Wikipedysta:Wybielacz/Brian Kendrick
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
![]() Kendrick w marcu 2011 | |
Imię i nazwisko | Brian David Kendrick |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Współmałżonek | Taylor Matheny (2008-)[3] |
Kariera profesjonalnego wrestlera | |
Pseudonimy ringowe | The Brian Kendrick[4] |
Wzrost | 1,73 m[4] |
Masa ciała | 77 kg[4] |
Zapowiadany z | Venice, Kalifornia[6] |
Trenerzy | Texas Wrestling Academy[8] |
Debiut | 24 marca 1992 |
Emerytura | 1999[5] |
Brian David Kendrick (ur. 29 maja 1979 w Fairfax w stanie Wirginia) – amerykański wrestler występujący w federacji WWE w brandzie Raw pod pseudonimem ringowym The Brian Kendrick. Jest obecnym posiadaczem tytułu WWE Cruiserweight Championship przy jego pierwszym panowaniu.
Kendrick jest również znany z występów w federacjach New Japan Pro Wrestling i Total Nonstop Action Wrestling, jak również w Pro Wrestling Zero1 jako Leonardo Spanky i w federacjach niezależnych jako Spanky. Do dorobku we wrestlingowej karierze Kendricka zalicza się takie tytuły jak NWA/UPW/Zero-One International Junior Heavyweight Championship, NWA International Lightweight Tag Team Championship, TNA X Division Championship, World Tag Team Championship, WWE Tag Team Championship, ICW Tag Team Championship oraz Zero-One United States Openweight Championship[9][10].
Kendrick urodził się w mieście Fairfax w stanie Wirginia, jest synem Barbary Kendrick i najstarszym z trójki rodzeństwa. Ma brata Neala i siostrę Shannon[11][12]. Przeniósł się do Olympii w stanie Waszyngton i uczęszczał do North Thurston High School w mieście Lacey[5][11][12]. Podczas ostatniego roku nauczania pracował na zmywaku w pizzerii chcąc zaoszczędzić pieniądze na uczęszczanie do szkół zapaśniczych.
Ulubionymi wrestlerami Kendricka z dzieciństwa byli The Ultimate Warrior, Blue Blazer i Koko B. Ware[13]. Był również fanem swojego przyszłego trenera Shawna Michaelsa, a także Chrisa Jericho[13]. We wczesnym etapie kariery był zaprzyjaźniony z przyszłym tag team partnerem Paulem Londonem, jak również z Lancem Cadem i Bryanem Danielsonem z którymi rozpoczął wspólny trening[13].
W 1999, Kendrick przeprowadził się do Teksasu by rozpocząć treningi w szkółce NWA Southwest i był później częścią Shawn Michaels Wrestling Academy[11]. Zaadaptował tam pseudonim ringowy "Spanky"[5][2][14]. Zadebiutował w ringu 8 października 1999 w walce z American Dragonem, która po 10 minutach zakończyła się remisem[11]. W październiku 2001, Kendrick przegrał w pojedynku z American Dragonem w pierwszej rundzie turnieju The King of the Indies[15]. Po walce obaj otrzymali owacje na stojąco od publiki[5].
W lutym 2000, Kendrick podpisał kontrakt rozwojowy z World Wrestling Federation, spędzając rok w federacji rozwojowej Memphis Championship Wrestling (MCW)[2][11]. Kendrick zdobył tam swoje pierwsze mistrzostwo 22 października pokonując American Dragona o MCW Southern Light Heavyweight Championship[16]. Niedługo potem połączył siły z Dragonem i zdobyli jako tag team MCW Southern Tag Team Championship - Kendrick tym samym stał się podwójnym mistrzem[17]. Ich drużyna została rozwiązana po tym jak stracili tytuły na rzecz The Dupps[17]. 30 grudnia, Southern Light Heavyweight Championship zostało zwakowane po walce Kendricka z Derrickiem Kingiem[16]. Odzyskał mistrzostwo pokonując Kinga 6 stycznia 2001[16], następnie stracił ponownie na rzecz Tylera Gatesa po czym odzyskał tytuł 11 maja[16]. 1 czerwca, Spanky'emu został odebrany i zdezaktywowany tytuł, przez co Kendrick jest ostatnim posiadaczem MCW Southern Light Heavyweight Championship[16]. Niedługo potem zamknięto rozwojówkę, zaś kontrakt Kendricka został rozwiązany[2][11].
