Jednostka motoryczna
Jednostka motoryczna (Sherringtona) – pojedynczy motoneuron wraz ze wszystkimi włóknami mięśniowymi, które unerwia. Pojedynczy mięsień jest zazwyczaj unerwiany przez wiele jednostek motorycznych, tworzących razem pole motoryczne.
(1) – akson motoneuronu wychodzący z rogu przedniego w rdzeniu kręgowym
(2) – synapsa nerwowo-mięśniowa
(3) – pojedyncze włókno mięśniowe
(4) – przekrój poprzeczny przez włókno mięśniowe, widoczne pojedyncze miofibryle (włókienka mięśniowe)
Ciała komórkowe motoneuronów leżą w rogu przednim (brzusznym) rdzenia kręgowego, a ich aksony opuszczają rdzeń kręgowy poprzez korzeń brzuszny, następnie biegną wewnątrz nerwu rdzeniowego do mięśni i tworzą synapsy (zwane płytkami nerwowo-mięśniowymi) na włóknach mięśniowych. Jeden motoneuron może unerwiać od sześciu do kilku tysięcy włókien nerwowych.
Typy jednostek motorycznych
| Wolne jednostki motoryczne | Szybkie jednostki motoryczne |
|---|---|
| zawierają czerwone, wolno męczące się włókna mięśniowe | zawierają białe, szybko męczące się włókna mięśniowe |
| aksony o małej średnicy, powoli przewodzące impulsy | aksony o dużej średnicy, szybko przewodzące impulsy |
| 10–20 impulsów na sekundę | 30–60 impulsów na sekundę |
| rozwijają siłę maksymalną w ciągu ok. 50 ms | rozwijają siłę maksymalną w ciągu ok. 5–10 ms |
Właściwości włókien mięśniowych i jednostki motorycznej, która je unerwia, są do siebie dopasowane. Dopasowanie to jest wynikiem działania motoneuronu na włókna mięśniowe. W przypadku odnerwienia włókien mięśniowych i ponownego unerwienia zakończeniami aksonu jednostki innego typu następuje przekształcenie się włókien nerwowych[1].
Przypisy
Bibliografia
- Mark F. Bear, Barry W. Connors, Michael A. Paradiso: Neuroscience : exploring the brain. Philadelphia, PA: Lippincott Williams Wilkins, 2007, s. 428–431. ISBN 0-7817-6003-8.
- Alan Longstaff: Neurobiologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 253–254. ISBN 978-83-01-13805-9.