Jurij Sawiczew

radziecki i rosyjski piłkarz

Jurij Nikołajewicz Sawiczew, ros. Юрий Николаевич Савичев (ur. 13 lutego 1965 w Moskwie) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika, reprezentant ZSRR, trener piłkarski. Jego brat-bliźniak Nikołaj również profesjonalny piłkarz.

Jurij Sawiczew
Юрий Савичев
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jurij Nikołajewicz Sawiczew

Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1965
Moskwa

Wzrost

181 cm

Pozycja

pomocnik/napastnik

Kariera juniorska
LataKlub
1983FSzM Moskwa
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
1984–1990Torpedo Moskwa135(47)
1990–1992Olympiakos SFP45(16)
1992–19941. FC Saarbrücken69(20)
1994–2000FC St. Pauli88(26)
W sumie:337(109)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1987–1988 ZSRR olimpijska9(2)
1988–1990 ZSRR8(0)
W sumie:17(2)
Kariera trenerska
LataDrużyna
200?–Niendorfer TSV (asystent)
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złotoSeul 1988piłka nożna

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek klubów Sojuz Moskwa i FSzM Moskwa. W 1984 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerw Torpeda Moskwa. W następnym roku debiutował w pierwszej drużynie. W lipcu 1990 wyjechał za granicę, gdzie następnie bronił barw greckiego Olympiakos SFP. W maju 1992 odszedł z Olympiakosu, tak jak klub nie wykonywał warunki kontraktu. W lipcu 1992 przeniósł się do Niemiec, gdzie po dwóch sezonach w 1. FC Saarbrücken w lipcu 1994 zasilił skład FC St. Pauli[1]. W 2000 zakończył karierę piłkarską[2][3].

Kariera reprezentacyjna

W latach 1987–1988 występował w olimpijskiej reprezentacji ZSRR. W 1988 na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Seoule w meczu finałowym z Brazylią w czasie dodatkowym przy wyniku 1:1 zdobył decydującą bramkę[4].

19 października 1988 debiutował w reprezentacji ZSRR w towarzyskim meczu z Austrią (2:0). Łącznie rozegrał 8 meczów.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. Pomaga trenować niemiecki klub Niendorfer TSV[5].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

Sukcesy reprezentacyjne

Sukcesy indywidualne

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia