Dwór na Starołęce w Poznaniu
Zespół dworski na Starołęce Wielkiej – zespół dworsko-folwarczny, zlokalizowany w Poznaniu, na Starołęce Wielkiej, przy ul. Skoczowskiej róg Masztowej. Stanowi własność prywatną. Znajduje się w ruinie.
nr rej. A-287 z 9.06.1985[1] | |
Widok na nowszą część dworu | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | ul. Skoczowska 19 |
Typ budynku | zespół dworski |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
52°21′17,7192″N 16°55′40,7928″E/52,354922 16,927998 |
Charakterystyka
Zasadnicza część dworu pochodzi z drugiej połowy XIX wieku i ma charakter parterowej rezydencji. W początku XX wieku (1907-1910[1]) Marcin Bidermann (ówczesny właściciel obiektu) dobudował od południa nową część i nadał całości modny wówczas, secesyjny charakter. Powstała w wyniku tego niezbyt harmonijna całość (421 m²[2]) o dwóch wyraźnie różnych bryłach[3].
Część starsza nakryta jest wysokim mansardowym dachem. Na osi głównego wejścia dominuje wysoka wystawka. Część nowsza posiada dwie kondygnacje, nakryta jest dachem płaskim z attyką. W partii parteru ujednolicono detal i stolarkę okienną, celem zharmonizowania brył. Ozdobny kartusz w zachodniej ścianie szczytowej nawiązuje do osiągnięć secesji wiedeńskiej. Skrajna oś elewacji ozdobiona została za pomocą męskiej maski[3].
Otoczenie
Dwór otacza częściowo zachowany park (3,7 hektara[2]) z ozdobną, secesyjną bramą wjazdową (1906) i murem z kratami, do której prowadzą resztki alei (ul. Skoczowska, wpisana do rejestru zabytków w 2013, pod numerem 883/Wlkp/A[4]). Od południa zachowane są zabudowania folwarczne[3].
Dojazd
Dojazd do obiektu ulicą Starołęcką i Skoczowską. Najbliższy przystanek linii autobusowej 58, to Żeglarska N/Ż[5].
Galeria
- Widok od bramy
- Secesyjna brama
- Aleja (ul. Skoczowska)
Zobacz też
- dom rodzinny Stefana Stuligrosza – w pobliżu