Upanishad
Upanishades (sing. Upanishad, -adis, f.[1]) sunt libri Sanscritice scripti qui de philosophia, meditatione, naturaque Dei tractant. Pars Vedarum, Upanishades basis Vedicae religionis sunt, et opiniones Indicarum religionum propiorum (hoc est Hinduismi, Buddhismi, et Gennismi) iis inter alios textus nituntur.
Upanishades saecula multa ab auctoribus variis compositae sunt. Docti hodierni datationes textuum primorum ob testimonii certi egestatem dubitant.
Acceptio
Upanishades, ceu corpus Vedicum cunctum, multum artis, litteraturae, philosophiaeque toto in orbe terrarum permovent. Orientalista Abraham Hyacinthus Anquetil Duperron partes Upanishadum Latine e Persicis versionibus saeculo 18 vertit. Philosophus Germanus Arthurus Schopenhauer magnopere inspiratus ab Upanishadis est, quos interpretatione Duperronis Latina lectitabat.[2]
Notae
Nexus interni
Nexus externi
- Oupnek'hat (id est, Secretum Tegendum) – Tomus I, versio ab Anquetil Duperron (1801) (Latine)
- Oupnek'hat (id est, Secretum Tegendum) – Tomus II, versio ab Anquetil Duperron (1802) (Latine)
+
