ഹെർമൻസ്ബർഗ്, നോർത്തേൺ ടെറിട്ടറി

നോർത്തേൺ ടെറിട്ടറിയിലെ തെക്കൻ സെൻട്രൽ ഓസ്‌ട്രേലിയ മേഖലയിലെ മക്ഡൊണെൽ റേഞ്ചുകളുടെ റോളിങ് ഹിൽസിൽ ഫിങ്കെ നദിയിലാണ് ഹെർമൻസ്ബർഗ് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്.

2011-ലെ സെൻസസ് പ്രകാരം ഹെർമൻസ്ബർഗിൽ 625 ജനസംഖ്യയുണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ 537 പേർ ആദിവാസികളാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു.^[1]

1877 ജൂൺ 4-ന് ഹെർമൻ‌സ്ബർഗ് സ്ഥാപിച്ചത് എൻ‌ടാരിയ എന്നറിയപ്പെടുന്ന അരൺട രതപ സ്വപ്നവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ഒരു പുണ്യ സ്ഥലത്താണ്. ^[2] സൗത്ത് ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ ബറോസ വാലിയിലെ ബെഥാനിയിൽ നിന്ന് കരയിലൂടെ സഞ്ചരിച്ച ജർമ്മനിയിൽ നിന്നുള്ള ഹെർമൻസ്‌ബർഗ് മിഷനിലെ രണ്ട് ലൂഥറൻ മിഷനറിമാരായ എ. ഹെർമൻ കെംപ് (ചിലപ്പോൾ കെംപെ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു) വിൽഹെം എഫ്. ഷ്വാർസ് എന്നിവരാണ് ഇത് ഒരു ആദിവാസി മിഷനായി കണക്കാക്കുന്നത്. അവർ പരിശീലനം നേടിയ ജർമ്മനിയിലെ ഹെർമൻസ്ബർഗിന് ശേഷം അവർ തങ്ങളുടെ പുതിയ മിഷന് അറണ്ടക്കാർക്കിടയിൽ ഈ പേര് നൽകി.^[3]

37 കുതിരകളും 20 കന്നുകാലികളും 2000 ഓളം ആടുകളും, ^[2] അഞ്ച് നായ്ക്കളും കോഴികളുമായി അവർ എത്തി. 1877 ജൂൺ അവസാനത്തോടെ മരം, പുല്ല് എന്നിവകൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച ആദ്യത്തെ കെട്ടിടത്തിന്റെ നിർമ്മാണം ആരംഭിച്ചു. ഓഗസ്റ്റിൽ ഒരു സ്റ്റോക്ക് യാർഡ്, അടുക്കള, ലിവിംഗ് ക്വാർട്ടേഴ്സ് എന്നിവയും പൂർത്തിയായി.^[4]

ആദ്യത്തെ കുറച്ച് മാസങ്ങളിൽ അവർക്ക് ആദിവാസികളുമായി യാതൊരു ബന്ധവുമില്ലായിരുന്നു. എങ്കിലും അവരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നിരീക്ഷിച്ചു. ഓഗസ്റ്റ് അവസാനം 15 അറേൻ‌ടെ പുരുഷന്മാരുടെ ഒരു സംഘം സെറ്റിൽമെന്റിന് സമീപമുള്ള മിഷൻ ക്യാമ്പിംഗ് സന്ദർശിച്ചു. ആശയവിനിമയം ബുദ്ധിമുട്ടാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ മിഷനറിമാർ പ്രാദേശിക അറേൻ‌ടെ ഭാഷ പഠിച്ചു. 1890-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച 1750 വാക്കുകളുടെ 54 പേജുള്ള ഒരു നിഘണ്ടു വികസിപ്പിച്ചു. ^[5]

മൂന്നാമത്തെ മിഷനറി ലൂയിസ് ഷുൾസ് 1877 ഒക്ടോബറിൽ മൂന്ന് ലേ തൊഴിലാളികളുടെയും കെംപിന്റെയും ഷ്വാർസിന്റെയും ഭാര്യമാരോടൊപ്പം അഡ്‌ലെയ്ഡിലെത്തി. കൂടുതൽ തൊഴിലാളികളോടൊപ്പം 1878 ഡിസംബറോടെ അഞ്ച് കെട്ടിടങ്ങൾ പൂർത്തിയായി. 1880 ആയപ്പോഴേക്കും ആദിവാസി തൊഴിലാളികളുടെ സഹായത്തോടെ ആദ്യം പള്ളി പണിതു. നവംബർ 12 ന് ആദ്യത്തെ പള്ളി ശുശ്രൂഷയും നവംബർ 14 ന് സ്കൂളും ആരംഭിച്ചു.^[6] 1887-ൽ ആദ്യത്തെ ആദിവാസി മാമ്മോദീസാ നടന്നു. പിന്നീട് 20 ഓളം ചെറുപ്പക്കാർ മാമ്മോദീസാ സ്വീകരിച്ചു.^[6]

