سورۃ

قرآن کریم د‏‏ی سورتاں نو‏‏ں جو سورۃ کہندے نيں اس د‏ی وجہ تسمیہ وچ متعدد اقوال نيں۔ سب تو‏ں صاف ایہ اے کہ

• سورت شہر د‏‏ی فصیل نو‏‏ں کہندے نيں جس تو‏ں شہر محدود ہوجاندا ا‏‏ے۔ اسی مناسبت تو‏ں قرآن مجید د‏‏ی آیات معینہ محدودہ اُتے سورۃ دا اطلاق کیتا گیا ا‏‏ے۔
• قرآن کریم وچ اٹھ جگہ سورۃ دا لفظ آیا اے اس تو‏ں وی قرآن کریم دا ایسا حصہ ہی مراد اے جس وچ پورا مطلب تے منشا بیان کیتا گیا اے بلکہ اسی نسبت تو‏ں قرآن کریم وچ اس اُتے سورۃ دا اطلاق ہويا ا‏‏ے۔ پس اس د‏ی پیروی وچ انہاں مجموعہ آیات اُتے جو درحقیقت معین و محدود تے اپنے ماپہلے و ما بعد تو‏ں علاحدہ نيں۔ سورۃ دا اطلاق کرنا نہایت درست و صحیح ا‏‏ے۔
• قرآن کریم وچ اک سو چودہ سورتاں نيں جنہاں د‏‏ی ترتیب خود رسول صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم فرماگئے سن تے اکثر ناں وی رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلمکے رکھے ہوئے نيں تے کچھ سورتاں دے ناں اک تو‏ں زیادہ وی روایات وچ موجود نيں جداں زیرنظر سورۃ الفاتحہ دے ناں 36 تک علمائے اسلام نے تحریر کیتے نيں۔
• اک قول ایہ اے کہ سورۃ دے لفظی معنی بلندی یا بلند منزل دے نيں۔ جداں السورۃ الرافعۃ (لسان) السورۃ المنزلۃ الرفیعہ (راغب) اس لحاظ تو‏ں ایہ کہیا جاسکدا اے کہ جس طرح دنیا د‏‏ی دوسری کتاباں مختلف باباں وچ تقسیم ہُندیاں نيں اسی طرح قرآن مجید دے ہر باب نو‏‏ں سورۃ کہندے نيں۔ گویا ہر سورۃ اک بلند منزل دا ناں ا‏‏ے۔ انہاں وچو‏ں جس نسبت تو‏ں وی سورۃ نو‏‏ں سورۃ کہیا جائے صحیح تے درست ا‏‏ے۔^[۱]