23 lutego 2002, Kendrick zawalczył na pierwszym show federacji Ring of Honor (ROH), gdzie po wygranej podpisał kontrakt z ROH[18]. W międzyczasie Kendrick występował w promocjach takich jak Heartland Wrestling Association i All Pro Wrestling. W czerwcu wystąpił w federacji Pro Wrestling Zero-One pod pseudonimem Leonardo Spanky[2]. Pseudonim ringowy i gimmick zaproponował mu Shinya Hashimoto ze względu na podobieństwo w wyglądzie do Leonardo DiCaprio[19]. 29 czerwca stał się pierwszym posiadaczem tytułu Zero1 International Junior Heavyweight Championship[9][20]. Kilka miesięcy później stracił mistrzostwo na rzecz Low Ki[21].
Pod koniec 2002, Kendrick podpisał kontrakt z WWE[2]. Jego debiut telewizyjny nastąpił 11 stycznia 2003 na odcinku tygodniówki Velocity z gimmickiem maskotki reprezentującej drużynę sportową w zależności od miasta, w którym występuje[22]. Kolejnymi pomysłami były występy w ringu w maskach luchadorów, za każdym razem występując pod innym pseudonimem[23][24][25]. Ostatecznie Kendrick zadebiutował w głównym rosterze federacji w 2003, gdzie na jeden odcinek została mu przydzielona rola dostarczyciela depeszy od Big Showa dla The Undertakera. Przez kolejne tygodnie występował w segmentach z generalną menadżerką SmackDown! Stephanie McMahon, gdzie według scenariusza chciał ją przekonać do podpisania z nim kontraktu z federacją. Ostatecznie Kendrick stał się oficjalnym członkiem brandu SmackDown! po tym jak 20 marca 2003 na odcinku SmackDown! pokonał Shannona Moore'a. 1 maja 2003 na odcinku SmackDown! zaczął ponownie występować pod pseudonimem Spanky, gdzie przez kilka odcinków rywalizował z Johnem Ceną o to kto jest lepszy w rapowaniu[26][27]. 30 października, Spanky utworzył tag team wraz z Paulem Londonem i przez kilka miesięcy wspólnie występowali w ringu, lecz 13 stycznia 2004 Kendrick opuścił federację i powrócił do Zero1[19][28][29].
Po opuszczeniu WWE, Kendrick występował w wielu federacjach niezależnych. Powrócił do Zero1 jako "Spanky" i w krótkim czasie zdobył NWA International Lightweight Tag Team Championship wraz z Low Kim[30]. Stracili tytuły mistrzowskie kilka miesięcy później na rzecz Tatsuhito Takaiwy i Tomohiro Ishii[31]. Kendrick odzyskał tytuły 19 września 2004, lecz z nowym partnerem jakim okazał się Kaz Hayashi[31]. Wspólnie posiadali mistrzostwa do marca 2005, gdzie stracili je w walce z Hidaką i Minoru Fujitą.[31]. Pomimo tego, Spanky skupił się na singlowej karierze i tego samego miesiąca zdobył Zero-One United States Openweight Championship[32][33]. Mistrzostwo utracił we wrześniu 2005[34].
W listopadzie 2004, Kendrick wystąpił kilka razy w federacji Total Nonstop Action Wrestling, gdzie pokonał Kaza, Matta Sydala i Amazing Reda w four-way matchu[5].
