Lince Dorado

Chikara

Debiut (2007)

Cordeiro rozpoczął treningi w Meksyku u boku El Pantery, po czym udał się do Stanów Zjednoczonych na początku 2007. 17 lutego Dorado, Pantera i Sicodelico Jr. zadebiutowali w Chikarze jako część pierwszego turnieju King of Trios federacji. Trio dotarło do półfinałów, gdzie odpadło będąc pokonanym przez Mike’a Quackenbusha i ShaneSaw (Shane’a Storma i Jigsawa)^[8]. Tuż po zakończeniu turnieju, DOrado przeprowadził się do New Jersey by móc występować na kolejnych galach Chikary. Dzięki pomocy dopingu fanów, Dorado wziął udział w pierwszym turnieju Rey de Voladores, w którym w finale przegrał z Chuckiem Taylorem^[9]. Podczas weekendu Anniversario^[10], Dorado rozpoczął rywalizację z powracającym „Marvelous” Mitchem Ryderem, który walczył z migrantami o meksykańskich korzeniach. W trakcie trwania rywalizacji odniósł szokujące zwycięstwo z Chrisem Hero. Dorado pokonał Rydera w listopadzie 2007 w hair vs. mask amtchu, jednak podczas walki Dorado odniósł wiele kontuzji i wstrząśnienie mózgu po wykonaniu shooting star sentonu^[11]. W grudniu opuścił szpital i wystąpił podczas gali, gdzie interweniując w walkę Rydera pomógł wygrać Timowi Donstowi^[12].

Kings of Trios i The Future is Now (2008–2009)

Dorado powrócił do ringu w styczniu 2008, gdzie wraz z Claudiem Castagnolim i Ophidianem pokonał Mike’a Quackenbusha, Tima Donsta i Amasisa w Trios Increibles matchu^[13]; podczas walki przyjął przyziemny styl walki. Wraz z El Panterą i Incognito (trio znane jako Los Luchadores de Mexico) wziął udział i wygrał turniej King of Trios pokonując w finale The BLKOUT (Eddiego Kingstona, Ruckusa i Jokera^[14]. Kilka miesięcy po turnieju rozpoczął rywalizację z Kingstonem, a także zaczął współpracować z byłym rywalem Jimmym Olsenem i Heliosem jako drużyna The Future is Now. Trójka rywalizowała głównie z The UnStable (Vinem Gerardem, STIGMĄ i Colinem Delaneyem). Pod koniec 2008 Olsen (występujący jako Equinox) i Dorado wygrali pierwszy turniej La Lotería Letal i otrzymali szansę na walkę o Chikara Campeonatos de Parejas. 16 listopada 2008 na gali „Armdrags to Riches” przegrali z The Osirian Portal w two-out-of-three falls matchu^[15]. 22 listopada 2009 podczas finału ósmego sezonu Three-Fisted Tales, Dorado zmierzył się i przegrał z Playerem Dos o Chokara Young Lions Cup^[16].

Bruderschaft des Kreuzes (2010–2011)

31 stycznia 2010 Dorado i Equinox mieli być częścią drużyny Mike’a Quackenbusha w starciu z ugrupowaniem Bruderschaft des Kreuzes (BDK), lecz podczas eight-man tag team matchu Dorado odwrócił się od Equinoxa i przyłączył się do BDK^[17]. Dorado wyjaśnił swój atak tym, że widownia federacji Chikara nigdy go nie akceptowała za swoje zdolności w ringu^[18]. 20 marca podczas gali Wit, Verve, and a Bit o' Nerve, Dorado pokonał byłego partnera Equinoxa w singlowym starciu^[19]. 28 sierpnia pokonał Gregory’ego Irona, po czym pokonał Adama Cole’a, Camerona Skyy'a, Keita Yano, Obariyona i Ophidiana w six-way elimination matchu, tym samym docierając do finału ósmego corocznego turnieju Young Lions Cup^[20]. W finale został pokonany przez Frightmare'a^[21]. W październiku wyruszył w podróż do Japonii z federacją Osaka Pro Wrestling^[22][23]. Dorado miał wystąpić podczas gal Chikary z 12 i 13 marca 2011, lecz ostatecznie się na nich nie pojawił. W przyszłym weekendzie jego profil został usunięty ze strony Chikary.

