Pośrednia Papirusowa Turnia
Pośrednia Papirusowa Turnia (słow. Prostredná čierna veža[1], niem. Papirustalturm II, węg. Papirusztorony II, Középső Papirusztorony[2]) – dwuwierzchołkowa turnia znajdująca się w grani głównej Tatr Wysokich w ich słowackiej części. Pośrednia Papirusowa Turnia stanowi środkową z trzech Papirusowych Turni leżących w grani głównej. Od Wielkiej Papirusowej Turni na północnym wschodzie oddzielona jest siodłem Pośredniej Papirusowej Przełączki, a od Małej Papirusowej Turni na południowym zachodzie oddziela ją Mała Papirusowa Przełączka. Turnia ma dwa wierzchołki położone blisko siebie – południowo-zachodni (niższy) i północno-wschodni (wyższy). Wysokość wyższego wierzchołka zbliżona jest do wysokości Wielkiej Papirusowej Turni[2].
 Od prawej: Czarny Szczyt, Wielka, Pośrednia i Mała Papirusowa Turnia (podpisane) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Pierwsze wejście | 16 lipca 1907 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′17″N 20°11′59″E/49,204722 20,199722 | |
Od strony południowo-zachodniej pod turnią znajduje się Barania Kotlina – górne piętro Doliny Dzikiej[3]. Południowa ściana Pośredniej Papirusowej Turni ma ok. 160 m wysokości i jest położona pomiędzy depresjami zbiegającymi z Pośredniej i Małej Papirusowej Przełączki. Tkwią w niej trzy filary opadające w kierunku Papirusowej Drabiny w rejonie Pośredniej i Wyżniej Papirusowej Drabiny. Poniżej Papirusowej Drabiny do niższych partii Baraniej Kotliny opada z tego miejsca Zadni Papirusowy Żlebek[2].
Do Czarnego Bańdziocha[3] w górnych partiach Dolinie Czarnej Jaworowej zbiega w tym rejonie Szymkowy Żleb, ponad którym wyrasta blok szczytowy Pośredniej Papirusowej Turni[2].
Na wierzchołek Pośredniej Papirusowej Turni nie wiodą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest dostępna jedynie dla taterników. Najdogodniejsza droga prowadzi na szczyt południowo-zachodnią granią od Małej Papirusowej Przełączki. Wejście od strony Doliny Dzikiej jest częściowo nadzwyczaj trudne (V w skali UIAA)[2].
Pośrednia Papirusowa Turnia nazywana była niegdyś Środkową Papirusową Turnią[2].
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Alfred Martin i przewodnik Johann Franz (senior), 16 lipca 1907 r. – letnie,
- Josef Bethlenfalvy i A. Roth, 7 kwietnia 1934 r. – zimowe[2].