Computer Modern
Computer Modern – rodzina krojów pisma opisana przez Donalda Ervina Knutha w języku METAFONT na potrzeby systemu TeX (oba również autorstwa Knutha) i w nim domyślnie używana. Rodzina jest odtworzeniem i rozszerzeniem fontu Modern Extended 8A zaprojektowanego w roku 1896 przez firmę Lanston Monotype Company. Ta rodzina fontów, poczynając od XIX wieku, była powszechnie stosowana przy składaniu publikacji naukowych. Kroje te charakteryzują się wysokim kontrastem w zakresie grubości elementów (antykwa klasycystyczna).
 Kilka przykładowych znaków z rodziny krojów pisma Computer Modern | |
| Twórca | |
|---|---|
| Znaki greckie |
|
| Znaki łacińskie |
|
Fonty Computer Modern, podobnie jak TeX w wersji 2, który powstał w tym samym czasie, mają kodowanie siedmiobitowe, co oznacza, że font może zawierać maksymalnie 128 znaków. TeX poczynając od wersji 3.0[1] pozwala na przetwarzanie zakodowanych ośmiobitowo manuskryptów i wykorzystanie fontów opisujących 256 znaków (z pewnymi ograniczeniami nawet więcej). W związku z tym powstały rozszerzenia zawierające znaki diakrytyczne i ułatwiające skład w językach, które takich znaków używają. Przykładem rozszerzeń są fonty EC[2], cm-unicode[3] oraz Latin Modern[4] autorstwa Bogusława Jackowskiego i Janusza M. Nowackiego.
Przypisy
Bibliografia
- Donald Ervin Knuth: Computer modern typefaces. Reading, Mass.: Addison-Wesley Pub. Co., 1986. ISBN 0-201-13446-2. (ang.).
- Bogusław Jackowski, Stanisław Wawrykiewicz: Fontowe ABC : Fonty rodziny Computer Modern. [dostęp 2008-09-25]. (pol.).