Ludki

Ludki (łuż. ludki lub lutki, niem. Luttchen) – w wierzeniach Łużyczan utożsamiane z duszami przodków demony ziemne lub domowe, pokrewne krasnoludkom^[1].

Wyobrażano je sobie pod postacią malutkich istot z brodami, odzianych na czerwono lub biało^[2]. Zamieszkiwały jaskinie pod górami i pagórkami, stąd często wzniesienia takie nazywano ludkowymi górami. Uciekały przed dźwiękiem dzwonów kościelnych^[1]. Uważano je za istoty przyjazne ludziom, odwiedzające ludzkie domostwa celem pożyczenia naczyń, które zawsze oddawały zostawiając w podzięce jakiś mały podarek^[1][2].