Świyntŏ Hyjdla

Narodziyła sie i wychowała we zōmku Andechs na Bajerach. Była cerōm grŏfa Bertolda VI von Andechs i Neszki von Rochlitz ze familiji Wettynōw. Miała sztyrech bratōw, w tym Eckberta von Andechs-Meranien, biskupa Bambergu^[6] a trzi szwestry, w tym Neszkã z Meran (ślubnõ Filipa II Augusta) i Trudkã z Meran (ślubnõ krōla madziarskigo Jyndreka II a matkã świyntyj Elzy Madziarskij)^[7]. Trzeciŏ z jeji szwestr była przełożōnõ klŏsztōru benedyktynek we Kitzingen koło Würzburga, kandy Hyjdla ôstała wysłanŏ we modym wieku, kaj zdobyła bildōng^[7][8].

We wieku 12 lŏt ôstała wydanŏ za ślōnskigo princa Hajnela I Brodatego. Wesele ôdbyło sie snŏdź w jeji familijnym zōmku Andechs^{[uwaga 3][3]}. We 1202 roku Hajnel ôstoł princym cołkigo Ślōnska, a we 1233 ôstoł princym Wielkopolski. We 1229 roku Hajnel we wyniku wojaczki z Mazowszem ô ziymiã krakowskõ dostoł sie do niywoli. Z pōmocōm przibyła mu Hyjdla. We wyniku ôsprŏwek z Kōnradem Mazowieckim Hajnelowi ôstała swrōcōnŏ swoboda w pōmianach za zrzeczenie sie roszczyń do Małopolski^[2]. Hyjdla narodziyła mu siedym bajtli: Bolka, Kōnrada, Hajnela, Neszkã, Trudkã i Władysława.

Społym z Hajnelem I byli barzo religijnymi ludźmi, we 1209 roku słożyli śluby czystoty, dbali ô rozrost Kościoła i byli fōndatorami mocka kościołōw, w tym klŏsztōru szwestr cysterek w Trzebnicy. Hyjdla chodziyła w habicie mniszki, z prymedytacyjōm spała na twardym lyżu, w czasie mrozy chodziyła po bosoku, a kożdy dziyń wypołnioła dugimi pŏciyrzami. Kej swrōcōno jeji napōmniynie, coby aby zimōm nosiyła strzewiki, posuchała i ôd tego czasu zwiōnzane strzewiki nosiyła przewieszone nasfol bez ramiã. Niy miała tyż umierōnku w uczestniczyniu we mszach. Bez to powstoło nawet łacińske pedzynie tykajōnce jeji pobożności – „una missa non est contenta ducissa” (jedna mszŏ niy ukōntyntuje hercoginy)^[9]. Skirz herskigo zawiyrzyniŏ planowała przeznaczyć trzi swoje ynkelki na klŏsztorne panny i dwōch ynklōw na ksiynży. Antlich ino jedna ynkelka i dwōch ynklōw (Władysław wrocławski, Kōnrad I gogowski) społniyło jeji ôczekowaniŏ^[9].

Kludziyła tyż działalność dobroczynnõ, zetrzała sie ô pōmoc niymocnym i chudobnym – zôrganizowała działalność wandrownego lazarytu dlŏ chudobnych, ôtworziła lazaryt dlŏ trōndowatych we Ślōnskij Środzie, dalszõ placōwkã lyczniczõ założyła w Trzebnicy.

Po śmierci ślubnego we 1238 zamiyszkała we trzebnickim klŏsztōrze, kludzōnym bez jeji cerã Trudkã. Hned zaangażyrowała sie we ôżywiynie życiŏ religijnego Ślōnska i przikludziyła do tamtejszych kościołōw duchowych z Miymiec. Spiyrała tyż przikludzanie miymieckich ôsadnikōw na ôwdy słabo zaludniōne rejōny zachodnij czynści Ślōnska, a tym samym spiyrała rozrost bauerstwa.

W czasie najazdu tatarskigo we 1241 roku Hyjdla schrōniyła sie na zōmku we Ôdrzańskim Krośnie, kandy najeźdźcy już niy dotrzeli. Ôd mocka lŏt w tym mieście ôrganizowany je turniyj rycerski „O Pierścień Księżnej Jadwigi” (Ô Piestrzyń Hercoginy Hyjdli) (porzōnd we wrześniu), a tyż trefiynie muzyczne pod mianym Festiwal Jadwigensis (porzōnd w paździyrniku).

We 2017 roku Sejmik Dolnoślōnskigo Wojewōdztwa nadoł jeji tytuł Hōnorowego Ôbywatela Dolnego Ślōnska Civi Honorario^[10].

Tradycyjŏ przipisuje hercoginie 20 kościelnych fundacyji. Jejich budowaniym zajmowali sie przikludzyni ze Renije baumajstry i rzeźbiŏrze^[7]. Zdrzōdła wymiyniajōm m.in^[8]:

• klŏsztōr cysterek w Trzebnicy (1209),
• lazaryt św. Ducha we Wrocławiu (1214),
• klŏsztōr Augustianōw we Bobrzańskim Nowogrodzie (1217),
• lazaryt dlŏ trōndowatych we Ślōnskij Środzie (1230),
• pŏrãnŏście kościołōw farnych.

• 
  Klŏsztōr cysterek w Trzebnicy
• 
  Klŏsztōr Augustianōw we Bobrzańskim Nowogrodzie