ജനസംഖ്യയിൽ ഏറ്റക്കുറച്ചിലുണ്ടായപ്പോൾ പാസറലിസം വർദ്ധിക്കുകയും വംശീയ പ്രശ്‌നങ്ങൾ വികസിക്കുകയും ചെയ്തതിനാൽ എല്ലായ്പ്പോഴും നൂറോളം പേർ മിഷനിൽ താമസിച്ചിരുന്നു. 1883-ലെ വരൾച്ചയിൽ ശത്രുത വർദ്ധിക്കുകയും പ്രാദേശിക ആദിവാസികൾ അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന കന്നുകാലികളെ വേട്ടയാടുകയും ചെയ്തു.^[4] അനാരോഗ്യത്തെത്തുടർന്ന് ഫ്രൈഡ് ഷ്വാർട്സ് 1889-ൽ മിഷൻ ഉപേക്ഷിച്ചു. പ്രസവത്തോടെ കെംപിന് ഭാര്യയെയും കുട്ടിയെയും നഷ്ടപ്പെട്ടു. ടൈഫോയ്ഡ് ബാധിച്ചതിനാൽ 1891-ൽ അദ്ദേഹം മിഷൻ ഉപേക്ഷിച്ചു. പാസ്റ്റർ കാൾ സ്ട്രെഹ്ലോ 1894 ഒക്ടോബറിൽ ഭാര്യ ഫ്രീഡാ സ്ട്രെഹ്ലോയ്‌ക്കൊപ്പം എത്തുന്നതുവരെ സാധാരണക്കാർ ഈ സെറ്റിൽമെന്റിൽ തുടർന്നു. പാസ്റ്റർ സ്ട്രെഹ്ലോ അരാണ്ട ഭാഷ രേഖപ്പെടുത്തുന്നത് തുടർന്നു. ബൈബിൾ പരിഭാഷയിലും സ്തുതിഗീതത്തിലും പ്രാദേശിക ആളുകളുമായി ഇടപഴകി. 1896-ൽ ഒരു സ്കൂൾ ഹൗസിന്റെ അധിക നിർമ്മാണം നടന്നു. അത് ഒരു ചാപ്പലായും ഭക്ഷണശാലയായും ഉപയോഗിച്ചു.

1897-ലും 1903-ലും ഉണ്ടായ കടുത്ത വരൾച്ചയെന്നത് മോശം ഭക്ഷ്യ ഉൽപാദനവും ആദിവാസികളുടെ വരവും ആയിരുന്നു. അസുഖം മൂലം 1910 ജൂണിൽ സ്ട്രെഹ്ലോ ഇവിടം വിട്ടുപോയി. പകരം ലീബ്ലറും പിന്നീട് അധ്യാപകൻ എച്ച്. എച്ച്. ഹെൻ‌റികും എത്തി. 1922 ഒക്ടോബർ 22 ന് പാസ്റ്റർ സ്ട്രെഹ്ലോ ഡ്രോപ്സി രോഗം ബാധിച്ചപ്പോൾ സ്ട്രെഹ്ലോ തിരിച്ചെത്തി. പിറ്റേന്ന് ഹോഴ്‌സ്ഷൂ ബെൻഡിൽ വച്ച് അദ്ദേഹം മരിച്ചു.^[4]

1923 അവസാനത്തോടെ പാസ്റ്റർ റിഡൽ എത്തുന്നതുവരെ ഈ മിഷൻ ഒരു മിഷനറി ഇല്ലാതെയായിരുന്നു. തുടർന്ന് 1926 ഏപ്രിൽ 19-ന് പാസ്റ്റർ ഫ്രീഡ്രിക്ക് വിൽഹെം ആൽബ്രെച്റ്റും ഭാര്യയോടൊപ്പം എത്തി. 1962 വരെ അവർ ഇവിടെ താമസിച്ചു. 1927-ൽ വീണ്ടും വരൾച്ച ആരംഭിച്ചു. രോഗങ്ങളും ബാധിച്ചു. ഒപ്പം ആദിവാസികളുടെ മറ്റൊരു പ്രവാഹം കൂടി ഉണ്ടായി. ഇതിൽ 85 ശതമാനം ആദിവാസി കുട്ടികളും മരിച്ചു.^[6] ഓറഞ്ച് വിതരണം ഒരു അത്ഭുതമായി കണക്കാക്കപ്പെട്ടു.^[6]

