Leslie Cheung

Leslie Cheung Kwok-Wing je rođen u Kowloonu, u Hong Kongu. Ime koje je dobio po rođenju bilo je Cheung Fat-chung (張發宗), ali je kasnije promenjeno u Cheung Kwok-Wing. Cheung je bio najmlađi od desetoro dece u Hakka porodici srednje klase. Sa 13 godina poslat je u Englesku na školovanje, gde se suočio sa rasnom diskriminacijom u školi. Radio je kao konobar u restoranu svojih rođaka i pevao je tokom vikenda. U ovo neko vreme je počeo da koristi ime "Leslie". Ovo ime je izabao, prema njegovim rečima, zato što "Volim film Gone with the Wind. I volim Leslieja Howarda. Ime može biti i muško i žensko, vrlo je uniseks, tako da mi se dopada."^[10]

U nekoliko intervjua je rekao da nije imao srećno detinjstvo.^[10][11]

Pohađao je univerzitet u Leedsu, gde je studirao obradu tekstila, ali je napustio studije pri kraju prve godine, kada se njegov otac razboleo. Nakon što je njegov otac povrati zdravlje, nije se ponovo vratio u Englesku.^[12]

Početak karijere

Godine 1977.Cheung je dobio drugu nagradu pevajući pesmu Dona McLeana "American Pie" na Azijskom muzičkom takmičenju, koje organizuje Rediffusion Television (RTV). Potpisao je ugovor sa RTV-om, koja je uskoro postala Asia Television Limited (ATV) i počeo je karijeru u show businessu. Potpisao je ugovor sa muzičkim izdavačem Polydor Records i objavio Day Dreaming (1977) i Lover's Arrow (1979).

Početak karijere nije dobro išao. Jednom je bio izviždan na sceni, a njegova prva dva albuma su se loše prodavala. Napustio je Polydor Records kada je istekao ugovor. Njegov prvi film The Erotic Dream of the Red Chamber (紅樓春上春) iz 1978. godine, bio je meki porno film. Kasnije je tvrdio da nije bio svestan seksualnog sadržaja filma kada je potpisivao ugovor.^[11]

Tokom 1970-ih i 1980-ih pojavljivao se u više TV drama, što mu je pomoglo da postane poznat u domaćinstvima u jugo-istočnoj Aziji.

Dolazak do slave

Godine 1982. Cheung se pridružio kompaniji Capital Artists nakon okončanja ugovora sa RTV-om. Tu je upoznao svog muzičkom menadžera, Florenca Chana, koji će raditi sa njim do kraja njegove karijere, kao i Anitu Mui, pevačicu sa kojom je bio prijatelj do kraja života. Godine 1983. objavio je svoju prvu pesmu, "The Wind Blows On" (風繼續吹). Godine 1984. objavio je svoj prvi hit "Monica", koja je kasnije postala primer novog muzičkog žanra u Hong Kongu, koji je publika tražila sve više. Ostali hitovi koje je objavio u ovom periodu su: "Wild Wind" (不羈的風) (album, For Your Love Only, 1985); "Who Can Be With Me" (有誰共鳴) (album, Leslie Cheung: Allure Me, 1986) i "Love in Those Years" (當年情) (pesma za A Better Tomorrow, album Leslie Cheung: Allure Me, 1986). Pesma "Who Can Be With Me" postala je Zlatna od zlatnih pesama (najbolja pesma) 1986. godine.

Cheungova filmska karijera se sporije razvijala. Pojavljivao se u sporednim ulogama, ali je za jednu takvu ulogu u filmu On Trial (1981) bio nominovan za najboljeg sporednog glumca. Nakon ove nominacije dobio je glavnu ulogu u filmu Teenage Dreamers (1982). Sve do 1986. glumio je u filmovima za tinejdžere. Među njima je Nomad (1982, režija: Patrick Tam Kar-ming) koji se smatra predstavnikom hongkonškog "novog talasa" u filmu. Za ovu ulogu je dobio prvi nagradu za najboljeg glumca. Tokom ovog perioda i dalje se pojaljivao u televizijskim dramama.

Slava i povlačenje

Godine 1987. objavio je album Summer Romance, koji je bio najprodavaniji album te godine u Hong Kongu i koji ga je načinio jednim od dvojice najpopularnijih cantopop pevača (drugi je bio Alan Tam). Godine 1988. izdao je jednu od svojih najpoznatijih pesama, "Silence is Golden" (沉默是金). Usledio je niz popularnih albuma: Hot Summer (1988), Virgin Snow (1988), Leslie '89 (1989), Final Encounter (1989) i Salute (1990). Salute je bio prvi neprofitan album u Hong Kongu i cela zarada je data Hongkonškoj akademiji umetnosti, koja je nakon njegove smrti promenila ime u Leslie Cheung Memorial Scholarship.^[13]

