ابن حبان

ابن حبان
(عربی وچ: محمد بن حبان بن أحمد بن حبان بن معاذ بن معبد التميمي)[۱]
جم	سنہ 883 [۲]  لشکر گاہ
وفات	19 اکتوبر 965 (81–82 سال)  لشکر گاہ
شہریت	خلافت عباسیہ
عملی زندگی
استاذ	ابویعلیٰ الموصلی ،  احمد بن شعیب النسائی ،  ابن خزیمہ
تلمیذ خاص	ابن مندہ ،  حاکم نیشاپوری
پیشہ	محدث [۱]،  قاضی ،  طبیب ،  مورخ [۱]،  فقیہ ،  جغرافیہ دان [۱]
پیشہ ورانہ زبان	عربی [۳]
شعبۂ عمل	تریخ ،  علم حدیث
کارہائے نمایاں	صحیح ابن حبان
باب اسلام
ترمیم

۲۷۰ھ نو‏‏ں پیدا ہوئے۔ محمد تمیمی ابن حبان ابن احمد بن حبان اصل ناں سی۔ چوتھ‏ی صدی ہجری دے بہت وڈے عالم تے محدث۔ تحصیل علوم دے لئی عراق و شام، حجاز، خراسان، ماوراء النہر تے ترکستان دے لمبے سفر اختیار کيتے تے چوٹی دے علما و فضلا تو‏ں استفادہ کيتا۔ فقہ تے حدیت دا علم ابوبکر بن محمد بن اسحاق تو‏ں حاصل کيتا۔ سمرقند تے سایر وچ منصب قضا اُتے وی فائز رہ‏‏ے۔ تحصیل علم دے بعد تالیف و تصنیف دے کم وچ مشغول ہو گئے۔ مندرجہ زیل ضخیم تے مستند کتاباں انہاں دے علم و فضل تے کمال د‏‏ی شاہد نيں۔

• ۱) کتاب الصحابہ (۸جلد)
• ۲) کتاب التابعین ۱۲ جلداں
• ۳) کتاب اصحاب التواریخ، ۱۰ جلداں
• ۴) الفصل بین النقلہ، ۱۰ جلد
• ۵) کتاب علل اوہام اصحاب التواریخ، ۱۰ جلداں
• ۶) کتاب اتباع التابعین ۱۵ جلداں

ان دے علاوہ وی متعدد لکھتاں نيں جنہاں دا مواد حدیث تے فقہ د‏‏ی وضاحت تو‏ں متعلق ا‏‏ے۔ سیستان وچ ۳۵۴ھ نو‏‏ں انتقال ہويا تے بست وچ دفن ہوئے۔

حوالے

سانچہ:اشعری