Federacje niezależne (2007–2016)

Po debiucie w Chikarze, Dorado sporadycznie również występował w różnych federacjach niezależnych. W maju 2008 wygrał Independent Wrestling Revolution Revolucha Cup pokonując Josha Abercrombiego w finałowym two-out-of-three falls matchu. Dorado zadebiutował w Dragon Gate USA na gali Open the Heroic Gate w dark matchu, gdzie pokonał siedmiu wrestlerów. 9 października 2009 wygrał Sweet Sixtreen Tournament federacji F1RST Wrestling. Miesiąc później wziął udział w turnieju o Open the Freedom Gate Championship, lecz w pierwszej rundzie został pokonany przez Gran Akumę. Na początku 2010 przegrał z Richem Swannem walkę o zawieszone Real Championship Wrestling Cruiserweight Championship. 26 marca zdobył Garden State Pro Wrestling Championship wygrywając turniej o zwakowany tytuł. W maju przegrał z Shiimą Xionem w pierwszej rundzie turnieju Super Indy IX. Dwa miesiące później przegrał z Xionem o IWC Super Indy Championship. W grudniu zadebiutował w federacji Full Impact Pro, gdzie przegrał z Craigiem Classicem w pierwszej rundzie turnieju Jeff Peterson Memorial Cup.

Po opuszczeniu Chikary w 2011, Dorado występował głównie w I Believe in Wrestling, Florida Underground Wrestling, IGNITE Wrestling oraz czasem w Dragon Gate USA. W 2013 wystąpił na kilku galach federacji Dreamwave Wrestling. 14 marca 2014 pokonał Grana Akumę podczas gali Everything Burns i zdobył FIP Florida Heritage Championship.

Total Nonstop Action Wrestling (2012–2013)

4 października 2012 Dorado wystąpił w tryoutach przeprowadzanych przez federację Total Nonstop Action Wrestling (TNA), gdzie zawalczył z Kazarianem^[24]. 12 stycznia wziął udział w nagraniach gali X-Travaganza (emitowanej 5 kwietnia), gdzie wziął udział w siedmioosobowym Xscape matchu, który wygrał Christian York^[25].

WWE

Dywizja cruiserweight (od 2016)

3 kwietnia 2016 Dorado został ogłoszony jednym z uczestników turnieju Cruiserweight Classic federacji WWE^[26]. 23 czerwca pokonał w pierwszej rundzie Mustafę Aliego^[27]. 14 lipca odpadł w drugiej rundzie będąc pokonanym przez Richa Swanna^[28] On July 22, it was reported Dorado had signed a contract with WWE^[29].

16 września Dorado został ogłoszony jednym z członków nadchodzącej dywizji cruiserweight brandu Raw^[30][31]. Zadebiutował 21 września podczas odcinka tygodniówki Main Event, gdzie przegrał ze Swannem^[32]. Podczas pre-show gali Hell in a Cell, Dorado, Sin Cara i Cedric Alexander pokonali Tony’ego Nese’a, Drew Gulaka i Ariyę Daivariego. 13 grudnia wystąpił podczas trzeciego odcinka nowej tygodniówki 205 Live, gdzie jego walka z Mustafą Alim zakończyła się podwójnym wyliczeniem poza ringowym. 26 czerwca 2017 przegrał walkę z posiadaczem WWE Cruiserweight Championship Neville’em^[33]. Tydzień później podczas edycji 205 Live ponownie poniósł porażkę z mistrzem^[34].