Popularnost Cheunda i Tama je dovela do toga da se stvorila netrpeljivost između njihovih fanova, što je stvaralo konflikte, a na obojicu pevača je to predstavljalo veliki pritisak. Godine 1988. Tam je javno rekao da više neće prisustvovati dodelama nagrada. Godine 1989. Cheung je najavio da namerava da se povuče iz muzike i održao je niz od 33 uzastopna oproštajna koncerta u Hong Kong Coliseumu. Godine 1990. napustio je Hong Kong na vrhuncu muzičke karijere i preselio se u Vancouver u Kanadi, gde je, navodno, "našao mir i spokoj".^[14] Cheung je dobio kanadsko državljanstvo 1992. godine, a u Kinu se vratio za stalno 1995. godine, kada je obnovio muzičku karijeru.

Između 1986. i 1989. Cheung je glumio u nizu filmova koji se smatraju hongkonškim klasicima.^[15][16] Godine 1986, Cheung je glumio u filmu A Better Tomorrow i ova uloga se često uzima kao njegova prva "ozbiljna" uloga. Narednegodine glumio je u A Chinese Ghost Story. Uspesi ova dva filma su ga učinili poznatim u Japanu i Južnoj Koreji.

Zlatno doba filma

Polovina 1980-ih do polovine 1990-ih smatra se zlatnim dobom filma u Hong Kongu. Godine 1990. glumio je u filmu Wong Kar-waia, Days of Being Wild, za koji je dobio nagradu za najboljeg glumca i niz drugih nagrada i nominacija. Glumio je u još dva filma Wong Kar-waia. Uloga u filmu Ashes of Time iz 1994. godien donela mu je još nagrada. Godine 1997. snimio je film Happy Together u kome je igrao jednog od dvojice gej ljubavnika, koji odlaze u Argentinu.

Godine 1992. snimio je svoj najpoznatiji film, remek delo Farewell My Concubine (režija Chen Kaige), gde je glumio zvezdu pekinške opere, Dieyi Cheng, koji dolazi do slave igrajući ženske uloge. Farewell My Concubine je prvi kineski film koji je osvojio Zlatnu palmu na festivalu u Cannesu. Film je dobio još više od 20 nagrada, uključujući i Zlatni globus za najbolji strani film, i dobio je dve nominacije za Osacr. Njegova uloga u filmu učinila ga je međunarodnom zvezdom.

Premda je Cheung prestao da se bavi muzikom kao pevač 1989. godine, nastavio je da komponuje. Godine 1993. dobio je nagradu za najbolju originalnu pesmu za film i nekoliko nominacija na filmskom festivalu Zlatni konj, kao i nagrade kritičara Hong Konga.

Povratak muzici

Godine 1995. Cheung se vratio pevanju i snimio je svoj prvi povratnički album Beloved, koji je imao veliki uspeh na tržištu.^[17][18] Svoj verovatno najhvaljeniji album, Red je objavio 1996. godine. Album predstavlja jedinstveni stil koji kombinuje smooth jazz, R&B, trip hop sa cantopopom.

Godine 1997. Cheung je krenuo na prvu turneju posle povratka u muziku: World Tour 97, koja je trajala od 12. decembra, 1996. do 17. juna, 2008. godine. Pored novog muzičkog stila, Cheung je predstavio publici i svoj novi imidž. Jedna od provokativnih delova koncerta bila je završna numera, gde je uz pesmu Red origrao tango, u crvenim cipelama sa visokom štikom, sa mačo igračem. Turneja se sastojala od 55 koncerata, od kojih je 24 održao u Hong Kongu, a 31 širom sveta.Godine 2000. dobio je Zlatnu iglu, nagradu za životno delo u cantopop muzici.

Kasnije godine

Godine 2000. Cheung je održao svoju poslednju seriju koncerata, Passion Tour, koja se sastojala od 43 koncerta od jula 2000. do aprila 2001. To je bio verovatno njegov najbolji koncert.Jean-Paul Gaultier je dizajnirao osam kostima za koncert. Mediji u Hong Kongu su, međutim, oštro kritikovali kostime, kao i njegovu bradu i periku. Cheung je kasnije otkrio da je Gaultier bio veoma besan zbog kritika i da je tvrdio da više nikada neće dizajnnirati za azijske izvođače. Uprkos kritikama, Passion Tour je imao veliki uspeh.

Krajem 1990-ih Cheung je počeo da snima filmove u kojima nije imao romantične uloge. Godine 1999. snimio je The Kid, u kome glumi oca koji čuva ostavljeno dete. Godine 2000. u akcionom trileru Double Tap glumio je poremećenog ubicu. Godine 2002. snimio je psiho-triler, Inner Senses, u kome glumio psihologa. Ovi filmovi su mu doneli nove nagrade i priznanja kritičara. U toku ovog perioda pokušao je da se bavi režijom. Godine 2000. snimio je kratki film From Ashes to Ashes. Svom prvi dugometražni film je počeo da snima 2002. godine, ali nikada ga nije završio zbog pogoršanja zdravlja.

