Czechosłowacka Liga Hokejowa
Czechosłowacka Liga Hokejowa (cs. Československá hokejová liga, w skrócie ČHL) – najwyższa klasa rozgrywkowa hokeja na lodzie w Czechosłowacji, której zwycięzca w danym sezonie otrzymywał tytuł mistrza Czechosłowacji.
| Państwo | |
|---|---|
| Oficjalny skrót | ČHL, FHL |
| Dyscyplina | |
| Organizator rozgrywek | ČSLH |
| Data założenia | 1936 |
| Data rozwiązania | 1993 |
| Nowa nazwa | |
| Rozgrywki | |
| Liczba drużyn | 14 |
| Niższy poziom ligowy | 2. Czechosłowacka Liga Hokejowa |
| Zwycięzcy | |
| Pierwszy zwycięzca | |
| Ostatni zwycięzca | |
| Najwięcej zwycięstw | Dukla Jihlava (12 razy) |
Historia
Czechosłowacka Liga Hokejowa powstała w 1936 roku. Przed jej utworzeniem były rozgrywane mistrzostwa Czechosłowacji w systemie kołowym.
W 1939 roku mistrzostwa Czechosłowacji odbyły się w systemie kołowym, jednak nie zostały one dokończone z powodu wybuchu II wojny światowej. W czasie działań wojennych w latach 1940–1944 na terenie Protektoratu Czech i Moraw odbywały się mistrzostwa Protektoratu Czech i Moraw w formule ligowej, natomiast na terenie Republiki Słowackiej odbywała się liga słowacka.
W latach 1938–1948 o wyłonieniu mistrza Czechosłowacji decydował dodatkowy mecz finałowy, po zakończeniu rozgrywek w formule ligowej.
W Czechosłowacji, w wyniku wzrostu liczby drużyn i meczów w lidze powstało wiele lodowisk krytych. W sezonie 1959/1960 ostatni raz rozgrywki były rozgrywane w dwóch rundach. Następnie od sezonu 1960/1961 do sezonu 1964/1965 po rundzie zasadniczej rozgrywki były podzielone na dwie grupy: o miejsca o 1-6 oraz o miejsca 7-12.
Od sezonu 1965/1966 rogrywki odbywały się w czterech rundach, natomiast sezonie 1967/1968 mecze prowadziło trzech sędziów pod kierunkiem IIHF (Międzynarodowy Związek Hokeja na Lodzie).
W sezonie 1970/1971 oraz 1972/1973 po zakończeniu fazy zasadniczej były rozgrywane mecze system play-off, jednak tych czasach ten system się nie przyjął. W sezonie 1980/1981 i 1981/1982 mecze nie kończyły się remisem; gdy po zakończeniu regulaminowego czasu meczu był wynik remisowy, mecz był przedłużany o 10 minut z zasadą tzw. złotego gola, a w przypadku braku zmiany wyniku rozgrywana była seria rzutów karnych.
Od lat 70. liga była bazą szkoleniową dla zawodników aspirowanych do gry w reprezentacji Czechosłowacji. Ze względów politycznych zagraniczni nie występowali w czechosłowackich rozgrywkach, a czechosłowaccy zawodnicy nie mogli wyjeżdzać do zagranicznych (dozwolone było dla zasłużonych zawodników po 32. roku życia).
W sezonie 1985/1986 na stałe wprowadzono system play-off. W 1989 roku po tzw. Jesieni Ludów coraz więcej czechosłowackich młodych zawodników wyjezdżało do ligi NHL oraz innych europejskich lig. Od sezonu 1990/1991 w lidze występowało 14 drużyn (w sezonie 1991/1992 liga była podzielona na Grupę Wschodnią i Zachodnią).
Po rozpadzie Czechosłowacji 31 grudnia 1992 roku, sezon 1992/1993, w której triumfowała Sparta Praga po wygranej rywalizaji w finale 3:1 z TJ Vítkovice[1], był ostatnim sezonem w historii ligi, potem zostały utworzone oddzielne ligi w Czechach i na Słowacji: ekstraliga czeska i ekstraliga słowacka[2].
Sezony
Klasyfikacja medalowa
| Lp. | Państwo | Złoty | Srebrny | Brązowy | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Dukla Jihlava | 12 | 7 | 5 | 24 |
| 2. | GZ Královo Pole/RH/ŽKL Brno | 11 | 4 | 4 | 18 |
| 3. | Sokol/Poldi Kladno | 6 | 1 | 2 | 9 |
| 4. | LTC/Zdar Praga/Tatra Smíchov | 6 | 0 | 2 | 8 |
| 5. | Sparta Praga | 4 | 7 | 8 | 19 |
| 6. | Dynamo/Tesla Pardubice | 3 | 2 | 5 | 10 |
| 7. | Sokol/Baník/VŽKG Ostrawa/TJ Vítkovice | 2 | 5 | 2 | 9 |
| 8. | VSŽ Košice | 2 | 1 | 1 | 4 |
| 9. | Slovan/Sokół Bratysława | 1 | 8 | 9 | 18 |
| 10. | Dukla Trenczyn | 1 | 2 | 2 | 5 |
| 11. | ATK Praha | 1 | 1 | 1 | 3 |
| 12. | JNV/Motor/Slavoj/Stadion Czeskie Budziejowice | 1 | 1 | 2 | 4 |
| 13. | CHZ/Chemopetrol Litvínov | 0 | 3 | 3 | 6 |
| 14. | ČLTK Praga | 0 | 3 | 1 | 4 |
| Škoda/Spartak Pilzno | 0 | 3 | 1 | 4 | |
| 16. | Baník Chomutów | 0 | 1 | 1 | 1 |
| 17. | Tankista Praga | 0 | 1 | 0 | 1 |
| 18. | HC Tatry | 0 | 0 | 1 | 1 |
| Křídla vlasti Ołomuniec | 0 | 0 | 1 | 1 | |
| Stadion Podolí | 0 | 0 | 1 | 1 | |
| TJ Gottwaldov | 0 | 0 | 1 | 1 | |
| VŠ Bratysława | 0 | 0 | 1 | 1 | |
| Łącznie | 50 | 50 | 54 | 154 | |
Przypisy
Zobacz też
Literatura
- Karel Gut, Václav Pacina: Malá encyklopedie ledního hokeje. Praga: Olympia Praha, 1986.