Pod koniec 2004, Kendrick powrócił do ROH, a także 17 grudnia 2004 zadebiutował w promocji Full Impact Pro (FIP), wygrywając pierwszy w historii Florida Rumble.[5][35]. 25 lutego, Kendrick zawalczył z byłym zawodnikiem WWE Jamesem Gibsonem[36]. W trakcie trwania pojedynku publika wygłaszała takie hasła jak "Welcome Back!" i "SmackDown sucks!", zaś po walce obaj otrzymali owacje na stojąco[36]. W Ring of Honor, Kendrick był bookowany jako mid-carder, biorąc udział w pojedynkach w górnej części karty walk[37]. Kendrick wziął udział w Trios Tournament, lecz w pierwszej rundzie odpadł wraz ze swoimi partnerami - Gibsonem i Nigelem McGuinnessem[38]. W kwietniu, czerwcu i sierpniu przegrywał walki o kolejno ROH Pure Championship, ROH World Championship i ROH World Tag Team Championship[39][40][41]. W lipcu 2005, Kendrick ogłosił swój powrót do World Wrestling Entertainment tuż po wypełnieniu zobowiązań w federacjach rozwojowych[5]. W FIP, 6 sierpnia 2005 Kendrick zdobył FIP Tag Team Championship z Salem Rinauro[42]; ich utrata nastąpiła w przyszłym miesiącu na rzecz The Heartbreak Express[5].
W lipcu 2005, Kendrick powrócił do WWE. Jego pierwszy występ odbył się na live evencie 22 sierpnia 2005, gdzie przegrał Fatal 4-Way match o WWE Cruiserweight Championship[2]. 30 września na odcinku tygodniówki Velocity, Kendrick zreformował tag team z Paulem Londonem[43]. Od 16 grudnia, para zaczęła nosić charakterystyczne dla nich maski teatralne, kamizelki oraz szorty będące częścią ich gimmicku[44]. Od czasu reformacji drużyny szybko zaczęli otrzymywać szanse na walki przeciwko posiadaczom WWE Tag Team Championship. 10 lutego 2006 na odcinku SmackDown! przegrali z WWE Tag Team Champions MNM (Joeym Mercurym i Johnnym Nitro)[45]. 7 kwietnia ponownie zawalczyli z tą parą tym razem odnosząc zwycięstwo[46], zaś w następnych tygodniach London i Kendrick wygrywali w pojedynczych walkach z Nitrem i Mercurym[47][48][49]. London i Kendrick zdobyli WWE Tag Team Championship na gali Judgment Day[50].
Ich pierwszymi rywalami po zdobyciu tytułów mistrzowskich byli K. C. James i Idol Stevens, którzy pokonali mistrzów w walce bez tytułów na szali[51]. Podczas ich dalszej rywalizacji do Kendricka i Londona dołączyła Ashley Massaro będąca ich nową menadżerką[52]. 14 października, London i Kendrick stali się najdłuższymi panującymi posiadaczami WWE Tag Team Championship w historii, pobijając poprzedni rekord 145 dni należący do MNM[53][54][55]. Pomimo takiego osiągnięcia, tag team był rozpisywany w scenariuszu jako teoretycznie słabszy (tzw. underdogs), gdzie dla przykładu często przegrywali z drużyną składającą się z Williama Regala i Dave'a Taylora. Regal pokonał Kendricka i Londona w osobnych walkach[56][57], a 8 grudnia na odcinku tygodniówki SmackDown! mistrzowie odnieśli porażkę przeciwko Regalowi i Taylorowi w non-title matchu[58]. London i Kendrick obronili swoje tytuły na gali Armageddon w Fatal 4-Way ladder matchu w którym prócz mistrzów wzięli również udział Regal/Taylor, MNM oraz The Hardys[59].
2 lutego 2007, London i Kendrick przegrali walkę bez tytułów na szali z nowo-powstałym tag teamem Deuce 'n Domino[60]. Kolejny ich pojedynek odbył się o tytuły dywizji na gali No Way Out, gdzie wyszli zwycięsko mistrzowie[61]. 20 kwietnia na odcinku SmackDown!, London i Kendrick stracili tytuły na rzecz Deuce 'n Domino, kończąc ich panowanie ze stanem rekordowych 331 dni[62][63][64]. Nie udało im się odzyskać tytułów 1 czerwca w triple threat tag team matchu (w którym wzięli również udział Regal i Taylor)[65], a także 15 czerwca w zwykłym tag teamowym pojedynku[66].
