Боккаччо, Джованни
Джованни Боккаччо (итал. Giovanni Boccaccio; райгуырдис 1313-æм азы Чертальдойы кæнæ Флоренцийы — амардис 1375-æм азы 21 декабры Флоренцимæ хæстæг Чертальдойы) — зындгонд итайлаг фыссæг æмæ поэт, Сæндидзæн дуджы гуманистон литературæйы зынгæдæр минæвæрттæй иу.
| Джованни Боккаччо | |
|---|---|
| итал. Giovanni Boccaccio | |
 | |
| Райгуырды датæ | 1313 |
| Райгуырæны бынат | Чертальдо, Флоренцийы республикæ |
| Мæлæты бон | 1375-æм азы 21 декабры[1][2][3][…] |
| Мæлæты бынат | Чертальдо, Флоренцийы республикæ |
| Æмбæстонад (дæлхицауад) | |
| Архайды хуыз | новеллист, поэт, дипломат, тæлмацгæнæг, биограф, мифограф, фыссæг |
| Сфæлдыстады азтæ | 1323[4] — 1373[4] |
| Уацмысты æвзаг | рагон италиаг, латинаг |
 Викикъæбицы медиа | |
Боккаччо у антикон сюжеттыл фыст поэмæты автор. Уыдонæй æддæ ма ныффыста психологион уацау «Фьямметта» (1343, мыхуыры рацыди 1472-æм азы), пасторальтæ, сонеттæ, биографион чиныг «Данте Алигьерийы цард» (фыст æрцыд 1360-æм азмæ æввахс, мыхуыры рацыди 1477-æм азы).
Фыссæджы сæйраг уацмыс у «Декамерон» (1350—1353, мыхуыры рацыди 1470-æм азы). Ацы чиныг у эротикон, реалистон новеллæты æмбырдгонд. Новеллæты бæрæг зыны гуманистон идейæтæ, сæрибархъуыды, антиклерикализм, цардбæллон юмор. Фыссæг чиныджы курдиатджынæй равдыста уæды итайлаг æхсæнады æгъдæуттæ.