เฮริฮอร์

คาดว่าเขามีพ่อแม่เป็นชาวลิเบีย แม้ว่าจะไม่ทราบต้นกำเนิดของเขาก็ตาม ^[1] Zeitschrift für ägyptische Sprache สิ่งพิมพ์ล่าสุดของ Jansen-Winkeln กล่าวแนะว่าพิอังค์เป็นผู้ดำรงตำแหน่งก่อนหน้าเฮริฮอร์ (เดิมคาดว่าเป็นผู้ดำรงตำแหน่งถัดจากเฮริออร์)^[2]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เฮริฮอร์

• M. Gustave Lefebvre, "Herihor, Vizir (Statue du Caire, no 42190)", ASAE, 26 (1926), 63-68
• Hermann Kees, Die Hohenpriester des Amun von Karnak von Herihor bis zum Ende der Äthiopenzeit (Leiden: E. J. Brill, 1964).
• Marie-Ange Bonhême, "Hérihor fut-il effectivement roi?", BIFAO 79 (1979), 267-283
• Karl Jansen-Winkeln, "Das Ende des Neuen Reiches", Zeitschrift für Ägyptische Sprache und Altertumskunde, 119 (1992), 22-37
• Dennis C. Forbes, "King Herihor, the 'Renaissance' & the 21st Dynasty", KMT, 4-3 (1993), 25-41
• Ad Thijs, "Two Books for One Lady, The mother of Herihor rediscovered, GM 163 (1998), 101-110
• Jeremy Goldberg, "Was Piankh The Son Of Herihor After All?" Göttinger Miszellen, 174 (2000), 49-58
• Ad Thijs, "In Search of King Herihor and the Penultimate Ruler of the 20th Dynasty", Zeitschrift für Ägyptische Sprache und Altertumskunde, 132 (2005), 73-91
• Peter James & Robert Morkot, "Herihor's Kingship and the High Priest Piankh", 'JEGH, 3.2 (2010), 231-260'
• Ben Haring, "Stela Leiden V 65 and Herihor's Damnatio Memoriae", Studien zur Altägyptischen Kultur, 41 (2012), 139-152
• Steven R. W. Gregory, "Piankh and Herihor: Art, Ostraca, and Accession in Perspective", Birmingham Egyptology Journal 1 (2013) 5-18
• Ad Thijs, "Nodjmet A, Daughter of Amenhotep, Wife of Piankh and Mother of Herihor", Zeitschrift für Ägyptische Sprache und Altertumskunde, 140 (2013), 54-69.
• Steven R. W. Gregory, Herihor in art and iconography: kingship and the gods in the ritual landscape of Late New Kingdom Thebes, (Golden House Publications, 2014)