17 czerwca 2007, Kendrick wraz z Londonem zostali przeniesieni do brandu Raw podczas draftu uzupełniającego[67]. Ich debiut na Raw odbył się 18 czerwca, gdzie wygrali pojedynek z The World's Greatest Tag Team (Sheltonem Benjaminem i Charliem Haasem[68]. We wrześniu zaczęli rywalizację z Lancem Cadem i Trevorem Murdochem o tytuły World Tag Team Championship[69]. 5 września podczas gali typu house show pokonali Cade'a i Murdocha zdobywając po raz pierwszy owe tytuły mistrzowskie[70], lecz trzy dni później stracili pasy na rzecz byłych mistrzów[71][72]. Koniec rywalizacji nastąpił na gali Unforgiven gdzie ponownie odnieśli porażkę w tag team matchu z Cadem i Murdochiem[73]. Do końca 2007, London i Kendrick głównie występowali na tygodniówce Heat[74][75]. Pod koniec roku, London odniósł kontuzję wymagającą przerwy od występów[76]. W rezultacie, Kendrick był rozpisywany jako jobber do czasu powrotu Londona w lutym 2008[77].
Po reformacji drużyny, Kendrick opuścił Londona podczas 2-on-1 handicap matchu z Umagą[78]. Pomimo tego, London i Kendrick dalej występowali wspólnie jako tag team nie wspominając widzom o tamtej sytuacji[79]. Skupili się na ponownym zdobyciu World Tag Team Championship i zdołali pokonać mistrzów Hardcore'a Holly'ego i Cody'ego Rhodesa na tygodniówce Heat, lecz przegrali z nimi o tytuły na najbliższym odcinku Raw.
Jako część draftu uzupełniającego w 2008, Kendrick został z powrotem przeniesiony do brandu SmackDown, lecz tym razem London pozostał członkiem rosteru Raw[80]. Jego pierwsza walka w brandzie odbyła się 18 lipca 2008 na odcinku tygodniówki SmackDown, gdzie w nowej roli antagonisty i przy pomocy ochroniarza Ezekiela pokonał Jimmy'ego Wang Yanga[81]. Niedługo później otrzymał pełen pseudonim Ezekiel Jackson[82], zaś Kendrick był znany jako "The Brian Kendrick". 22 sierpnia na odcinku SmackDown, Kendrick wygrał 10-osobowy battle royal kwalifikujący do Scramble matchu o WWE Championship na gali Unforgiven[83]. Zgodnie z zasadami pojedynku, mecz trwa równe dwadzieścia minut i każda zmiana posiadacza tytułu oznacza kontynuację walki do końca limitu czasowego bez zapisania się w historii jako mistrz. Podczas pojedynku na gali pay-per-view, Kendrick zdobył WWE Championship; tytuł stracił kilka minut później na rzecz Triple H'a i to on wyszedł jako ostateczny mistrz z walki[84]. Po nieudanym zdobyciu głównego tytułu mistrzowskiego, Kendrick walczył w tag team matchach wraz z Jacksonem, gdzie będąc pretendentami do tytułów WWE Tag Team Championship przegrali walkę z ówczesnymi mistrzami Carlitem i Primo.
15 kwietnia 2009, Kendrick po raz drugi został przeniesiony do brandu Raw w drafcie uzupełniającym, a Jackson trafił do rosteru ECW[85]. Jego intencją było ponowne zdobycie Unified WWE Tag Team Championship; w kolejnych tygodniach, Kendrick przegrywał walki z różnymi tag team partnerami. W jego ostatniej walce mającej miejsce w czerwcu 2009, Kendrick został pokonany przez Kofi'ego Kingstona po tym jak skupił całą swoją uwagę na obrażaniu komentatora tygodniówki Jerry'ego Lawlera. 30 lipca 2009, WWE ogłosiło zwolnienie Kendricka z federacji[86].
