალელურად გაიხსნა კომპანია Apple Corps, რომელიც დამატებითი სტრესის მიზეზად იქცა.
აგრეთვე, სწორედ აქ, პირველად სტუდიაში გამოჩნდა ლენონის ახალი საყვარელი, იოკო ონო. მოგვიანებით იგი ჩნდებოდა The Beatles-ის ყველა სესიაზე. მაგრამ ჯგუფში კონფლიქტები მის მოსვლამდეც იყო, რაც უარყოფს იმ ფაქტს, თითქოს იოკომ დაშალა The Beatles.
24 საათიანი სესია ჩატარდა მხოლოდ ერთხელ - ეს იყო ალბომის საბოლოო მიქსის პროცესი, რომელსაც მხოლოდ ლენონი, მაკ-კარტნი და პროდიუსერი ჯორჯ მარტინი ესწრებოდნენ.
სტუდიური უთანხმოებები
ალბომის ოფიციალური სახელწოდება The Beatles იყო, მაგრამ სინამდვილეში იგი უმთავრესად სოლო-ნამუშევრებს წარმოადგენდა. სამუშაო ატმოსფერო ამ ალბომით შეიცვალა. მაკ-კარტნი ხოლო მარტო იჯდა სტუდიაში და საკუთარ პარტიებს იწერდა, პარალელურად სხვა სტუდიაში ამას ლენონი აკეთებდა. ჯორჯ მარტინი ერთხელ გაღიაზიანებულიც კი იყო ამ სიტუაციით და მთელი სამუშაო დაუტოვა პროდიუსერ კრის თომასს
მარტინი ასევე აღნიშნავდა, რომ ჯგუფთან მუშაობის სტილი მისი მხრიდან შეიცვალა, მას აკვირვებდა ხანგრძლივი იმპროვიზაციები, რომლებიც მკვეთრად მოსაწყენი იყო. ხმის ინჟინერმა ჯეფ ემერიკმა, რომელიც მუშაობდა ოთხეულთან ალბომიდან Revolver მოყოლებული, სამუდამოდ დატოვა სტუდია, რადგანაც მას ასევე მობეზრდა ეს დაუსრულებელი სესიები.
თუმცა, ეს არა მხოლოდ სტუდიის გუნდს ეხებოდა. 22 აგვისტოს რინგომ ასევე დატოვა სტუდია და ახსნა ეს იმით, რომ მისი როლი უფრო მცირე იყო, ვიდრე სხვა წევრების და იგი დაიღალა ამ სამუშაოთი. თუმცა, ორი კვირის შემდეგ დანარჩენმა სამეულმა მას სთხოვა დაბრუნება. სტარის არყოფნისას პოლმა ჩაწერა დასარტყამი ინსტრუმენტების პარტიები სიმღერებისათვის Back in the U.S.S.R. და Dear Prudence. რინგო გაოცდა, როდესაც თავის დასარტყმელი საკრავები ლამაზად მორთული ნახა, წარწერით კეთილი იყოს შენი დაბრუნება.
სხვა მუსიკოსები
ერიკ კლეპტონი, ჰარისონის თხოვნით მოვიდა სტუდიაში და ჩაწერა პარტია სიმღერისათვის While My Guitar Gently Weeps, მოგვიანებით კი ჯორჯი თანამშრომლობდა მასთან.
ასევე ცნობილია, რომ სიმღერაში Revolution ფორტეპიანოზე უკრავდა ნიკი ჰოპკინზი. მელოტრონზე სიმღერაში The Continuing Story of Bungalow Bill უკრავს კრის თომასი. ასევე გამოყენებული იქნა ორკესტრი და დამატებითი გუნდი, რომელიც ჟღერს სიმღერაში Good Night.
ტექნიკური აღჭურვილობა
ჩაწერის დროს გამოიყენებოდა უკვე 8 ფირიანი ჩამწერი მანქანა, რაც მკვეთრად განსხვავდებოდა 4 ფირიანი მანქანის ტრადიციების გამოყენებისგან. ამ მხრივ აღსანიშნავია ტრიდენტში ჩაწერილი Hey Jude და Dear Prudence. 8 ფირიანი მანქანა დიდი ხნის განმავლობაში ინახებოდა სტუდიის საწყობში, რამაც გააოცა ოთხეული და ყველამ ისურვა ჩანაწერების მისი საშუალებით განხორციელება.
სიმღერების სია
ყველა სიმღერის ავტორი — ლენონი/მაკ-კარტნი, გარდა მითითებულისა.
