Szczeglice (gromada)
Szczeglice – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | 1954–55: sandomierski | ||
Data powstania | 29 września 1954 | ||
Data likwidacji | 1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
|
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Szczeglice z siedzibą GRN w Szczeglicach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie sandomierskim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13j/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Szczeglice, Domaradzice, Zagorzyce i Wysoki Duże ze zniesionej gminy Jurkowice w powiecie sandomierskim oraz Grzybów ze zniesionej gminy Malkowice w powiecie opatowskim[6]. Dla gromady ustalono 21 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1956 gromadę włączono do powiatu staszowskiego w tymże województwie[8].
31 grudnia 1961 do gromady Szczeglice przyłączono wieś i kolonię Wolica oraz wieś i kolonię Wysokie Średnie ze zniesionej gromady Kolonia Pęcławska[9].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10].