Neil Blaney
Neil Terence Columba Blaney (irl. Niall Bléine; ur. 29 października 1922 w Rossnakill, zm. 8 listopada 1995[1] w Dublinie[2]) – irlandzki polityk, Teachta Dála, minister w różnych resortach, eurodeputowany I i III kadencji.
| Data i miejsce urodzenia | 29 października 1922 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 8 listopada 1995 |
| Zawód, zajęcie | polityk |
Życiorys
Syn Neala Blaneya, członka Irlandzkiej Armii Republikańskiej i parlamentarzysty Fianna Fáil[2]. Neil Blaney uzyskał wykształcenie średnie, kształcił się w Saint Eunan's College. Pracował jako rolnik i prywatny przedsiębiorca[3]. W 1948, w wyborach uzupełniających przeprowadzonych po śmierci jego ojca, z ramienia Fianna Fáil uzyskał mandat posła do Dáil Éireann[2][4]. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w czternastu kolejnych wyborach do 1992 włącznie, pełniąc funkcję Teachta Dála nieprzerwanie do czasu swojej śmierci w 1995[4]. Od 1948 do 1957 był także radnym hrabstwa Donegal[2].
Od marca do grudnia 1957 sprawował urząd ministra poczty i telegrafów w rządzie Seána Lemassa. Od listopada 1957 do listopada 1966 u tego samego premiera pełnił funkcję ministra do spraw administracji lokalnej. Przeszedł następnie na stanowisko ministra rolnictwa i rybołówstwa w rządzie Jacka Lyncha. Zajmował je do czasu swojej dymisji w maju 1970[3]. Został odwołany przez premiera (podobnie jak minister Charles Haughey). Obaj politycy byli w tym czasie objęci postępowaniem dotyczącym sponsorowania z funduszy państwowych przemytu nielegalnej broni dla IRA w Irlandii Północnej[2][5].
Neil Blaney został wykluczony z FF, kontynuował karierę polityczną pod szyldem Independent Fianna Fáil, nieformalnego i kierowanego przez siebie ugrupowania[2]. Poza wykonywaniem mandatu posła w niższej izbie irlandzkiego parlamentu był również eurodeputowanym I i III kadencji (1979–1984 i 1989–1994)[1].