Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Taszkencie
Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Taszkencie – jedna z pięciu rzymskokatolickich parafii Uzbekistanu, w stolicy kraju – Taszkencie[2]. Parafię prowadzą franciszkanie z Polski[2].
Katedra Najświętszego Serca Pana Jezusa - kościół parafialny | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Adres | Taszkent, Mahtumquli ko'chasi 80/1[1] |
Data powołania | 23 stycznia 1992 |
Wyznanie | katolickie |
Kościół | Kościół rzymskokatolicki |
Administratura apostolska | Uzbekistanu |
Kościół parafialny | |
Nadzór | Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych |
Wezwanie | Najświętszego Serca Pana Jezusa |
Położenie na mapie Taszkentu | |
Położenie na mapie Uzbekistanu | |
41°18′20,09″N 69°17′45,46″E/41,305581 69,295961 |
Kościół parafialny - Katedra Najświętszego Serca Pana Jezusa w Taszkencie (znany też jako Polski Kościół[3]) to siedziba Administratury apostolskiej Uzbekistanu. Administratorem apostolskim jest Polak ks. bp. o. Jerzy Maculewicz[4].
Co roku w dniach 15-17 czerwca odbywa się tu Spotkanie Katolików, na które przybywają przedstawiciele katolickich wspólnot z całego kraju – Buchary, Urgencza, Fergany i Samarkandy[5].
Msze święte
Msze święte odbywają się w języku rosyjskim, angielskim i koreańskim[6], a w drugą niedzielę miesiąca o godzinie 18:00 także po polsku[7].
Historia
W 1875 roku katolicy po raz pierwszy zaapelowali o pozwolenie na budowę kościoła do władz Turkiestanu (Generalna Gubernia Turkiestanu, Imperium Rosyjskie). 9 lat później, w 1884 roku, pierwsza kaplica zaczęła służyć wojennym więźniom, głównie Polakom. W 1905 zbudowano inną, tymczasową kaplicę, zniszczoną w 1907[3].
W 1912 roku rozpoczęto budowę kościoła, na kawałku ziemi nad rzeczką Sałar. W roku 1925 budynek został znacjonalizowany, ale aż do 1937 roku, gdy proboszcz o. Józef Sowiński został rozstrzelany za kontrrewolucyjną propagandę i agitację, odprawiał on w nim tajne msze[4].
W 1993 r budowlę w stanie ruiny otrzymali katolicy z Taszkentu. Rozpoczęła się przebudowa według nowego projektu, którą zajmował się papieski ordynariusz w Uzbekistanie, polski franciszkanin o. Krzysztof Kukułka. 22 października 2000 roku świątynia po 88 latach od rozpoczęcia jej budowy, została konsekrowana jako kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa[4].