Stalybridge
Stalybridge je grad od 26,649 stanovnika[1] na sjeverozapadu Engleske u Grofoviji Greater Manchester.
Stalybridge | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 53°29′N 2°2′W / 53.483°N 2.033°W | |
| država |  UK |
| Regija | Sjeverozapadna Engleska |
| Ceremonijalna grofovija | Greater Manchester |
| Metropolitanski borough | Tameside |
| Površina | |
| - Ukupna | 5.918 km²[1] |
| Stanovništvo (2011.) | |
| - Grad | 26,649[1] |
| - Gustoća | 4,503.4 stan / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+0 (UTC+1) |
| Poštanski broj | M34 |
| Pozivni broj | 0161 |
| Karta | |
  Stalybridge | |
Administrativno podpada pod Metropolitanski borough Tameside.
Geografske karakteristike
Stalybridge koji je tokom historije bio je dio Grofovije Cheshire, leži na rijeci Tame udaljen 13 km istočno od centra Manchestera.
Historija
Sufiks bridge (most) dodan je imenu mjesta tek početkom 19. vijeka.[2] Prije 1750. Staly je bio vrlo rijetko naseljen, između 1700. - 1750. ukupan broj stanovnika nije prelazio 140. Njegovi stanovnici su s jedne strane bili poljprivrednici a s druge tkalci vunenih tkanina, pa je gotova svaka kuća imala razboj.[2]
Već oko 1750. postojalo je nekoliko malih tkalačkih manufaktura uz RijekuTame koje su za pokretanje razboja koristili snagu vode. Prvu industrijsku predionicu pamuka podigao je Edward Hall, koji je već 1796. nabavio parnu mašinu i podigao prvi tvornički dimnjak.[2] Dimnjaci njegove predionice su ubrzo postali karakteristika grada u nastajanju, kad su mu se pridružili i tvorničari poput Johna Cheethama (1802. - 1886.) i Abela Harrisona (1793. - 1865.).[2]
Industrijalizacija je dovela do brzog rasta stanovništva, koje je između 1823. - 1825. poraslo od 5.500 na 9.000, a do 1851. naraslo i do 20.760. Zbog tog je Stalybridge 1828. dobio status grada., te iste godnine osvjetljen je plinskom rasvjetom, a tri godine kasnije 30. decembra 1831. službeno je otvorena Gradska vijećnica. Nakon tog je 5. marta 1857. dobio status borougha.[2]
Još i na prijelazu vijekova je pamučna industrija dobro stajala, pa je grad dosegao zenit 1901. kad je imao 27.623 stanovnika. Ali je nakon tog prodaja pamučnih tkanina konstatno opadala, a s njom i broj stanovnika. Do 1932. zatvoreno je sedam najvećih predionica pamuka, pa je bilo čak 7.000 nezaposlenih.[2]
Izvori
Vanjske veze
- Stalybridge (en)