71 Pułk Artylerii Ciężkiej
71 Pułk Artylerii Ciężkiej (71 pac) – oddział artylerii ciężkiej ludowego Wojska Polskiego.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1945 |
| Rozformowanie | 1951 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk został sformowany w październiku 1945 roku, w Toruniu, na bazie rozformowywanej 10 Brygady Artylerii Ciężkiej. W skład pułku włączony został 9 dywizjon artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego. Oddział podporządkowano dowódcy 13 Brygady Artylerii Ciężkiej. W lutym 1947 roku ze składu pułku został wyłączony dywizjon artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego. W 1948 roku została dyslokowana do Chełmna. W lipcu 1949 roku usamodzielniono go wzmacniając ludźmi i sprzętem z rozwiązywanego 30 dac[4]. W 1951 roku pułk przeformowany został w 21 Brygadę Artylerii Ciężkiej.
Skład organizacyjny
- Dowództwo pułku – Toruń, Chełmno
- trzy dywizjony artylerii ciężkiej
- trzy baterie artylerii
- dywizjon artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego
- bateria sztabowa
- plutony: rozpoznawczy, łączności, topograficzny
- kwatermistrzostwo
Pułk liczył etatowo 1058 żołnierzy. Na uzbrojeniu posiadał 36 armato-haubic 152 mm wz 37.
Przekształcenia
10 Brygada Artylerii Ciężkiej → 71 pułk artylerii ciężkiej → 21 Brygada Artylerii Ciężkiej → 21 Brygada Artylerii Armat →[5] 92 dywizjon artyleryjskiego rozpoznania
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.