Policzek człowieka

Policzek (łac. buccae) – obszar leżący po obu stronach twarzy, od kąta ust do ucha i od łuku jarzmowego do brzegu żuchwy. Stanowi jedną ze ścian przedsionka jamy ustnej^[1].

Budowa

Wyliczając od zewnątrz ścianę policzka tworzy^[1]:

skóra pokryta włosami; u dorosłych mężczyzn są one szczególnie gęste;
tkanka tłuszczowa (poduszeczka tłuszczowa, łac. corpus adiposum buccae), zawiera niewielką liczbę węzłów chłonnych;
powięź policzkowo-gardłowa (łac. fascia buccopharyngea);
mięsień policzkowy;
warstwa gruczołów policzkowych i trzonowych;
błona śluzowa nieposiadająca blaszki mięśniowej, pokryta nabłonkiem wielowarstwowym płaskim.

Na wysokości drugiego zęba trzonowego błonę śluzową i mięsień policzkowy przebija przewód ślinianki przyusznej, tworzący niewielką wyniosłość - brodawkę przyuszniczą^[1].

Unaczynienie policzka^[1]:

tętnica twarzowa;
tętnica poprzeczna twarzy od tętnicy skroniowej powierzchownej;
tętnica policzkowa, gałąź tętnicy twarzowej.

Unerwienie^[1]:

nerwy ruchowe mięśnia policzkowego - gałęzie nerwu twarzowego;
nerwy czuciowe błony śluzowej - nerw policzkowy, gałąź nerwu żuchwowego;
nerwy czuciowe skóry policzków pochodzą od nerwu ocznego i szczękowego.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Przypisy

[1]