Heinrich Adolf Schrader

niemiecki lekarz i botanik
(Przekierowano z Heinrich Adolph Schrader)

Heinrich Adolf Schrader (ur. 1 stycznia 1767 w Alfeld, zm. 22 października 1836 w Getyndze) – niemiecki lekarz i botanik.

Heinrich Adolf Schrader
W taksonomii: Schrad.[1]
Ilustracja
Portret Heinricha Adolfa Schradera
Johann Samuel Ludwig Halle, przed 1813
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1767
Alfeld

Data i miejsce śmierci

22 października 1836
Getynga

Zawód, zajęcie

Lekarz, botanik

Życiorys

Heinrich Adolf Schrader urodził się 1 stycznia 1767 roku w Alfeld koło Hildesheim[2][3]. Po ukończeniu szkoły w Hildesheim, w 1789 roku podjął studia medyczne na Uniwersytet Jerzego Augusta w Getyndze[2]. Tytuł doktora nauk medycznych uzyskał w 1795 roku a w 1797 roku otrzymał tytuł książęcego radcy medycznego[2][3].

W 1803 roku został profesorem nadzwyczajnym na wydziale medycyny na Uniwersytecie Jerzego Augusta i jednocześnie kierownikiem ogrodu botanicznego przy uczelni[2]. W 1809 roku został profesorem zwyczajnym[2][3]. W latach 1799–1803 był wydawcą czasopisma naukowego „Journal für die Botanik”, a w latach 1806–1810 „Neues Journal für die Botanik”, na których wzorowało się powstałe w 1818 roku czasopismo „Flora”[2][3].

Zmarł 22 października 1836 roku w Getyndze[2].

Działalność naukowa

Schrader zajmował się systematyką roślin i grzybów, w tym porostów, opisywał florę Niemiec (Spicilegium Florae germanicae, Flora germanica) a także sporządzał opisy pojedynczych gatunków (np. Nova genera plantarum, Abermalige Revision der Gattung Usnea, 1799; Commentatio super Veronicis spicatis Linnaei, 1803; Reliquiae Schraderianae, 1838)[2]. Badał rośliny zarodnikowe i wydał jedne z pierwszych zbiorów tych roślin przeznaczone do sprzedaży (Systematische Sammlung cryptogamischer Gewächse)[2].

Publikacje

Lista publikacji podana za Allgemeine Deutsche Biographie (ADB)[2]:

  • 1794 – Spicilegium Florae germanicae
  • 1795–1798 – Sertum Hannoveranum, seu plantae rariores, quae in hortis regiis Hannoverae vicinis coluntur
  • 1797 – Nova genera plantarum
  • 1799 – Abermalige Revision der Gattung Usnea
  • 1803 – Commentatio super Veronicis spicatis Linnaei
  • 1806 – Flora germanica
  • 1809 – Hortus Gottingensis, sive plantae novae et rariores horti regii botanici Gottingensis
  • 1809 – Genera nonnulla plantarum emendata et observationibus illustrata
  • 1810 – De Halophytis Pallassii, respectu imprimis ad Salsolam et Suaedam habito commentatio
  • 1813–1823 – Monograpbia generis Verbasci
  • 1820 – De Asperifoliis Linnaei commentatio
  • 1827 – Blumenbachia, novum e Loasearum familia genus, adjectis observationibus super nonnullis aliis rarioribus aut minus cognitis plantis
  • 1832 – Analecta ad Floram Capensem
  • 1838 – Reliquiae Schraderianae

Członkostwa, wyróżnienia i odznaczenia

Upamiętnienie

Od jego nazwiska zostały nazwane następujące rodzaje roślin: Schradera Vahl. z marzanowatych i Scharder Willd. z rodziny wilczomleczowatych[6].

Przypisy