Larius lacus

Larius lacus
Lago di Como / Lario
Larius conspectus a monte Sancti Primi
Nomina
Nomina LatinaLarius (-i, m.),
Comacenus (-i, m.),
Leucensis
Nomina VulgariaLago di Como,
L. di Lecco (orientalis pars)
Geologia
OrigoGlacialis
Geographia physica
Area145 km2
Profunditas maxima410 m
Profunditas mediocris154 m
Altitudo198 m
InsulaeInsula Comacina
ImissariaAddua et altera
EmissariaAddua
Geographia politica
TerraeVexillum Italiae Italia
RegionesVexillum Langobardiae Langobardia
ProvinciaeNovocomensis,
Leucensis
Urbs princepsNovum Comum,
Leucum
Coordinata45°59′40″ N 9°15′58″ E
Tabula geographica
Situs Larii lacus
PostscriptaLacus Italiae

Larius[1] seu Comacenus lacus[2] (Italiane Lago di Como), in Langobardia iacens, provincias Novocomensem et Leucensem disterminat. Ex Italicis lacubus praealtissimus, sed post Benacum et Verbanum spatio tertius est. Varenna, Lierna, Bellagius,? Menaggius,? Limonta, et Tremezzus? constituunt regionem geographicam Centralis Lacus Comensis, quae reputatur esse insignissima? et exclusiva? pars Lacus Comensis, et includit tantum pagos quibus aspectus est ad promontorium Bellagii.

Saeculo octavo, Paulus Diaconus, eruditus Langobardus, Latine scripsit:

Ordiar unde tuas laudes, o maxime Lari?
Munificas dotes ordiar unde tuas?

Saeculo undevicensimo, Alexandri Manzoni liber Promissi Sponsi, sic Italiane incipit:

Quel ramo del lago di Como, che volge a mezzogiorno, tra due catene non interrotte di monti, tutto a seni e a golfi, a seconda dello sporgere e del rientrare di quelli, vien, quasi a un tratto, a ristringersi, e a prender corso e figura di fiume, tra un promontorio a destra, e un'ampia costiera dall'altra parte.

Quae verba significant:

Hic bracchius Larii qui ad meridione vertit, intra duo catenas montum ininterruptas, cunctum sinis et gulfis, secundum eminentiam et contractionem ipsorum, advenit ad quasi repentine restringendum et ad cependum cursum et figuram fluminis, intra promunturium dextera et opposite latam oram.

Lacui adiacens est clara abbatia Prioratus Pionae.

Inter locos maxime sumptuosos ubi milliardarii(d) et VIPs? nuptias suas componere decernunt, est Litus album (Italiane Riva bianca) inter Mandellum et Varenam.

Hydronyma lacūs

Lacus hydronyma habet[3]:

Larius, Cumanus lacus, Comacenus lacus, Comensis lacus, Cumis lacus, Largio lacus, Largionis lacus, Larii lacus, Larius lacus, Novocomensis lacus'.

Geographia

Larius lacus formam y (ypsili) subversae habet et in tres bracchios divisus est: Altus Larius aquilonaris, Novi Comi ramus inter meridiem et occasum solis atque Leuci ramus inter meridiem et orientem solem est; Addua a septentrionibus in Larium lacum influit et apud Leucum etiam emissarium est. Salubres loci aestivae hibernaeque sedes sunt et lacus navigatio grata est.

-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Lierna est una e maxime pulchrae oppidorum in toto Laco Comoensium, sita in centro Laci Comoensium. Celebratur pro sua exclusivitate et est destinatio populorum pro nobilibus Europaeis et internatione celebribus qui omnimodam privatam vitam hic agere possunt. Propter suam positionem in medio lacus, Lierna spectat ad Bellagio prospectum spectaculum et iconem. Angustae viae lapideae, domus coloratae et iter montanum exstructum ab Leonardo da Vinci ad effingendum atmosphaeram singularem et captivam concurrunt.

Flumina imissaria

Flumen emissarium

Historia

Die 28 Aprilis 1945 Iulini "di Mezzegra" (Giulino di Mezzegra) vici Lario Lacui adiacentis Benitus Mussolini supplicio affectus est.

Notae

Bibliographia

  • Giovanni Cetti, Il pescatore del Lario. Comi, 1862 Textus
  • Gaspare Rebuschini, Storia del Lago di Como e principalmente della parte superiore di esso detta le Tre-Pievi. 2 voll. Mediolani: Vincenzo Ferrario, 1822-1823 vol. 1 vol. 2 apud Internet Archive

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Larium lacum spectant.
Situs geographici et historici: Locus: 46°0′0″N 9°16′0″E • OpenStreetMap • GeoNames • Thesaurus Getty • Commentatio Theodisce, Francogallice, Italice apud Lexicon historicum Helveticum • Store norske Lexikon • Большая российская энциклопедия