Pleszka białogłowa

Pleszka białogłowa (Phoenicurus leucocephalus)^[4] – gatunek małego ptaka z rodziny muchołówkowatych (Muscicapidae) występujący w Azji. Nie jest zagrożony.

Pleszka białogłowa

Phoenicurus leucocephalus
Vigors, 1831
Samiec
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Rodzina	muchołówkowate
Podrodzina	kląskawki
Rodzaj	Phoenicurus
Gatunek	pleszka białogłowa
Synonimy
Phœnicura leucocephala Vigors, 1831[1] Chaimarrornis leucocephalus (Vigors, 1831)[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Systematyka

Gatunek ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1831 roku Nicholas Aylward Vigors. Autor nadał mu nazwę Phœnicura leucocephala, a jako miejsce typowe wskazał Himalaje^[5][6], co w 1924 roku uściślono do dystryktu Shimla-Almora^[5]. Gatunek bywał przez niektórych autorów wydzielany do monotypowego rodzaju Chaimarrornis Hodgson, 1844^[2][5][7]. Nie wyróżnia się podgatunków^[1][8].

Morfologia

Długość ciała 18–19 cm; masa ciała 24–42 g^[1]. Obie płcie są do siebie podobne^[1]. Na głowie charakterystyczna biała „czapeczka”^[1].

Występowanie

Występuje od Azji Środkowej przez Himalaje po wschodnie Chiny i północne Indochiny^[9][10]. W okresie lęgowym żyje w górach, po lęgach schodzi w niższe partie gór^[10].

Został stwierdzony w Polsce, ale ma status uciekiniera z niewoli i nie został zaliczony do polskiej awifauny (kategoria E według Komisji Faunistycznej Sekcji Ornitologicznej PTZool)^[11].

Pożywienie

Żywi się głównie owadami, sporadycznie jagodami i nasionami traw^[1].

Status

IUCN uznaje pleszkę białogłową za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana; w zależności od miejsca występowania ptak ten może być pospolity lub rzadki. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za prawdopodobnie stabilny^[3][9].