Zeshin Shibata
Zeshin Shibata (jap. 柴田 是真 Shibata Zeshin), znany też pod imionami Junzō (順造), Koshin (是真), Reisai (令哉), Tairyūkyo (対柳居), Tanzen (儃然)[1]; ur. 1807 w Edo, zm. 13 lipca 1891 w Tokio[1] – japoński artysta, malarz i drzeworytnik, twórca wyrobów z laki[1].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki |
Życiorys
Był synem rzeźbiarza[2]. Urodził się, żył i tworzył w Edo (późniejsze Tokio)[2]. W latach 1817–1822 pobierał nauki u Komy Kansaia II (1766–1835), członka znanej rodziny mistrzów wyrobów z laki[1]. Uczył się także malarstwa u Nanreia Suzukiego i Toyohiko Okamoto, zapoznając się z twórczością szkoły Shijō[3]. Zdobył sobie sławę przede wszystkim techniką urushi-e, łączącej malarstwo z laką[2]. Przywrócił też do życia zapomnianą ówcześnie technikę dekoracyjną zwaną seigaiha[1]. Malował głównie kwiaty, ptaki i scenki rodzajowe, jego obrazy cechują się spokojnymi zestawieniami odcieni brązów, czerni i zieleni oraz subtelnym skontrastowaniem faktury powierzchni[2].
W latach 1886–1889 uczestniczył w wykonaniu dekoracji z laki dla Pałacu Cesarskiego w Tokio[2][3].
