Szlamiec krótkodzioby

Szlamiec krótkodzioby[5] (Limnodromus griseus) – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Gniazduje w północnej części Ameryki Północnej, zimuje na wybrzeżach Ameryki Północnej i Południowej. Nie jest zagrożony.

Szlamiec krótkodzioby
Limnodromus griseus[1]
(J.F. Gmelin, 1789)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

bekasowce

Rodzina

bekasowate

Podrodzina

słonki

Plemię

Limnodromini

Rodzaj

Limnodromus

Gatunek

szlamiec krótkodzioby

Synonimy
  • Scolopax grisea J.F. Gmelin, 1789[2]
  • Macrorhamphus griseus (J.F. Gmelin, 1789)[3]
Podgatunki
  • L. griseus caurinus Pitelka, 1950
  • L. griseus hendersoni Rowan, 1932
  • L. griseus griseus (J.F. Gmelin, 1789)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     letnie lęgowiska

     przeloty

     zimowiska

Systematyka i zasięg występowania

Takson ten jest blisko spokrewniony ze szlamcem długodziobym (L. scolopaceus), który bywał czasami uznawany za jego podgatunek[2].

Zamieszkuje w zależności od podgatunku[2][6]:

Bardzo rzadko zalatuje do Europy[7]. Nie odnotowano żadnych potwierdzonych stwierdzeń na terenie Polski[8][9].

Morfologia

Wygląd

W okresie godowym ptaki brązowe z ciemnymi cętkami na grzbiecie, wierzch głowy ciemnobrązowy, spód jaśniejszy, również z cętkami. Na piersi wyraźnie zaznaczony rdzawy nalot, dziób samicy dłuższy niż samca. W zimie upierzenie szare z ciemnymi cętkami, dziób ciemny, nogi żółte.

Wymiary średnie
  • długość ciała ok. 25–29 cm[2]
  • rozpiętość skrzydeł ok. 45–51 cm[2]
  • masa ciała ok. 65–154 g[2]

Biotop

Mokradła tajgi i tundry, zimuje na morskich wybrzeżach.

Rozród

Gniazdo
Na ziemi.
Jaja
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 4 zielono-brązowe lub oliwkowe, cętkowane jaja.
Wysiadywanie
Jaja wysiadywane są przez okres około 21 dni przez obydwoje rodziców.

Pożywienie

Bezkręgowce, zwłaszcza robaki morskie, mięczaki, skorupiaki i równonogi. Niewielką część diety stanowi materia roślinna, np. nasiona[10].

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje szlamca krótkodziobego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[4]. W 2017 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność światowej populacji lęgowej na około 150 tysięcy osobników; trend liczebności populacji w latach 1970–2015 uznała za spadkowy[10].

Przypisy

Linki zewnętrzne