Kendrick podpisał kontrakt z federacją Dragon Gate USA 6 sierpnia 2009[87]. W jego pierwszej walce przegrał z Cimą na gali Untouchable, którą wyemitowano jedynie w formie kompilacji najważniejszych momentów pojedynku[88][89]. 28 sierpnia powrócił do promocji Pro Wrestling Guerrilla na gali Speed of Sound gdzie grając rolę heela pokonał Bryana Danielsona po wykonaniu ciosu w krocze ("low blow")[90]. Niedługo potem uformował sojusz z posiadaczami PWG World Tag Team Championship The Young Bucks i rozpoczął rywalizację z El Generico, Coltem Cabaną i PWG World Championem Kennym Omegą. 19 grudnia, Ring of Honor ogłosiło powrót Kendricka do federacji na gali 8th Anniversary Show z 13 lutego 2010[91]. Podczas wydarzenia został pokonany w ringu przez Rodericka Stronga[92].
30 stycznia 2010 na gali WrestleReunion 4 federacji PWG, The Young Bucks zdradziło Kendricka argumentując tym iż nie pasuje do nich, po czym na ratunek przybiegł jego były tag team partner Paul London. Tej samej nocy, Kendrick i London pokonali The Young Bucks w non-title matchu[93]. 27 marca 2010 na nagraniach gali pay-per-view Mercury Rising, Kendrick został pokonany przez Jimmy'ego Jacobsa w Loser Leaves Company tag team matchu, w rezultacie czego musiał opuścić federację na dobre[94].
W marcu 2012, Kendrick zadebiutował w Family Wrestling Entertainment pokonując Mike'a Benetta. W maju wziął udział w turnieju "Absolute Intense Wrestling's JT Lightning Invitational" i dotarł do półfinału w którym przegrał z B.J. Whitmerem. 28 lipca na gali FWE X zawalczył z FWE Championem Tommym Jay'em Lethalem, Tommym Dreamerem i Carlito o tytuł; pojedynek wygrał Dreamer. Trzy miesiące później, London, Kendrick i Lethal pokonali Petey'a Williamsa i The Young Bucks. Na pierwszej w historii gali federacji House of Hardcore, London i Kendrick pokonali The Young Bucks.
Kendrick powrócił do Dragon Gate USA 29 stycznia 2013 wygrywając Eight Way Fray match. Następnego dnia, Kendrick został pokonany przez Johnny'ego Gargano o Open the Freedom Gate Championship. W lutym, Kendrick wziął udział w turnieju Road to Glory federacji Preston City Wrestling dochodząc do półfinału w którym przegrał z Noam Darem. Na gali FWE No Limits, Kendrick przegrał walkę o bycie pretendentem do FWE Tri-Borough Championship z Paulem Londonem. 22 czerwca 2013, London i Kendrick (znani razem jako Londrick) zostali pokonani przez The Young Bucks na gali House of Hardcore 2[95].
Kendrick pojawił się ponownie w Ring of Honor 2 lutego 2016 pokonując Willa Ferrarę w walce nietransmitowanej w telewizji[96].
17 stycznia 2010 na gali pay-per-view Total Nonstop Action Wrestling (TNA) zatytułowanej "Genesis", Kendrick powrócił do promocji przegrywając z Amazing Redem w walce o TNA X Division Championship, gdzie kontynuował występy jako heel[97]. 7 kwietnia 2010, Dixie Carter ogłosiła na Twitterze, że Kendrick podpisał wieloletni kontrakt z federacją[98]. 3 maja 2010 na odcinku tygodniówki TNA Impact!, Kendrick oficjalnie przeszedł faceturn po tym jak skonfrontował się w ringu z Douglasem Williamsem i obaj zostali zaatakowani przez Samoa Joe[99]. W następnym tygodniu, Kendrick zdobył swoje pierwsze zwycięstwo od czasu powrotu w TNA pokonując Williamsa z pomocą Kazariana[100]. Dzięki tej wygranej, Kendrick otrzymał szansę na ponowną walkę z Williamsem, lecz tym razem o jego X Division Championship na gali Slammiversary VIII; walkę wygrał Williams[101]. Miesiąc później na gali Victory Road, dwójka ponownie spotkała się w ringu o tytuł, lecz tym razem w Ultimate X submission matchu, który ponownie wygrał Williams[102]. 2 września na odcinku Impact!, Kendrick dołączył do ugrupowania EV 2.0, którego członkami głównie byli wrestlerzy federacji Extreme Championship Wrestling[103]. Na gali Bound for Glory, Kendrick zainterweniował w Lethal Lockdown matchu pomiędzy ugrupowaniami EV 2.0 i Fortune, gdzie pomógł swojej drużynie wygrać walkę[104]. Na gali Turning Point, EV 2.0 zawalczyło z Fortune w 10-osobowym tag team matchu, gdzie każdy członek EV 2.0 stawiał na szali swoją karierę w TNA. Kendrick został wyłączony z walki na samym jej początku kiedy został zaatakowany przez Douglasa Williamsa. Ostatecznie EV 2.0 przegrało walkę i Sabu został wyrzucony z TNA[105].
