दुःख

दुक्ख (पाली) किंवा दुःख (संस्कृत) ही महत्त्वाची बौद्ध संकल्पना आहे. दुःखाचा सामान्य अर्थ वा कारणे "वेदना", "असमाधान", "असंतोषपणा" किंवा "ताण" होतो.[१][२][३][४] हे मौलिक असंतोष (मूलभूत असमाधानकारकता) आणि सांसारिक जीवनाच्या वेदनेला (दर्दनाकता) संदर्भित करते. दुःख हे चार आर्य सत्यातील पहिले आर्यसत्य आहे. हा शब्द मोक्षाच्या (आध्यात्मिक मुक्ती) चर्चेत उपनिषदेसारख्या हिंदू धर्मातील ग्रंथांत आढळतो.[५]

विविध भाषेत नाव
दुःख
इंग्रजीsuffering, pain, unsatisfactoriness, etc.
पालीदुक्ख
संस्कृतदुःख
बंगालीদুঃখ
बर्मीसाचा:My
(साचा:IPA-my)
चीनी
(pinyin: )
जपानी
(rōmaji: ku)
ख्मेरទុក្ខ
(Tuk)
कोरियन
(ko)
सिंहलाදුක්ඛ සත්යය
तिबेटीསྡུག་བསྔལ།
(Wylie: sdug bsngal;
THL: dukngal
)
थाईทุกข์
व्हियेतनामीkhổ / Bất toại

बौद्ध धर्म

संदर्भ