เซเกอเซนิ
เซเกอเซนิ เป็นชาวอียิปต์หรือชาวนิวเบียโบราณที่มีแนวโน้มว่าจะขึ้นครองราชย์ในช่วงเวลาช่วงปลายราชวงศ์ที่ 11 ถึงช่วงต้นราชวงศ์ที่ 12 ในระยะเวลาของยุคราชอาณาจักรกลาง
เซเกอเซนิ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
เซเจอเซนิ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ภาพสลักบนหินสลักของเซเกอเซนิ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ฟาโรห์ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
รัชกาล | ช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ก่อนคริสตกาล | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ราชวงศ์ | กษัตริย์แห่งนิวเบีย, ในช่วงระหว่างราชวงศ์ที่ 11 ถึงราชวงศ์ที่ 12 |
หลักฐานการมีตัวตน
หลักฐานของเซเกอเซนิมีเพียงหินสลักหนึ่งหรือสองชิ้น[3]ที่ค้นพบในอัมบาราคาบ (คอร์-เดฮ์มิต) ในดินแดนนิวเบียล่าง พระนามของเซเกอเซนิที่สลักอยู่ที่หินสลักก็ยังมีข้อสงสัย[4] เนื่องจากพระนามของพระองค์ถูกสลักอย่างไม่เรียบร้อยหรืออาจจะเสื่อมโทรมตามกาลเวลา ซึ่งอาจจะเป็นบุคคลที่มีพระนมว่า เมงค์คาเร หรือ วัดจ์คาเร ซึ่งเป็นที่ยอมรับว่ามีตัวตนอยู่จริงในประวัติศาสตร์ หนึ่งในหินสลักของพระองค์อาจจะมีการบันทึกสงครามที่ไม่ปรากฏในพื้นที่ชื่อว่า เพอร์เซนเบต
พระนามของเซเกอเซนิไม่ได้ถูกสลักอยู่ที่บันทึกรายนามฟาโรห์แห่งอียิปต์ใดๆ
ชีวประวัติ
แม้ว่าเซเกอเซนิจะถูกนับรวมเป็นฟาโรห์อีกพระองค์หนึ่ง แต่พระองค์ไม่มีหลักในภายนอกดินแดนนิวเบีย พระองค์จึงมีโอกาสมากที่สุดแค่เป็นผู็อ้างสิทธิในราชบัลลังก์อียิปต์หรือนิวเบีย โดยมีศูนย์กลางอำนาจอยู่ที่นิวเบียล่างในช่วงระยะเวลาที่มีปัญหาทางการเมืองช่วงช่วงต่อที่หนึ่งถึงช่วงช่วงต่อที่สอง[5] หรือช่วงรัชสมัยของเมนทูโฮเทปที่ 4 ของราชวงศ์ที่ 11 และช่วงรัชสมัยของอเมเนมเฮตที่ 1 ของราชวงศ์ที่ 12[6] ซึ่งเป็นไปได้ที่สุดแล้วโดยนักไอย์คุปต์วิทยา โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ปกครองทั้งสองดูเหมือนจะมีปัญหาในการได้รับการยอมรับการเป็นฟาโรห์ที่ชอบธรรม