กระรอกสวน

กระรอกสวน
สถานะการอนุรักษ์
ความเสี่ยงต่ำ  (IUCN 3.1)[1]
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	Animalia
ไฟลัม:	Chordata
ชั้น:	Mammalia
อันดับ:	Rodentia
วงศ์:	Sciuridae
สกุล:	Callosciurus
สปีชีส์:	C.  erythraeus
ชื่อทวินาม
Callosciurus erythraeus (Pallas, 1779)
ชนิดย่อย
C. e. atrodorsalis C. e. bartoni C. e. bhutanensis C. e. bonhotei C. e. castaneoventris C. e. erythraeus C. e. erythrogaster C. e. flavimanus C. e. gloveri C. e. gordoni C. e. griseimanus C. e. harringtoni C. e. hendeei C. e. hyperythrus C. e. intermedius C. e. michianus C. e. ningpoensis C. e. pranis C. e. rubeculus C. e. schanicus C. e. siamensis C. e. sladeni C. e. styani C. e. thai C. e. thaiwanensis C. e. zimmeensis
แผนที่แสดงการกระจายพันธุ์
ชื่อพ้อง
Callosciurus cinnamomeiventris (Swinhoe, 1862) Callosciurus cucphuongis Dao Van Tien, 1965 Callosciurus dabshanensis Xu & Chen, 1989 Callosciurus gongshanensis Wang, 1981 Callosciurus griseopectus (Blyth, 1847) Callosciurus quinlingensis Xu & Chen, 1989 Callosciurus tsingtauensis (Hilzheimer, 1906) Callosciurus wuliangshanensis Li & Wang, 1981

กระรอกสวน หรือ กระรอกท้องแดง (อังกฤษ: Pallas's squirrel, Red-bellied squirrel; ชื่อวิทยาศาสตร์: Callosciurus erythraeus) เป็นกระรอกชนิดหนึ่ง เป็นกระรอกขนาดกลาง มีขนาดเล็กกว่ากระรอกหลากสี (C. finlaysonii) เล็กน้อย ทั่วไปลำตัวมีสีน้ำตาลแกมเขียว ลำตัวส่วนล่างขนสีน้ำตาลแดง, ส้ม หรือสีเหลืองนวล แบ่งออกเป็นชนิดย่อยต่าง ๆ ได้ถึง 20 ชนิดย่อย บางชนิดย่อยมีปื้นสีดำบริเวณหลังส่วนท้าย หางเป็นพวงสวยงาม มีสีแถบสีเนื้อจาง ๆ สลับดำ บางชนิดย่อยปลายหางมีสีดำ บางชนิดย่อยปลายหางเป็นสีอ่อน มีความยาวลำตัวและหัวประมาณ 20-26 เซนติเมตร ความยาวหาง 20 เซนติเมตร

กระจายพันธุ์อย่างกว้างขวางตั้งแต่ ภูฏาน อินเดีย จีน ประเทศไทย ลาว เวียดนาม คาบสมุทรมลายู อินโดนีเซีย ปจนถึงเอเชียตะวันออกอย่างไต้หวัน ญี่ปุ่น

กระรอกสวนกินผลไม้และลูกไม้ต่าง ๆ เป็นอาหารรวมถึงสัตว์ขนาดเล็กต่าง ๆ อย่างแมลงและหนอน หากินและอาศัยเป็นหลักบนต้นไม้ พบได้ในหลายพื้นที่ทั้งสวนสาธารณะและเมืองใหญ่^[2] นับเป็นกระรอกที่พบได้มากและบ่อยที่สุดในประเทศไทย พบมากตามสวนผลไม้หรือสวนมะพร้าว มักถูกกำจัดหรือจับมาขายเพราะทำลายพืชผล จัดเป็นศัตรูพืชชนิดหนึ่ง ตามปกติจะอาศัยและหากินตามลำพัง เวลาหากินจะเป็นเวลากลางวัน สามารถแทะกินเปลือกไม้เปลือกแข็งหรือผลไม้เปลือกแข็งได้^[3]

นิยมเลี้ยงกันเป็นสัตว์เลี้ยง หากเลี้ยงตั้งแต่เล็ก ๆ ขณะยังไม่หย่านม จะเชื่องกับผู้เลี้ยง ถูกนำไปเป็นสัตว์เลี้ยงในหลายประเทศ จนกลายเป็นชนิดพันธุ์ต่างถิ่น และไม่จัดเป็นสัตว์ป่าคุ้มครองหรือสัตว์ป่าสงวนในประเทศไทยแต่ประการใด^{[4] [2]}