Imperyong Aleman

Ang Imperyong Aleman (Aleman: Deutsches Kaiserreich, opisyal na Deutsches Reich)[5][6][7] ay ang makasaysayan na Alemang estadong bansa[8] na umiral mula sa pag-iisa ng Alemanya noong 1871 hanggang sa pagbibitiw sa tungkulin ni Guillermo II (Aleman: Kaiser Wilhelm II) noong Nobyembre 1918.

Aleman na Reich
Deutsches Reich
1871–1918
Sagisag ng Imperyong Aleman
Sagisag
Salawikain: Gott mit uns
"Diyos kasama natin"
Awiting Pambansa: 
  • Heil dir im Siegerkranz (opisyal, imperyal)
    "Mabuhay sa Iyo na nasa Korona ng Nagwagi"
  • Deutschlandlied ('di opisyal, sikat)
    "Awit ng mga Aleman"
  • Die Wacht am Rhein ('di opisyal)
    "Ang Tanod sa Rhine"
Ang Alemanya sa bisperas ng Unang Digmaang Pandaigdig
Ang Alemanya sa bisperas ng Unang Digmaang Pandaigdig
Mga estado ng Imperyong Aleman (Prussia ipinapakita sa bughaw).
Mga estado ng Imperyong Aleman (Prussia ipinapakita sa bughaw).
KabiseraBerlin
52°31′N 13°24′E / 52.517°N 13.400°E / 52.517; 13.400
Karaniwang wikaOpisyal:
Aleman
'Di opisyal:
Danes, Pranses, Polako, Tseko, Olandes, Sorbian, Mababang Aleman, Bavariano, Frisian, Swabian at ibang mga wikang Alemaniko, Litwano
Relihiyon
Whitaker's data for 1890[1]
Mayorya:
62.8% Protestante (Luterano, Reporma, Prusyanong Nagkakaisa)
Mga minorya:
PamahalaanPederal na monarkiyang konstitusyonal
(hanggang Oktubre 1918)
Pederal na Parlamentaryong monarkiyang konstitusyonal
(Oktubre 1918 hanggang Nobyembre 1918)
Emperador 
• 1871–1888
Wilhelm I
• 1888
Frederick III
• 1888–1918
Wilhelm II
Kansilyer 
• 1871–1890
Otto von Bismarck (una)
• 1918
Friedrich Ebert (huli)
LehislaturaReichstag
• Pederal na Konseho
Bundesrat
PanahonBagong Imperyalismo/Unang Digmaang Pandaigdig
• Pag-iisa
18 Enero 1871
• Pag-ampon ng konstitusyon
16 Abril 1871
28 Hulyo 1914
• Aleman na Rebolusyon
3 Nobyembre 1918
• Pagpapahayag ng armistisyo
11 Nobyembre 1918
• Pagbibitiw sa tungkulin ni Wilhelm II[2]
28 Nobyembre 1918
28 Hunyo 1919
Lawak
1910540,857.54 km2 (208,826.26 mi kuw)
Populasyon
• 1871
40050792
• 1910
64925993
SalapiVereinsthaler,
Timog Aleman na gulden, Bremen thaler,
Hamburg na marka,
Pranses na franc,
(hanggang 1873, magkasabay)
Aleman na ginintuang marka,
(1873–1914)
Alemang Papiermark
(1914–1918)
Pinalitan
Pumalit
Hilagang Aleman na Kalaguman
Kaharian ng Bavaria
Kaharian ng Württemberg
Maringal na Dukado ng Baden
Maringal na Dukado ng Hesse
Republikang Weimar
Ikalawang Republikang Polako
Saar Basin
Malayang Lungsod ng Danzig
Republika ng Lithuania
Bahagi ngayon ng Alemanya
 Polonya
 Pransiya
 Dinamarka
 Rusya
 Belhika
 Lithuania
 Republikang Tseko
 Netherlands
Hindi kabilang sa lawak at populasyon ang mga kolonyal na pagmamay-ari
Sanggunian ng lawak:[3] Sanggunian ng populasyon:[4][wala sa ibinigay na pagbabanggit]

Ang Imperyong Aleman ay binuo ng 26 na manghahalal na mga teritoryo, na karamihan ay pinamahalaan ng mga maharlikang pamilya. Kabilang dito ang apat na kaharian, anim na maringal na dukado, limang dukado (anim bago ang 1876), pitong prinsipalidad, tatlong malalayang Hanseatikong lungsod, at isang imperyal na teritoryo. Bagaman ang Kaharian ng Prusya ay naglaman ng karamihan ng populasyon at teritoryo ng Imperyo, gumanap ito ng mas mababang papel. Gaya ng sinabi ni Dwyer (2005), ang "pampulitika at kultural na impluwensiya [ng Prusya] ay mahigit na lumiit" noong mga 1980.[9]

Pagkatapos ng 1850, ang mga estado ng Alemanya ay mabilis na naging industriyalisado, na may partikular na mga lakas sa uling, bakal (at matapos ang makalipas, asero), mga kemikal, at mga daambakal. Noong 1871, ito ay may populasyon na 41 milyong mga tao, at sa panahon ng 1913, ito ay dumami sa 68 milyon. Noon ay isang koleksyon lamang ng mga rural na estado noong 1815, ang nagkakaisang Alemanya ay umusbong na isang makapangyarihang estadong urban.[10] Sa loob ng 47 taon ng pag-iral nito, ang Imperyong Aleman ay pinalalakad bilang isang industriyal, teknolohikal, at siyentipikiong higante, na humahakot ng mas maraming mga Gantimpalang Nobel sa agham kaysa sa anumang ibang bansa.[11]

Mga sanggunian