Jan Ergietowski

Jan Ergietowski (niekiedy wymieniany jako Ergetowski^[a]) urodził się w 1846 w Korczynie^[1]. Był synem Szymona i Katarzyny z domu Rosinger^[2].

Jako student brał udział w powstaniu styczniowym 1863^[1]. Służył w oddziałach Mariana Langiewicza, Józefa Miniewskiego, Dionizego Czachowskiego^[1]. Brał udział w bitwach pod Grochowiskami (18 marca 1863), w Lasach Olkuskich, pod Krzykawką (5 maja 1863), pod Chęchłami, pod Rybnicą (20 października 1863), pod Jurkowicami (21 października 1863)^[1]. W ostatniej z wymienionych potyczek został wzięty do niewoli przez Rosjan^[1]. Został zesłany na Syberię^[1]. Spędził pięć lat na obszarze guberni tomskiej^[1]. 12 września 1867 ogłoszono we Lwowie, że na skutek powtórnego wstawienia się c. k. rządu władze Imperium Rosyjskiego zdecydowały zezwolić na powrót poddanym Austro-Węgier, zesłanym za udział w powstaniu z 1863, zaś Jan Ergietowski figurował w grupie 56 wygnańców, którym pozwolono na powrót pod warunkiem, że w miejscu zesłania nie dopuścili się czynu karalnego^[3]. W kwietniu 1868 ogłoszono jego uwolnienie z zesłania^[4].

Po powrocie do Galicji został asenterowany do C. K. Armii^[1]. Przez 12 lat służył w 45 pułku piechoty w Sanoku^[1]. Po odejściu z wojska pracował jako urzędnik podatkowy^[1]. Od około 1881 do 1890 był adiunktem w urzędzie podatkowym starostwa c. k. powiatu sanockiego^[5]. W listopadzie 1890 został mianowany kontrolerem podatkowym^[6]. Od tego czasu pracował w urzędzie podatkowym starostwa c. k. powiatu krośnieńskiego^[7]. W tym samym charakterze w listopadzie 1892 został przeniesiony do Birczy^[8]. Od tego czasu do 1899 pracował tamtejszym urzędzie podatkowym, działającym w ramach starostwa c. k. powiatu dobromilskiego^[9]. W lipcu 1899 jako poborca podatkowy został mianowany kontrolerem głównego urzędu podatkowego dla okręgu służbowego C. K. Krajowej Dyrekcji Skarbu^[10]. Od tego czasu pracował na stanowisku głównego kontrolera w głównym urzędzie podatkowym starostwa c. k. powiatu przemyskiego^[11]. Na początku stycznia 1903 został mianowany głównym poborcą podatkowym^[12]. Od tego czasu do około 1906 był głównym poborcą podatkowym w urzędzie starostwa przemyskiego^[13].

Jako starszy poborca podatkowy był zastępcą członka pierwszej dyrekcji założonego w 1907 Towarzystwa Spożywczego Urzędników w Przemyślu^[14]. Został wybrany do składu przysięgłych sądu przysięgłego przy C. K. Sądzie Obwodowym w Przemyślu na kadencję od 9 września 1907^[15].

Był żonaty z Marią z domu Müller^[2][16][b], z którą miał dzieci: Franciszka Jana (ur. 20 grudnia 1874 w Brnie, absolwent C. K. Gimnazjum w Sanoku z 1893)^[17][18], nauczyciel gimnazjalny^[19]), Helenę (ur. 9 lipca 1884^[2]), syna Bolesława (ur. w marcu 1893, zm. w kwietniu 1893^[16][20]). Na początku lat 90. (tj. gdy pracował w Krośnie) jego żona Maria zamieszkiwała przy ul. Sanowej nr 287^[17]. Jan Ergietowski zmarł po 1914^[21]. Został pochowany w Przemyślu^[c].