Po rozwiązaniu grupy EV 2.0, Kendrick spędził miesiące walcząc głównie na galach typu house show. Powrócił do telewizji przy okazji gali Lockdown, gdzie wziął udział w ośmioosobowym Xscape matchu, który wygrał Max Buck[106]. 12 czerwca na gali Slammiversary IX, Kendrick nie zdobył X Division Championship w triple threat matchu z Abyssem i Kazarianem[107]. Miesiąc później na gali Destination X, Kendrick pokonał Abyssa i zdobył mistrzostwo po raz pierwszy w karierze[108]. 21 lipca na tygodniówce Impact Wrestling, Kendrick obronił mistrzostwo pokonując Alexa Shelley'a[109], a tydzień później pokonał Abyssa w Ultimate X matchu, tym samym kończąc ich rywalizację[110]. 7 sierpnia na gali Hardcore Justice, Kendrick obronił tytuł w three-way matchu z Alexem Shelley'em i Austinem Ariesem[111]. 11 września na kolejnej gali No Surrender, Kendrick stracił X Division Championship na rzecz Ariesa[112]. 29 września na odcinku Impact Wrestling, Kendrick wygrał pięcioosobowy ladder match gwarantujący rewanż z Ariesem[113]. 16 października na gali Bound for Glory, Kendrick nie odzyskał tytułu od Ariesa i była to jego ostatnia walka na gali pay-per-view federacji[114]. 17 listopada na odcinku Impact Wrestling, Kendrick połączył siły z Jessem Sorensenem i pokonał Ariesa i Kid Kasha w tag team matchu, co później okazało się ostatnim pojawieniem się Kendricka w programach TNA. Po trzymiesięcznej absencji, TNA ogłosiło rozwiązanie kontraktu z Kendrickiem[115].
18 czerwca 2011 na gali Dominion 6.18, Kendrick bez wcześniejszej zapowiedzi zadebiutował w New Japan Pro Wrestling dołączając do drużyny Geda i Jado w six-man tag team matchu, gdzie wspólnie pokonali Jushina Thunder Ligera, Kushidę i Tiger Maska[116]. Trzy dni później, Kendrick, Gedo i Jado zostali wyeliminowani z turnieju J Sports Crown Openweight 6-Man Tag Tournament w pierwszej rundzie przez IWGP Heavyweight Championa Hiroshi'ego Tanahashi'ego, Kushidę oraz Máscara Doradę[117]. Podczas pobytu w New Japan, Kendrick był członkiem ugrupowania Chaos i walczył w imieniu grupy przy okazji wielu pojedynków w federacji.
11 maja 2012, New Japan ogłosiło, że Kendrick powróci do promocji jako część turnieju "2012 Best of the Super Juniors" będąc zastępcą Davey'a Richardsa[118][119]. Na stopniu rozgrywania turnieju w systemie kołowym, który trwał od 27 maja do 9 czerwca, Kendrick wygrał pięć z ośmiu pojedynków, lecz przegrał z Ryusuke Taguchi co spowodowało brak dalszego udziału w półfinale turnieju[120][121]. Kendrick powrócił ponownie do New Japan 21 października gdzie razem z Low Kim wzięli udział w turnieju "2012 Super Jr. Tag Tournament" jako duo pod nazwą "Chaos World Wrestling Warriors"[122]. Przygoda z turniejem zakończyła się szybko, gdyż w pierwszej rundzie wyeliminowali ich Apollo 55 (Prince Devitt i Ryusuke Taguchi)[123].
