പെർറ്റാമിന
ജക്കാർത്ത ആസ്ഥാനമായി പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഒരു ഇന്തോനേഷ്യൻ സർക്കാർ ഉടമസ്ഥതയിലുള്ള എണ്ണ പ്രകൃതി വാതക കോർപ്പറേഷനാണ് PT പെർറ്റാമിന (പെർസെറോ). പെറുസഹാൻ പെർതാംബംഗൻ മിനിയാക് ഡാൻ ഗ്യാസ് ബൂമി നെഗാര (ലിറ്റ്. 'സ്റ്റേറ്റ് ഓയിൽ ആൻഡ് നാച്ചുറൽ ഗ്യാസ് മൈനിംഗ് കമ്പനി') എന്നതിന്റെ ചുരുക്കപ്പേരാണ് ഇത്.[2] പെർറ്റാമിൻ (സ്ഥാപിതമായ 1961), പെർമിന (സ്ഥാപിതമായ 1957) എന്നിവയുടെ ലയനത്തിലൂടെ 1968 ഓഗസ്റ്റിൽ ഇത് സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടു. 2020-ൽ, യുഎസ് ആസ്ഥാനമായുള്ള കമ്പനികളായ എക്‌സോൺ മൊബിലിന്റെ മൊബിൽ സെപു ലിമിറ്റഡ്, ഷെവ്‌റോൺ പസഫിക് ഇന്തോനേഷ്യ എന്നിവയ്ക്ക് പിന്നിൽ ഇന്തോനേഷ്യയിലെ മൂന്നാമത്തെ വലിയ ക്രൂഡ് ഓയിൽ നിർമ്മാതാവായിരുന്നു ഈ സ്ഥാപനം.[3] 2013-ൽ, ഫോർച്യൂൺ ഗ്ലോബൽ 500 കമ്പനികളുടെ പട്ടികയിൽ ആദ്യമായി പെർട്ടമിന ഉൾപ്പെടുത്തി. $70.9 ബില്യൺ വരുമാനവുമായി ഇത് 122-ാം സ്ഥാനത്തെത്തി. [4] പട്ടികയിൽ ഇടംനേടിയ ഏക ഇന്തോനേഷ്യൻ കമ്പനി കൂടിയായിരുന്നു ഇത്.[5] 2020 ഫോർച്യൂൺ ലിസ്റ്റ് അനുസരിച്ച്, ഇന്തോനേഷ്യയിലെ ഏറ്റവും വലിയ കമ്പനിയാണ് പെർറ്റാമിന.[6]
 | |
 Pertamina headquarters in Jakarta | |
Formerly |
|
|---|---|
| State-owned perseroan terbatas Statutory corporation between 1968 and 2003 | |
| വ്യവസായം | Oil and gas |
| സ്ഥാപിതം | ഓഗസ്റ്റ് 1968 |
| ആസ്ഥാനം | Jl. Medan Merdeka Timur, Gambir, Central Jakarta, Indonesia |
പ്രധാന വ്യക്തി | Basuki Tjahaja Purnama (President commissioner) Nicke Widyawati (President director) |
| ഉത്പന്നങ്ങൾ | Fuels, lubricants, petrochemicals |
| വരുമാനം |  US$ 57 billion (2021)[1] |
പ്രവർത്തന വരുമാനം |  US$ 4.1 billion (2020)[1] |
മൊത്ത വരുമാനം | US$ 1.05 billion (2020)[1] |
| മൊത്ത ആസ്തികൾ | US$ 69.14 billion (2020)[1] |
| Total equity | US$ 31.25 billion (2020)[1] |
| ഉടമസ്ഥൻ | Government of Indonesia |
ജീവനക്കാരുടെ എണ്ണം | 13,526 (2020)[1] |
| അനുബന്ധ സ്ഥാപനങ്ങൾ | See Subsidiaries |
| വെബ്സൈറ്റ് | www |
ചരിത്രം
ദേശീയവൽക്കരണം
1957-ൽ, ഇന്തോനേഷ്യയിലെ റോയൽ ഡച്ച്/ഷെല്ലിന്റെ ആസ്തികൾ (ബാറ്റാഫ്സെ പെട്രോളിയം മാറ്റ്ഷാപ്പിജ് എന്ന പേരിൽ വ്യാപാരം നടത്തുന്നു) ദേശസാൽക്കരിക്കപ്പെട്ടു. അതിൽ നിന്ന് ലെഫ്റ്റനന്റ്-ജനറൽ ഇബ്നു സുട്ടോവോയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ പെർമിന ഒരു സർക്കാർ ഉടമസ്ഥതയിലുള്ള എണ്ണ കുത്തകയായി സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു.[7] അബ്ദുൾ ഹാരിസ് നസൂഷന്റെ രണ്ടാമത്തെ ഡെപ്യൂട്ടി എന്ന നിലയിൽ ഇബ്നു സുട്ടോവോയുടെ സ്ഥാനം എണ്ണ വ്യവസായത്തിൽ സായുധ സേനയുടെ ഇടപെടലിന്റെ തുടക്കമായിരുന്നു.[8]പെർമിന മുഴുവൻ ദ്വീപസമൂഹത്തിനും എണ്ണ വിതരണം ചെയ്തു.
