Анна Ахматова
А́нна Андре́евна Ахма́това (дар духтарӣ — Гóренко, ҳангоми шавҳари аввалаш Горенко-Гумилёва[15], пас аз талоқ насаби Ахматова гирифт, ҳангоми шавҳари дуввум Ахматова-Шилейко[16], пас аз талоқ насаби Ахматова[17]; 11 (23) июн 1889[18][19], Одесса, ҶШС Украина — 5 марти 1966, Домодедово, вилояти Маскав) — шоири руси Қарни нуқрагин[20][21], тарҷумон ва адабиётшинос, яке аз чеҳраҳои барҷастаи адабиёти рус дар асри XX. Номзад ба Ҷоизаи Нобел дар бахши адабиёт (1965[22] ва 1966[23]).
| русӣ: Анна Андреевна Ахматова | |
 | |
| Ном ба ҳангоми таваллуд: | русӣ: Анна Андреевна Горенко |
| Таърихи таваллуд: | 11 (23) июн 1889[1][2][3] |
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт: | 5 март 1966[4][5][2][…] (76 сол) |
| Маҳалли даргузашт: | |
| Шаҳрвандӣ (табаият): | |
| Навъи фаъолият: | шоир, тарҷумон} |
| Солҳои эҷод: | 1911 — 1966 |
| Жанр: | шеър |
| Забони осор: | русӣ[5][2][14] |
| Ҷоизаҳо: | |
| Имзо: |  |
 Осор дар Викитека | |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
 Гуфтовардҳо дар Викигуфтовард | |
Зиндагинома
Анна Андреевна Ахматова (насаби аслиаш Горенко) 23 августи соли 1889, дар шаҳри Одесса ба дунё омадааст ва 5-уми марти соли 1966, дар шаҳри Домодедовои вилояти Маскав вафот кардааст ва дар Санкт-Петербург мадфун шудааст).Пас аз нашри маҷмӯаҳои нахустини ашъораш «Шом» (1912) ва «Тасбеҳ» (1914) дар олами илму адаби рус шуҳратманд гардид.
Осор
Баъдан маҷмӯаҳои дигар – «Дар лаби Баҳри Кабуд» (1915), «Раҳдавак», «AnnoDominiMC MXXI» (1921) ба табъ расиданд ва ӯ яке аз беҳтарин шоирони рус шинохта шуд. А. пайрави ҷараёни адабии акмеизм буд. Ашъори Анна хусусияти «романи лирикӣ»-ро доранд. Вай шоираи мушаххасгӯй, мӯҷазбаён, файласуф ва таҳлилгар буд. Қаҳрамонони асарҳои Анна шоирон, тақдиру қисмати онҳо мебошад («Маяковский дар соли 1913», «Данте» – силсилаи «Асрори касб»). Масалан, дар асари калони лирикию эпикии Анна «Достони бе қаҳрамон» (1940–62) аз худкушии шоири ҷавоне сухан меравад (рамзҳое дар ин асар ҳастанд, ки марбут ба зиндагии дӯсти Анна шоир А. А. Блок) мебошанд. Мазмуни ин достон амиқ, сухани шоира суфта, шеъраш оҳангдор аст (ин хусусият дар тамоми ашъори Анна ба назар мерасад).
Мавзӯи дигаре, ки Анна ба он рӯй овардааст, таъқибу кушторҳои соли 1937 аст (достони «Реквием»; 1935–40; ин асар дар собиқ ИҶШС соли 1987 чоп шуд). Бар асари ин воқеаҳо Анна писараш Л. Н. Гумилёвро аз даст дод (Анна завҷаи шоир Н. С. Гумилёв буд). Дар достон аз қиссаи Инҷил ба салиб чормех карда шудани Исои Масеҳ ва навҳаи модар дар пояи салиб истифода шудааст.
Тарҷумаи шеърҳо
Анна шеърҳои баъзе шоирони Шарқ, Аврупои Ғарбӣ, яҳудӣ, латиш ва ғайраро ба забони русӣ тарҷума кардааст.
Эзоҳ
Адабиёт
- Ахматова Анна // А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.