მხარე 1 | |||
---|---|---|---|
# | სახელწოდება | მთავარი ვოკალები | ხანგრძლივობა |
1. | „Back in the U.S.S.R.“ | მაკ-კარტნი | 2:43 |
2. | „Dear Prudence“ | ლენონი | 3:56 |
3. | „Glass Onion“ | ლენონი | 2:17 |
4. | „Ob-La-Di, Ob-La-Da“ | მაკ-კარტნი | 3:08 |
5. | „Wild Honey Pie“ | მაკ-კარტნი | 0:52 |
6. | „The Continuing Story of Bungalow Bill“ | ლენონი | 3:14 |
7. | „While My Guitar Gently Weeps“ (ჯორჯ ჰარისონი) | ჰარისონი | 4:45 |
8. | „Happiness Is a Warm Gun“ | ლენონი | 2:43 |
მხარე 2 | |||
---|---|---|---|
# | სახელწოდება | მთავარი ვოკალები | ხანგრძლივობა |
9. | „Martha My Dear“ | მაკ-კარტნი | 2:28 |
10. | „I'm So Tired“ | ლენონი | 2:03 |
11. | „Blackbird“ | მაკ-კარტნი | 2:18 |
12. | „Piggies“ (ჰარისონი) | ჰარისონი | 2:04 |
13. | „Rocky Raccoon“ | მაკ-კარტნი | 3:33 |
14. | „Don't Pass Me By“ (რიჩარდ სტარკი) | სტარი | 3:51 |
15. | „Why Don't We Do It in the Road?“ | მაკ-კარტნი | 1:41 |
16. | „I Will“ | მაკ-კარტნი | 1:46 |
17. | „Julia“ | ლენონი | 2:54 |
მხარე 3 | |||
---|---|---|---|
# | სახელწოდება | მთავარი ვოკალები | ხანგრძლივობა |
1. | „Birthday“ | მაკ-კარტნი და ლენონი | 2:42 |
2. | „Yer Blues“ | ლენონი | 4:01 |
3. | „Mother Nature's Son“ | მაკ-კარტნი | 2:48 |
4. | „Everybody's Got Something to Hide Except Me and My Monkey“ | ლენონი | 2:24 |
5. | „Sexy Sadie“ | ლენონი | 3:15 |
6. | „Helter Skelter“ | მაკ-კარტნი | 4:29 |
7. | „Long, Long, Long“ (ჰარისონი) | ჰარისონი | 3:04 |
მხარე 4 | |||
---|---|---|---|
# | სახელწოდება | მთავარი ვოკალები | ხანგრძლივობა |
8. | „Revolution 1“ | ლენონი | 4:15 |
9. | „Honey Pie“ | მაკ-კარტნი | 2:41 |
10. | „Savoy Truffle“ (ჰარისონი) | ჰარისონი | 2:54 |
11. | „Cry Baby Cry“ | ლენონი და მაკ-კარტნი | 3:02 |
12. | „Revolution 9“ | ლენონის, ჰარისონის, ჯორჯ მარტინის და იოკო ონოს საუბრები | 8:22 |
13. | „Good Night“ | სტარი | 3:13 |
ჩარტები
ყოველკვირეული ჩარტები
- წლის გამოცემა
ჩარტი (1987) | პოზიცია |
---|---|
ჰოლანდია[15] | 23 |
იაპონია[16] | 4 |
ბრიტანეთი[17] | 18 |
- 2009 წლის გამოცემა
ჩარტი (2009) | უმაღლესი პოზიცია |
---|---|
ავსტრალია[18] | 15 |
ავსტრია[19] | 21 |
ბელგია (ფლანდრია)[20] | 18 |
ბელგია (ვალონია)[21] | 23 |
დანია[22] | 16 |
ფინეთი[23] | 33 |
გერმანია[24] | 31 |
იტალია[25] | 20 |
იაპონია[26] | 19 |
პორტუგალია[27] | 6 |
ესპანეთი[28] | 30 |
შვედეთი[29] | 11 |
შვეიცარია[30] | 27 |
ახალი ზელანდია[31] | 23 |
ბრიტანეთის ალბომების ჩარტი[32] | 21 |
აშშ Billboard Top Pop Catalog Albums[33] | 7 |
წლის საბოლოო ჩარტები
ჩარტი (1960-იანები) | პოზიცია |
---|---|
ბრიტანეთის ალბომების ჩარტი[35] | 9 |
სერტიფიცირებები
რეგიონი | სერტიფიცირება | გაყიდვები |
---|---|---|
არგენტინა (CAPIF)[38] როგორც "Album Blanco" | პლატინა | 60 000x |
არგენტინა (CAPIF)[38] როგორც "The White Album" | ოქრო | 30 000x |
ავსტრალია (ARIA)[39] | 2× პლატინა | 140 000^ |
კანადა (Music Canada)[40] | 8× პლატინა | 420,000^ |
კანადა (Music Canada)[40] 2009 წლის გამოცემა | ოქრო | |
საფრანგეთი (SNEP)[42] | ოქრო | 257,600[41] |
იტალია (FIMI)[43] | ოქრო | 30 000* |
ახალი ზელანდია (RMNZ)[44] | 2× პლატინა | 30 000^ |
გაერთიანებული სამეფო (BPI)[45] | პლატინა | 300 000^ |
აშშ (RIAA)[46] | 19× პლატინა | 9 500 000^ |
*გაყიდვების მონაცემები სერტიფიცირებაზე დაყრდნობით |
BPI-ს სერტიფიცირება შეეხო მხოლოდ 1994 წლიდან გაყიდულ დისკებს.[47]
რესურსები ინტერნეტში
- The Beatles საიტზე Discogs (გამოცემების სია)
- The Beatles White Album
- The Beatles საიტზე The Beatles Bible