Jan Ignacy Lewicki

Był synem Kazimierza Lewickiego i Antoniny z domu Paszkowskiej.

Pełnił funkcję deputata podlaskiego na Trybunał Koronny (1756)^[2]. Sprawował urzędy łowczego lwowskiego (1759), podstarościego wzgl. podstolego (1764), sędziego grodzkiego w Przemyślu (1766), kasztelana inflanckiego od 1769 do 1778, gdy zrezygnował z tej funkcji^[2]. Sędzia kapturowy ziemi przemyskiej w 1764 roku^[3].

W 1762 zakupił od Branickiego wójtostwo we wsi Hołody^[2]. Był dziedzicem majątków ziemskich: Bircza, Nowa Wieś, Leszczawa, Trzcianiec^[2].

Osiadł w Sanoku przybywając z Inflant pod koniec okresu panowania Augusta III Sasa^[4]. Został pochowany w krypcie kościoła Franciszkanów w Sanoku^[5].

Jego pierwszą żoną była Marcjanna Tarnawiecka (zm. 1754, córka stolnika winnickiego), a drugą żoną została Salomea Morska (zm. 1790, wdowa po Józefie Humnickim, łowczym przemyskim)^[2]. Z pierwszą żoną miał kilkoro dzieci, w tym Samuela (urzędnik ziemski), Annę wzgl. Joannę Magdalenę (ur. w Sanoku, od 1759 zamężna z podstolicym Michał Błońskim^[6], później zamężna z chorążym sanockim Żurowskim)^[7]. Jego potomkami byli Bronisław Lewicki (prezes c. k. sądu, tajny radca dworu), Stefan Lewicki (nauczyciel) i Janusz Szuber (poeta).

Samuel Lewicki ufundował rodzicom epitafium w kościele Franciszkanów w Sanoku, wykonane z czarnego marmuru i inskrypcją w języku łacińskim^[8].

• Lewiccy. W: Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 14: Lasoccy – Liwiński. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1911, s. 187-188.
• Ignacy Adam Lewicki. sejm-wielki.pl. [dostęp 2020-07-12].
• Ignacy Adam Lewicki. genealogia.grocholski.pl. [dostęp 2016-04-03].