พรรคแรงงาน (ประเทศไทย)

พรรคแรงงาน จดทะเบียนครั้งแรกเมื่อวันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2511^[1] โดยมีนายเชื้อ กาฬแก้ว เป็นหัวหน้าพรรค และมีนายวีระ ถนอมเลี้ยง เป็นเลขาธิการพรรค และยุบพรรคในปี พ.ศ. 2514

พรรคแรงงาน จดทะเบียนจัดตั้งพรรคตาม รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2517 และ พระราชบัญญัติพรรคการเมือง พ.ศ. 2517 เป็นลำดับที่ ๒๔/๒๕๑๗ เมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2517 โดยมีนาย เสรี สุชาตะประคัลภ์ เป็นหัวหน้าพรรคและนาย สอาด ปิยวรรณ เป็นเลขาธิการพรรค ^[2]

ในการเลือกตั้งทั้ง 2 ครั้งคือเมื่อ 26 มกราคม พ.ศ. 2518 และ 4 เมษายน พ.ศ. 2519 พรรคแรงงานได้ส่งผู้สมัครลงรับเลือกตั้งโดยทั้ง 2 ครั้งมี ส.ส. จากพรรคแรงงานเข้าสภาเพียงคนเดียว^[3] คือ นายสอาด ปิยวรรณ ส.ส.ลำปาง เลขาธิการพรรค

คณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน นำโดย พลเรือเอก สงัด ชลออยู่ ได้มีคำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ 6 ให้ยกเลิกพระราชบัญญัติพรรคการเมือง พุทธศักราช 2517 บรรดาพรรคการเมืองที่จัดตั้งขึ้นตามพระราชบัญญัติดังกล่าวให้เป็นอันสิ้นสุดลง และห้ามตั้งพรรคการเมือง ^[4] แต่ต่อมาได้มีพระราชบัญญัติพรรคการเมือง พ.ศ. 2524 ยกเลิกคำสั่งฉบับดังกล่าว ^[5] ในปี พ.ศ. 2525 ได้มีการจดทะเบียนจัดตั้งพรรคขึ้นมาใหม่ในชื่อพรรคแรงงานประชาธิปไตย เมื่อวันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2525 ^[6] ต่อมาได้ถูกยุบพรรคเมื่อวันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2532 ^[7]

พรรคแรงงานประชาธิปไตย จดทะเบียนจัดตั้งพรรคขึ้นมาใหม่ในชื่อพรรคแรงงานประชาธิปไตย เมื่อวันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2525 ^[8] มีนายเสรี สุชาตะประคัลภ์ เป็นหัวหน้าพรรคอีกครั้ง

ต่อมาในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2529 ได้มีการเปลี่ยนหัวหน้าพรรคเป็น ประเสริฐ ทรัพย์สุนทร^[9] และในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2529 พรรคแรงงานประชาธิปไตย ได้รับเลือกตั้ง ส.ส. จำนวน 1 ที่นั่ง คือ พันเอก สมคิด ศรีสังคม จากจังหวัดอุดรธานี และนับเป็น ส.ส.เพียงคนเดียวของพรรค

พรรคแรงงานประชาธิปไตย ถูกยุบพรรคเมื่อวันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2532 ^[10]