Ira Losco

Karierę muzyczną rozpoczęła w 1998, śpiewając w zespole Tiara. Wspólnie wydali epkę pt. Hi-Infidelity i album studyjny pt. Butterfly, oba ukazały się w 2001.

W 2002 zwyciężyła z utworem „7th Wonder” w finale programu Song for Europe 2002^[1][2][3], zostając reprezentantką Malty w 47. Konkursie Piosenki Eurowizji w Tallinnie^[4]. Zajęła w nim drugie miejsce po zdobyciu 164 punktów^[5], uzyskując najwyższe miejsce w historii startów kraju w konkursie. Po udziale w konkursie odeszła z zespołu Tiara i rozwiązała kontrakt z wytwórnią płytową Cap Sounds, oskarżając ją o nieinformowanie o podejmowanych działaniach strategicznych^[6].

W 2004 wydała debiutancki, solowy album pt. Someone Else, który zapowiadała singlem „I’m in Love Again”^[7]. W 2005 odbyła trasę koncertową w Niemczech, występując jako support przed występami wykonawców, takich jak Melanie C^[8], Katie Melua, Elton John czy Ronan Keating^[9][10]. W kolejnych latach wydała jeszcze cztery albumy: Accident Prone (2005)^[11], Fortune Teller (2008), Love Me or Hate Me (2012)^[12] i The Fire (2013)^[13].

W styczniu 2016 z piosenką „Chameleon (Invincible)”^[14] zwyciężyła w finale krajowych eliminacji do 61. Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Sztokholmie^[15]. W marcu ogłosiła, że w konkursie wykona utwór „Walk on Water”^[16]. W maju pomyślnie przeszła przez półfinał Eurowizji^[17][18] i wystąpiła w finale, w którym zajęła 12. miejsce po zdobyciu 153 punktów, w tym 16 pkt od telewidzów (21. miejsce) i 137 pkt od jurorów (4. miejsce)^[19].

Wśród muzycznych inspiracji wymienia wykonawców, takich jak Radiohead, PJ Harvey, Tori Amos, Coldplay czy Adele.

Albumy studyjne

• Butterfly (2001; z zespołem Tiara)
• Someone Else (2004)
• Accident Prone (2005)
• Fortune Teller (2008)
• Love Me or Hate Me (2012)
• The Fire (2013)
• No Sinner No Saint (2018)