Cheung je bio biseksualac i jednom je izjavio za časopis Time: "Bolje bi bilo reći da sam biseksualac. Imao sam devojke. Kada sam imao 22 ili tako nešto, pitao sam svoju devojku da se venčamo."^[19]

Uprkos brojnim glasinama koje su plasirali tabloidi, poricao je da je gej ili biseksualac u početku svoje karijere, sve dok se nije preselio u Kanadu. Početkom 1990. bio je jedan od retkih glumaca u Hong Kongu koji su pristajali da igraju gej uloge.

Godine 1995. tabloidi u Hong Kongu su objavili fotografiju Cheunga sa muškarcem, Daffy Tong Hok-Takom (唐鶴德). Godine 1997. Cheung je na koncertu otkrio da Tonga voli najviše, posle majke. Mediji u Hong Kongu su se vremenom navikli i prihvatili njihovu vezu i Tong je dobio nadimak "Tong Tong", po ugledu na njegov Gor Gor. Nakon Cheungove smrti, njegova porodica je objavila veliku umrlicu u novinama u kojoj je, među ožalošćenima, Tong bio naveden kao udovac (未亡人). Tong i najstarija Cheungova sestra su imenovani za izvršioce njegovog imanja.

Cheung je izvršio samoubistvo 1. aprila, 2003. godine u 6:41pm (HKT), skočivši sa 24. sprata hotela Mandarin Oriental u Hong Kongu^[20] Ostavio je oproštajno pismo u kome govori da je patio od kliničke depresije.^{[21][22][23][24][25][26]}

Njegova smrt, kao jednog od najpopularnijih izvođača Azije, šokirala je ne samo industriju, nego i kineske zajednice širom sveta.^{[21][27][28][29][30][31]} Tračevi o uzroku smrti su se širile veoma brzo, pa je njegova porodica molila da ga mediji ostave na miru i da ne prozivaju njegovu seksualnu orijentaciju kao uzrok samoubistva. Dan nakon Cheungove smrti, njegov partner Tong je potvrdio da je Leslie bolovao od kliničke depresije i da se lečio skoro godinu dana. Takođe, otkrio je da je Cheung pokušao samoubistvo i 2002. godine. Kasnije, na sahrani, njegova nećaka je takođe govorila o njegovoj bolesti i patnjama tokom prethodne godine.

Uprkos riziku zbog epidemije SARS-a i apelu Svetske zdravstvene organizacije da se ne putuje u Hong Kong, na komemoraciji je prisustvovalo desetine hiljada ljudi, uključujući i poznate ličnosti, koji su došli iz Kine, Tajlanda, Japana, Koreje, SAD i Kanade. Sahrana je održana 8. aprila, 2003. godine. Više od mesec dana mediji u Hong Kongu su bili pune priča o njegovoj smrti, a njegove pesme su se konstantno puštale na radijima.

Tri meseca nakon njegove smrti objavljen je njegov poslednji album: Everything Follows the Wind (一切隨風).

Diskografija

• I Like Dreamin' (白版碟) 1977
• Day Dreamin' 1977
• 情人箭 (Lover's Arrow) 1979
• 風繼續吹 (The Wind Blows On) 1983
• 一片痴 (Craziness) 1983
• 張國榮 Leslie ("Monica") 1984
• 夏日精選 - 全賴有你 (Summer Best Collection - All Because of You) 1985
• 為你鍾情 (For Your Love Only) 1985
• 張國榮(迷惑我) Leslie Cheung (Allure me) 1986
• Stand Up 1986
• 張國榮 (當年情) (The Past Love) 1986
• 愛慕 (國語) (Admire) 1987
• Summer Romance'87 1987
• Hot Summer 1988
• Virgin Snow 1988
• Leslie '89 張國榮 (側面) (Side Face or Profile) 1989
• Salute'89 1989
• Final Encounter 1989
• Dreaming 1990
• 寵愛 (Beloved) 1995
• 紅 (Red) 1996
• FROM NOW ON (single) 1996
• Printemps 1998
• 這些年來 (EP) (All These Years) 1998
• 陪你倒數 (Count Down With You) 1999
• Big Heat (大熱) 2000
• Leslie Untitled (EP) 2000
• Leslie Forever 2001
• Crossover 2002
• 一切隨風 (Everything Follows the Wind) 2003

Filmografija

Leslie Cheung na Wikimedijinoj ostavi

• Leslie Cheung na sajtu IMDb
• [2] In Memory Of Leslie Cheung
• Leslie Cheung Cyberworld
• Leslie Cheung Fan Club of China
• Dokumentarni film na YouTube-u "Leslie Cheung - Hong Kong Star", prikazan na kanalu Arte 2007.
• Leslie Cheung Internet Fan Club