Ka-135
Ka-135 – rosyjski dron rozpoznawczy w układzie śmigłowca ze śmigłami współosiowymi opracowany przez firmę Kamow.
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Załoga | 0 |
| Historia | |
| Data oblotu | 2010 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | silnik tłokowy |
| Wymiary | |
| Średnica wirnika | 4,0 m |
| Długość kadłuba | 4,2 m |
| Wysokość | 1,3 m |
| Masa | |
| Użyteczna | 50 kg |
| Startowa | 300 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 150 km/h |
| Prędkość przelotowa | 100 km/h |
| Pułap | 3000 m |
| Zasięg | 100 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Rosja | |
Historia
Konstrukcja została opracowana w zakładzie Kamowa jako rozwinięcie koncepcji Ka-37. Jej publiczna prezentacja miała miejsce w 2009 r. na Międzynarodowej Wystawy Przemysłu Śmigłowcowego „HeliRussia 2009”[1]. Jest to konstrukcja podwójnego zastosowania, została zaprojektowana do prowadzenia rozpoznania lotniczego zarówno do zastosowań wojskowych jak i cywilnych. Może być wykorzystywana do zadań patrolowych i obserwacyjnych, wykonywanie zdjęć lotniczych i mapowania terenu, a także do monitorowania i oceny skutków klęsk żywiołowych i katastrof[2].
Ka-135 może być używany również do poszukiwania załóg zaginionych statków i samolotów, jest w stanie przesłać do naziemnego stanowiska kontroli współrzędne odnalezionej lokalizacji czy celu. Dron jest elementem składowym systemy złożonego z kilku aparatów latających, punktu kontroli lotu, obsługi naziemnej oraz transportu[3]. Dodatkowo może być wyposażony w sprzęt optyczno-elektroniczny pracujący w zakresie światła widzialnego czy podczerwieni[4].