കപൊറിൽജ വാട്ടർ സ്കീമിന്റെ വികസനത്തിന് ആൽ‌ബ്രെക്റ്റ് അവിഭാജ്യ ഘടകമായിരുന്നു. അത് സ്ഥിരമായ ഒരു ദ്വാരത്തിൽ നിന്ന് ആറ് കിലോമീറ്റർ ദൂരത്തേക്ക് വെള്ളം എത്തിച്ചു. മെൽബൺ ആർട്ടിസ്റ്റ് വയലറ്റ് ടീഗും സഹോദരി ഉനയും ചേർന്ന് ധനസഹായം നൽകി 1935 ഒക്ടോബർ 1 ന് പൂർത്തിയാക്കി. ഒരു വലിയ പച്ചക്കറിത്തോട്ടം, പൂന്തോട്ടം, കന്നുകാലി വളർത്തൽ, ഒരു ടാന്നറി തുടങ്ങി നിരവധി സംരംഭങ്ങളും ആൽബ്രെച്റ്റ് വികസിപ്പിച്ചു. വാട്ടർ കളർ ലാൻഡ്‌സ്‌കേപ്പ് ആർട്ടിസ്റ്റുകളുടെ വിദ്യാലയത്തിന്റെ വികസനത്തിനും അവർ പിന്തുണ നൽകി. ഇത് ഹെർമൻസ്ബർഗ് പ്രദേശത്തെ പ്രത്യേക പാരമ്പര്യങ്ങളിലൊന്നായി മാറി.^[4]

1980-ൽ ഈ ഭാഷ അറാന്റ എന്നറിയപ്പെട്ടു. ഇതിനെ വെസ്റ്റേൺ അറാന്റ എന്ന് വിളിക്കാറുണ്ട്. സമീപ പ്രദേശങ്ങളിൽ ഈസ്റ്റേൺ അറെൻ‌ടെ ജനങ്ങളും അൻ‌മാത്‌ജിറയും മറ്റ് ഭാഷാ ഗ്രൂപ്പുകളും ഉണ്ടെന്ന് ആളുകൾ മനസ്സിലാക്കുന്നു. 1877-ന് തൊട്ടുപിന്നാലെ ആരംഭിക്കുന്ന പ്രാദേശിക സാക്ഷരതയുടെ വളരെ നീണ്ട ചരിത്രം സമൂഹത്തിൽ ഉണ്ട്. 2006-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച 'വെസ്റ്റേൺ അറാന്റ പിക്ചർ ഡിക്ഷ്നറി' പ്രാദേശിക ആദിവാസി ഭാഷയിൽ വായിക്കാനും എഴുതാനുമുള്ള ഒരു നീണ്ട സമ്പന്നമായ പാരമ്പര്യത്തിലെ ഒരു പ്രസിദ്ധീകരണം മാത്രമാണ്.

1982-ൽ ആദിവാസി ഭൂമി അവകാശ നിയമപ്രകാരം മിഷൻ ഭൂമി പരമ്പരാഗത ഉടമസ്ഥാവകാശികൾക്ക് കൈമാറ്റം ചെയ്തു. ഹെർമൻസ്ബർഗ് ഹിസ്റ്റോറിക് പ്രിസിൻക്റ്റ് 2001 മേയ് 19-ന് നോർത്തേൺ ടെറിട്ടറി ഹെറിറ്റേജ് രജിസ്റ്ററിലും 2006 ഏപ്രിലിൽ ഓസ്ട്രേലിയൻ നാഷണൽ ഹെറിറ്റേജ് ലിസ്റ്റിലും പട്ടികപ്പെടുത്തി.^[7][8]

• Leske, E (ed.) (1977) Hermannsburg - A Vision and a Mission. Lutheran Publishing House. ISBN 0859 10 044 8.
• Roennfeldt, D. and the community members (2006) Western Arrarnta Picture Dictionary. IAD Press, Northern Territory, Australia. ISBN 1 86465 069 9.
• Kenny, Anna (2013). The Aranda's Pepa: An introduction to Carl Strehlow's Masterpiece Die Aranda- und Loritja-Stämme in Zentral-Australien (1907-1920). Australian National University. pp. 15–50. ISBN 978-1-921-53677-9. JSTOR j.ctt5hgz6k.10. {{cite book}}: |journal= ignored (help); Invalid |ref=harv (help)

Hermannsburg, Northern Territory എന്ന വിഷയവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചിത്രങ്ങൾ വിക്കിമീഡിയ കോമൺസിലുണ്ട്.

• Hermannsburg Potters
• South Australian History - Hermannsburg Archived 2011-03-19 at the Wayback Machine.
• Photographs of Hermannsburg in 1994, National Library of Australia