• Finishery
  • Chikara Special (Kneeling step-over head-hold wrist-lock, po którym zaczepia nogę przeciwnika) – 2017^[4][7]
  • Lynxsault (No-handed springboard moonsault) – 2017^{[4][2][7][19]}
  • Shooting star press^[4][7][19]
  • Shooting star senton^[4][5] – 2007
  • Standing moonsault side slam^[4][2], czasem wykonywany z górnej liny – 2017^[35]

• Inne ruchy
  • Anaconda vise^[4]
  • Cartwheel przeistaczany w over the top rope corkscrew suicide senton lub suicide plancha^[4] – zaadaptowane od Heliosa
  • Corkscrew somersault leg drop^[4]
  • Diving crossbody^[19]
  • Double springboard seated senton^[4]
  • Facebreaker DDT^[19]
  • Flip DDT^[2][19]
  • Leap of Faith (Frankensteiner wykonywany stojąco lub z rozbiegu w przeciwnika na górnej linie)^[4] – zaadaptowane od Jigsawa
  • Moonsault^[4], czaseym wykonywany stojąc lub w wersji cockscrew^[19]
  • Wariacje kopnięć
    • Backflip z górnej liny z dodaniem dropkicku^[19]
    • Dropsault^[36][37]
    • Enzuigiri^[19]
    • Rolling wheel kick^[5][7]
    • Sole kick^[19]
    • Tiger feint kick^[4]
  • Senton^[19]
  • Sitout scoop slam piledriver^[37][38][39]
  • Standing shooting star press^[4][2] – zaadaptowane od Equinoxa
  • Suicide dive^[4]
  • Vertical suplex powerbomb^[37]

• Przydomki
  • „The Golden Lynx of Lucha Libre”^[4][5]
  • „The Feline Phenomenon”^[7]
  • „Purrfect 10”^[40]
  • „The Sultan of the Shooting Star Press”^[41]

• Motywy muzyczne
  • „Eye of the Tiger” ~ Survivor^[42][43]
  • „Engel” ~ Rammstein^[44] (używany podczas członkostwa w grupie Bruderschaft des Kreuzes)
  • „Golden Rush” ~ CFO$^[45] (WWE; od 2016)

• Championship Wrestling Entertainment
  • CWE Tag Team Championship (1 raz) – z Jonem Cruzem

• Chikara
  • King of Trios (2008) – z El Panterą i Incognito^[14]
  • La Lotería Letal – z Jimmym Olsenem^[46]

• Dreamwave Wrestling
  • Dreamwave Alternative Championship (1 raz)

• F1RST Wrestling
  • Sweet Sixteen Tournament (2009)^[47]

• Force One Pro Wrestling
  • F1 Heritage Championship (1 raz)^[48]

• Full Impact Pro
  • FIP Florida Heritage Championship (1 raz)

• Garden State Pro Wrestling
  • GSPW Championship (1 raz)^[2]
  • GSPW Championship Tournament (2010)

• National Wrestling Alliance Florida Underground Wrestling
  • NWA FUW Flash Championship (1 raz)

• Independent Wrestling Revolution
  • Revolucha Cup (2008)

• Pro Wrestling Illustrated
  • PWI umieściło go w top 500 wrestlerów rankingu PWI 500: 395. miejsce w 2007; 275. miejsce w 2008; 249. miejsce w 2009; 239. miejsce w 2010; 363. miejsce w 2011; 336. miejsce w 2012; 444. miejsce w 2013; 388. miejsce w 2014; 370. miejsce w 2015; 294. miejsce w 2016; 233. miejsce w 2017^[49]

• RIOT Pro Wrestling
  • RIOT Tag Team Championship (1 raz) – z Aaronem Epicem^[50]

• Southern Championship Wrestling Florida
  • SCW Florida Heavyweight Championship (1 raz)^[50]
  • SCW Florida Cruiserweight Championship (1 raz)^[51]
  • SCW Florida Cruiserweight Championship Tournament (2011)

Rekordy Luchas de Apuestas

• Profil Lince'a Dorado na WWE.com
• Profile Lince'a Dorado w serwisach Cagematch.net, Wrestlingdata.com i Internet Wrestling Database.