W maju 2013, Kendrick wziął udział w kolejnej edycji turnieju Best of the Super Juniors, lecz po wygranej czterech z ośmiu walk nie zdołał zakwalifikować się do półfinałów[124]. Podobnie sytuacja wyglądała z kolejnym turniejem Super Jr. Tag Tournament - Kendrick założył tag team z Berettą i odpadli w pierwszej rundzie po przegranej z The Young Bucks i interwencji ze strony ugrupowania Bullet Club[125]. Do końca obowiązującego kontraktu z federacją, Kendrick łączył siły z członkami grupy Chaos w wielu sześcioosobowych i ośmioosobowych tag team matchach[126][127].
11 grudnia 2014, Kendrick pojawił się na zapleczu gali NXT TakeOver: R Evolution starając się o posadę trenera w WWE Performance Center. Kendrick powrócił do WWE ponownie jako "The Brian Kendrick" 12 grudnia 2014 podczas nagrań tygodniówek NXT przegrywając w dark matchu z Solomonem Crowem. Kendrick pojawił się w telewizji 25 lutego 2015 na odcinku NXT przegrywając z Finnem Bálorem w walce wieczoru. Niedługo potem prośba Kendricka została spełniona i zaczął pracę jako trener w Performance Center, między innymi szkoląc divę WWE Evę Marie i uczestników szóstego sezonu Tough Enough Darię Berenato i Mady Abdelhamida[128]. Kendrick pojawił się w kilku odcinkach sezonu trzeciego reality show Total Divas.
13 czerwca 2016, Kendrick został ogłoszony jednym z trzydziestu dwóch uczestników turnieju Cruiserweight Classic[129]. Turniej rozpoczął się 23 czerwca, gdzie Kendrick w pierwszej rundzie pokonał Raula Mendozę[130]. W drugiej rundzie z 14 lipca, Kendrick pokonał Tony'ego Nese'a[131]. W walce ćwierćfinałowej odniósł porażkę będąc pokonanym przez Kotę Ibushiego, lecz jego występ docenił komentator i przyjaciel Daniel Bryan, a publika pomimo przegranej wynagrodziła owacją na stojąco[132].
22 sierpnia na odcinku tygodniówki Raw, Kendrick został ogłoszony jednym z członków nowej dywizji Cruiserweight będącej ekskluzywną dla brandu Raw[133]. 19 września na odcinku Raw nastąpił oficjalny powrót Kendricka do głównego rosteru, gdzie wygrał Fatal 4-Way match pokonując Cedrica Alexandra, Grana Metalika i Richa Swanna. Dzięki wygranej, Kendrick zmierzył się na gali Clash of Champions z T.J.'em Perkinsem o WWE Cruiserweight Championship, lecz przegrał przez submission. Po walce Kendrick uściskał Perkinsa, lecz po chwili zaatakował go wykonując headbutt tym samym oficjalnie potwierdzając swoją rolę heela[134]. 3 października na tygodniówce Raw, Kendrick pokonał Perkinsa poprzez submission, ponownie stając się pretendentem do tytułu. Na gali Hell in a Cell, Kendrick zdobył tytuł od Perkinsa po odwróceniu uwagi rywala przez sfałszowanie kontuzji, rozpoczynając swoje pierwsze panowanie jako mistrz[135].
Kendrick jest żonaty z finalistką Tough Enough Taylor Matheny od sierpnia 2008[3].
8 marca 2011, Kendrick wziął udział w amerykańskim teleturnieju The Price Is Right[136]. Prócz tego, Kendrick był powracającą postacią czwartego sezonu Total Divas występując w klipach video przedstawiających jego treningi w ringu z Evą Marie[137].
Raw |
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
SmackDown |
| ||||||
Inni („wolni agenci”) |
| ||||||
NXT |
| ||||||
Performance Center |
| ||||||
Sędziowie |
| ||||||
Osobistości telewizyjne |
| ||||||
Ambasadorzy |
| ||||||
Producenci i Scenarzyści |
| ||||||
Personel wykonawczy |
|
1970-1979 |
|
---|---|
1980-1989 |
|
1990-1999 |
|
2000-2009 |
|
2010 |
|