Zapora Mazar
Zapora Mazar – zapora wodna i elektrownia wodna przepływowa na rzece Paute, w prowincji Cañar w Ekwadorze, zbudowana w latach 2005–2011[1] w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia konieczności racjonowania energii w regionie[2]. Zapora ma wysokość 183 metrów[3]. Wzniesiono ją z betonu[3].
| Państwo | |
|---|---|
| Status | Aktywna |
| Właściciel | Corporación Eléctrica del Ecuador |
| Moce | |
| Łączna moc: | |
| - elektr. netto | 160 MW |
| - elektryczna brutto | 194 MW |
| Źródła energii | |
| Źródła energii: | |
| - główne | woda |
| Kluczowe daty | |
| Rozpoczęcie budowy | marzec 2005 |
| Włączenie do sieci | luty 2011 |
Położenie na mapie Ekwadoru  | |
 2°35′32″S 78°37′03″W/-2,592222 -78,617500 | |
Historia
Rzeka Paute położona jest na górzystym obszarze w południowym Ekwadorze[4][5]. Począwszy od lat 70. XX wieku wdrażany jest projekt wykorzystania potencjału hydroenergetycznego rzeki[4][1]. W 1976 roku rozpoczęto budowę pierwszej zapory – Paute[1]. Zapora Mazar miała być drugą z czterech zapór wzniesionych zgodnie z założeniami projektu[2]. Koszty budowy sięgnęły 600 mln USD. Budowę rozpoczęto w marcu 2005 roku[1]. W lutym 2011 roku zaporę wraz z elektrownią oddano do użytku[1]. Jej uroczystego otwarcia dokonał prezydent Ekwadoru Rafael Correa[2]. W tym samym roku rozpoczęto budowę trzeciej elektrowni[2] – Sopladora – która została ukończona w 2016 roku[6].
Budowa
Tama jest zbudowana z betonu i ma wysokość 183 metrów[3]. Do jej budowy użyto około 204 tysiące m³ betonu[1]. Znajdują się w niej dwa przelewy o łącznej przepustowości 7500 m³/s. Jeden z nich jest kontrolowany przez jaz, zaś druga – przez śluzę o szerokości 15 metrów i wysokości 13 metrów[1]. Elektrownia zlokalizowana jest pod ziemią. Jest ona długa na 64 metry, szeroka na 20 metrów i wysoka na 39 metrów[3]. W jej wnętrzu zlokalizowano dwie turbiny Francisa o mocy 97MW każda[3]. Wodę do turbin doprowadza długi na 384 metry podziemny tunel zasilający o średnicy 6,3 metrów[3]. Tunel odpływowy ma długość 642 metrów i średnicę 8 metrów[3].