Сандра Калниете
Сандра Калниете (лат.Sandra Kalniete; 22 желтоқсан 1952 жыл, Тогур, Томск облысы РСФСР) — Латвиялық саясаткер, дипломат және тәуелсіздік қозғалысының жетекшісі. 2002-2004 жылдар аралығында Латвияның Сыртқы істер министрі және 1993-1997 жылдары Біріккен Ұлттар Ұйымындағы Латвия елшісі қызметтерін қоса алғанда, Латвия саясатындағы көптеген лауазымдарды атқарды. Латвия саясатындағы көрнекті тұлға және тәуелсіздік қозғалысының көшбасшысы.[1]
| Сандра Калниете Sandra Kalniete | |||
 | |||
| Лауазымы | |||
|---|---|---|---|
| |||
| 14.07.2009 | |||
| |||
| 1.05.2004 — 11.11.2004 | |||
| Ізашары | Франц Фишлер | ||
| Ізбасары | Марианн Фишер Бёль | ||
| |||
| 7.11.2002 — 9.03.2004 | |||
| Ізашары | Индулис Берзиньш | ||
| Ізбасары | Рихардс Пикс | ||
| Өмірбаяны | |||
| Партиясы | Латвияның халықтық майданы, Жаңа уақыт, Азаматтық одақ, Бірлік | ||
| Білімі | Латвия өнер академиясы, Лидс халықаралық зерттеулер институты, Женева магистратура институты | ||
| Дүниеге келуі | 22 желтоқсан 1952 (71 жас) Тогур, Томск облысы РСФСР | ||
| Әкесі | Айвар Калниетов | ||
| Анасы | Лигита | ||
| Сайты | https://kalniete.lv/ | ||
| Сандра Калниете Ортаққорда | |||
өңдеу  | |||
Жастық шағы
Сандра Калниете 1952 жылы желтоқсанда Томск облысында орналасқан Тогур ауылында дүниеге келген. Оның ата-анасы жер аудару науқаны кезінде Латвиядан қуылды: анасы Лигита 1941 жылы маусымда «қоғамдық қауіпті элементтерге» қарсы операция кезінде, ал әкесі Айвар Калниетов 1949 жылы Қызыл Армияға және Латвияны кеңестендіруге қарсы соғысқан партизандардың бірі «бандиттің» ұлы болғаны үшін. 1957 жылы 30 мамырда төрт жасар Сандра Калниете ата-анасымен бірге Латвияға оралды.
Ол үлгілі кеңес қызы болып өсті және өскенде ғана ата-анасының басына түскен қасірет туралы шынымен сезінді. Ол өзіне латыш халқының қасіретін есте сақтау жауапкершілігін мұра ретінде сезінді.[2]
Өмірбаяны
Ригадағы №39-сегіз жылдық, №49-орта, №39-орта (1960-1971) мектептерінде оқыды. Латвия өнер академиясының өнер тарихы және өнер теориясы факультетін (1981), Лидс университетінің халықаралық зерттеулер институтын (1992), Халықаралық қатынастар және даму жоғары институтын (қазіргі Женева магистратура институты) бітірген. (1995), сонымен қатар Латвия өнер академиясының өнер магистрі дәрежесін алған (1996).
С.Кальниете «Дайле» өндірістік бірлестігіндегі «Балтижас Модес» салонында тігінші болып жұмыс істеді (1981-1982). 1983 жылы Латвия КСР Суретшілер Одағында хатшы-референт қызметіне тағайындалды, оның басқармасында жауапты хатшы болды (1987-1990). «Лиесма» баспасында хатшы болып жұмыс істеген (1985-1987). 1989 жылы өнер тарихшысы болып жұмыс істеді.[3]
Саяси қызметі
1988 жылы С.Кальниете Латвияның халықтық майданына (НФЛ) қосылып, төрағаның орынбасары болып сайланды. Латвия КСР Жоғарғы Кеңесі «Латвия тәуелсіздігін қалпына келтіру туралы» декларация қабылдағаннан кейін Латвия Республикасының Сыртқы істер министрлігінде хаттама қызметінің бастығы болып жұмыс істеді (1990-1993).
