Desmosomy

Desmosomy (ang. macula adherens, łac. maculae adherentes) – połączenie międzykomórkowe ściśle łączące sąsiednie komórki ze sobą na zasadzie zatrzasków za pośrednictwem filamentów pośrednich. W połączeniu tym uczestniczą białka adhezyjne należące do kadheryn (desmogleiny i desmokoliny), cytoplazmatyczna płytka łącząca (desmoplakina) oraz filamenty pośrednie^[1]. Odległość pomiędzy błonami komórkowymi sąsiednich komórek w obrębie desmosomu może wynosić od ok. 20 nm^[2] do ok. 50 nm^[3]. Są szczególnie liczne w tkankach poddawanych stresowi mechanicznemu jak mięsień sercowy (występują tu filamenty desminowe) i tkanki nabłonkowe (filamenty keratynowe, tzw. tonofilamenty)^[1][4].

W przypadku pęcherzycy zwykłej, autoimmunologicznej choroby, organizm wytwarza przeciwciała skierowane przeciw jednej z desmoglein w desmosomach, co skutkuje utratą właściwości przylegania komórki do komórki, wyciekiem płynu do rozluźnonego nabłonka i pojawianiem się pęcherzy na skórze^[5].

Półdesmosomy (hemidesmosomy), przypominające połowę desmosomu (choć jej nie stanowią^[6][7]), łączą komórki z błoną podstawną.