NGC 7538
NGC 7538 – mgławica emisyjna (również obszar H II[2]) położona w gwiazdozbiorze Cefeusza[3]. Została odkryta 3 listopada 1787 roku przez Williama Herschela[3]. Znajduje się w odległości ok. 8800 lat świetlnych[4]. Masę mgławicy ocenia się na ok. 400 tys. mas Słońca[4].
 NGC 7538 (Kosmiczne Obserwatorium Herschela) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia | 3 listopada 1787 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ | |
| Rektascensja | 23h 13m 38,0s[1] |
| Deklinacja | +61° 30′ 42″[1] |
| Odległość | 8800 ly |
| Rozmiary kątowe | 9' × 6'[1] |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Alternatywne oznaczenia | |
| LBN 542, Sh2-158, Ced 209, IRAS 23113+6113 | |
W NGC 7538 ma miejsce intensywna aktywność gwiazdotwórcza. Dzięki obserwacjom wykonanym za pomocą Kosmicznego Teleskopu Herschela w mgławicy tej odkryto nietypowy pierścień pyłowy o rozmiarach 25 na 35 lat świetlnych i masie ok. 500 M☉. Naukowcy nie są jeszcze pewni, jak mogło dojść do jego powstania[4]. W ramach tych samych obserwacji odkryto również m.in. 13 rozległych skupisk materii (o rozmiarach od 0,4 do 1,1 parseka), z których w przyszłości utworzą się masywne gwiazdy, na razie jednak ich temperatura nie przekracza 15 kelwinów. Skupiska te mają masy przekraczające 40 M☉, a rekordowe ma masę ocenianą na aż 340 M☉[5].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- NGC 7538 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 7538 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)