ดันเต อาลีกีเอรี

บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

ดูรันเต เดกลี อาลีกีเอรี หรือดันเต อาลีกีเอรี หรือเรียกสั้น ๆ ว่าดันเต (อิตาลี: Durante degli Alighieri; Dante Alighieri) (ราวกลางเดือนพฤษภาคมถึงเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1265 - 14 กันยายน ค.ศ. 1321) ดันเต อาลีกีเอรีเป็นรัฐบุรุษ กวี และนักภาษาศาสตร์คนสำคัญของฟลอเรนซ์ในคริสต์ศตวรรษที่ 13 และ 14 ในยุคกลาง งานชิ้นที่สำคัญที่สุดคือ “ดีวีนากอมเมเดีย” (Divina Commedia) ที่เดิมชื่อ “Commedia” แต่ต่อมาเรียก “Divina” โดยโจวันนี บอกกัชโช และในที่สุดก็กลายเป็น “Divina Commedia” ซึ่งถือว่าเป็นกวีนิพนธ์ชิ้นเอกของภาษาอิตาลีและของโลก^[1]

ดันเต อาลีกีเอรี
ดันเต อาลีกีเอรี เขียนโดยจอตโต ดี บอนโดเน ในชาเปลที่วังบาร์เกลโลในฟลอเรนซ์ เป็นภาพที่เก่าที่สุดที่เขียนขณะที่มีชีวิตอยู่ก่อนที่จะถูกเนรเทศออกจากเมือง
เกิด	ราวกลางเดือนพฤษภาคมถึงเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1265 ฟลอเรนซ์ ในประเทศอิตาลี
เสียชีวิต	14 กันยายน ค.ศ. 1321 ราเวนนา ในประเทศอิตาลี
อาชีพ	รัฐบุรุษ กวี และนักภาษาศาสตร์

ดันเตได้รับการขนานนามในอิตาลีว่า “il Sommo Poeta” หรือ “มหากวี” และได้ชื่อว่าเป็น “บิดาแห่งภาษาอิตาลี” ดานเต เปตราก และโจวันนี บอกกัชโช รู้จักรวมกันว่า “สามมงกุฏ” (the three fountains หรือ the three crowns) บอกกัชโชเป็นคนแรกที่เขียนชีวประวัติของดันเตใน “ศาสตรนิพนธ์ในการสรรเสริญดันเต” (Trattatello in laude di Dante)