หเวลี

หเวลี หมายถึงที่อยู่อาศัยกลุ่มทาวน์เฮาส์, แมนชั่น, เมเนอร์, วัง หรือ ป้อมปราการในอนุทวีปอินเดีย โดยทั่วไปใช้เรียกกลุ่มที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์หรือสถาปัตยกรรม คว่า "หเวลี" มาจากภาษาอาหรับ hawali แปลว่า "การแบ่งกั้น" หรือ "พื้นที่ส่วนตัว" เป็นที่นิยมขึ้นมาในยุคจักรวรรดิโมกุล คำว่า "หเวลี" ไม่ได้มีไว้ใช้เรียกสิ่งก่อสร้างของสถาปัตยกรรมประเภทใดประเภทหนึ่งโดยเฉพาะ^[1][2] ในภายหลังมา หเวลี เป็นคำทั่วไปใช้เรียกที่อยู่อาศัยขนาดใหญ่โตและมนเทียรที่พบในอนุทวีปอินเดีย^[3]

หเวลีในยุคแรกมีไว้เป็นที่อยู่อาศัยหรือใช้งานของผู้ปกครองชาวมุสลิม และกลายเป็นองค์ประกอบสำคัญของเมืองในสมัยโมกุล ถึงแม้ว่าหเวลีจะมีต้นตอมาจากสถาปัตยกรรมอินเดีย-อิสลาม แต่มีการอ้างว่าการสร้างที่อยู่อาศัยหลายชั้นนั้นปรากฏในอนุทวีปมานานกว่า 3300 ปีก่อนคริสต์กาล^[4][5] ในยุคกลางของอินเดีย คำว่า "หเวลี" ยังถูกนำมาใช้ในราชปุตนะโดยกลุ่มไวษณวะเพื่อเรียกมนเทียรของกลุ่มที่ตั้งอยู่ในรัฐคุชราต จนในที่สุดคำนี้ถูกนำมาใช้เรียกบ้านแบบทาวน์เฮาส์และแมนชั่นของผู้ค้าวาณิชย์โดยทั่วไป^[6]