ഈ മേഖലയിലെ വിദഗ്ധരെ പരിശീലിപ്പിക്കുന്നതിനും ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്നതിനുമായി പെർമിന ബ്രാൻഡനിൽ അപ്രന്റിസ് ടെക്നിക്കൽ സ്കൂൾ (സെക്കോള കാദർ ടെക്നിക്) സ്ഥാപിച്ചു. ഈ ലക്ഷ്യം നിറവേറ്റുന്നതിനായി 1962-ൽ പെർമിന ബന്ദൂങ്ങിൽ ഓയിൽ അക്കാദമി സ്ഥാപിച്ചു. ഓയിൽ അക്കാദമിയുടെ പാഠ്യപദ്ധതി എണ്ണ വ്യവസായത്തിന്റെ സാങ്കേതിക വശങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ്. കൂടാതെ ബിരുദധാരികൾ പെർറ്റാമിന്റെ പ്രധാന ശക്തികളായി മാറി (പിന്നീട് ഇത് പെർട്ടമിന ആയി രൂപാന്തരപ്പെട്ടു).
1960-ൽ, പ്രൊവിഷണൽ പീപ്പിൾസ് കൺസൾട്ടേറ്റീവ് അസംബ്ലി, ഇന്തോനേഷ്യൻ എണ്ണയുടെയും ഭൂഗർഭ വാതകങ്ങളുടെയും ഖനനം സംസ്ഥാനത്തിന് മാത്രമേ അനുവദിക്കൂ എന്ന നയം നടപ്പിലാക്കി. 1961-ൽ സ്ഥാപിതമായ പെർറ്റാമിൻ, പര്യവേക്ഷണത്തിന്റെയും ഉൽപാദനത്തിന്റെയും ഭരണം, നടത്തിപ്പ്, നിയന്ത്രണം എന്നിവയ്ക്ക് ഉത്തരവാദിയായിരുന്നു. നയം ഹ്രസ്വകാലമായിരുന്നു. ക്രമേണ, ഓയിൽ റിഫൈനറി നിർമ്മാണവും വിപണനത്തിലും വിതരണത്തിലുമുള്ള മറ്റ് ആസ്തികളും അഞ്ച് മുതൽ പതിനഞ്ച് വർഷത്തിനുള്ളിൽ ഇന്തോനേഷ്യയ്ക്ക് വിൽക്കുമെന്ന് സംസ്ഥാനവും വിദേശ കമ്പനികളും തമ്മിലുള്ള കരാർ സ്ഥിരീകരിച്ചു.
1968-ൽ, അതിന്റെ മാനേജ്മെന്റ്, പര്യവേക്ഷണം, വിപണനം, വിതരണം എന്നിവയ്ക്കായി എണ്ണ-വാതക വ്യവസായത്തെ ഏകീകരിക്കാൻ, പെർമിനയും പെർറ്റാമിനും ലയിച്ച് PN പെർട്ടമിന ആയി മാറി. . അത് സ്വയം ചെറിയ ഡ്രില്ലിംഗ് തുടർന്നു. പക്ഷേ വിദേശ കമ്പനികളുമായി ഉൽപ്പാദനം പങ്കിടൽ കരാറുകൾ ഉണ്ടാക്കി.
1970-കൾ
ലയനത്തിനുശേഷം, പെർട്ടമിനയുടെ ഉത്പാദനം ഗണ്യമായി ഉയർന്നു (1968-ലും 1969-ലും ഏകദേശം 15% വീതം, 1973-ൽ ഏകദേശം 20%).[9] 1973 അവസാനത്തോടെ, ഇന്തോനേഷ്യയുടെ എണ്ണയുടെ 28.2% നേരിട്ട് ഉൽപ്പാദിപ്പിച്ചു. ബാക്കിയുള്ളവ (യഥാക്രമം 67.8%, 3.6%) ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കാൻ കാൽടെക്‌സ്, സ്റ്റാൻവാക് എന്നിവയുമായി കരാറിലേർപ്പെട്ടു. ഏഴ് റിഫൈനറികൾ, ഓയിൽ ടെർമിനലുകൾ, 116 ടാങ്കറുകൾ, 102 മറ്റ് കപ്പലുകൾ, ഒരു എയർലൈൻ എന്നിവ ഇതിന്റെ ആസ്തികളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. സിമന്റ്, വളം, ദ്രവ പ്രകൃതി വാതകം, സ്റ്റീൽ, ആശുപത്രികൾ, റിയൽ എസ്റ്റേറ്റ്, അരി എസ്റ്റേറ്റ്, ടെലികമ്മ്യൂണിക്കേഷൻ എന്നിവയിലും ഇത് സജീവമായിരുന്നു.
അവലംബം
External links
- ഔദ്യോഗിക വെബ്സൈറ്റ് (in Indonesian and English)