Иварс Годманис үкіметінің министрлер кабинетінде ол Латвия Сыртқы істер министрінің орынбасары қызметін атқарды, содан кейін Ұлыбританиядағы Латвия Республикасының Елшілігінің 1-ші хатшысы болып жұмыс істеді.
1993 жылдан 1995 жылға дейін БҰҰ-дағы және Женевадағы ЮНЕСКО-ның Еуропалық штаб-пәтеріндегі Латвияның Төтенше және Өкілетті Елшісі болды.
1997 жылдан 2002 жылға дейін Латвияның Франциядағы Елшісі қызметін атқарды.
2002 жылы С.Кальниете Эйнар Репсе («Жаңа уақыт») үкіметінде Латвия Республикасының Сыртқы істер министрі болып бекітілді (2002 жылдың қарашасы – 2004 жылдың наурызы).
2006 жылдың қаңтарында ол «Жаңа уақыт» оңшыл консервативті партиясына қосылды және сол жылдың қарашасында ол осы партиядан Латвия Сейміне сайланды.
2008 жылдың қаңтарында ол «Жаңа уақыт» партиясынан шығып, «Азаматтар одағы» атты жаңа саяси күш құра бастады. Сәуірде ол «Азаматтар одағы» саяси партиясын құрып, оның төрағасы болды.
2009 жылдың маусымында ол «Азаматтық одақ» партиясынан Еуропарламентке депутат болып сайланды, онда ол Еуропалық халық партиясы (Христиан-демократтар) тобына қосылды. Ішкі нарық және тұтынушылардың құқықтарын қорғау комиссиясының мүшесі, Агроөнеркәсіптік кешен және ауылдық аумақтарды дамыту комитеті төрағасының орынбасары болып сайланды. Еуропарламенттің Жапониядағы делегациясы төрағасының орынбасары және Еуропалық Одақ-Түркия парламенттік бірлескен комитеті төрағасының орынбасары.
2011 жылы «Жаңа уақыт», «Азаматтық одақ» және «Басқа саясат қоғамы» партиялары «Бірлік» партиясына біріктірілді. 2011 жылы 26 қарашада «Бірлік» партиясының съезінде оның төрағасы болып Сандра Калниете, ал 2012 жылы 1 желтоқсанда қайта сайланды.
2015 жылдың 2 наурызында Ресей Федерациясының аумағына кірген кезде (Борис Немцовты жерлеу рәсіміне қатысу үшін) ол Шереметьево әуежайында ұсталып, Ресей Федерациясының деструктивті саясатты ұстанатын тұлғаларға қатысты салған санкцияларына сәйкес еліне жөнелтілді. Ресей Федерациясында 2019 жылдың 11 қазанына дейін персона нон грата деп жарияланды.[4][5][6][7][8]
Сандра Калниете марапаттары
- 1995 – «Үш жұлдыз» орденінің қолбасшысы (Латвия);
- 2000 – Министрлер кабинетінің сыйлығы (Латвия);
- 2001 – Құрметті легион орденінің командирі (Франция);
- 2002 – Академиялық пальма орденінің қолбасшысы (Франция);
- 2004 - Литва Ұлы Герцог Гедиминас орденінің қолбасшысының Ұлы Кресті (Литва);
- 2005 – Үлкен Кресттің Қолбасшысы (Латвия);
- 2009 – «Mérite Européen» ордені (Fondation du Mérite Européen, Люксембург);
- 2009 – Балтық ассамблеясының медалі;
- 2012 – 2-дәрежелі Терра Мариана Крест ордені (Эстония);
- 2018 - Трумэн-Рейганның еркіндік медалі;
- 2020 – 1-дәрежелі Ханшайым Ольга ордені (Украина).[9]