Asya Kalkınma Bankası

Kararları vermede en yüksek mercii İdare Meclisidir. Her ülkeden birer temsilcinin katılımıyla meydana gelir. İdare Meclisi daha sonradan 12 üyeden oluşan Yönetim Kurulu üyelerini ve temsilcilerini seçer. 12 üyenin 8'i bölgeden (Asya-Pasifik) gelirken, diğerleri bölge dışındaki ülkelerden seçilir.^[9]

İdare meclisi aynı zamanda Yönetim Kuruluna da başkanlık eden bankanın müdürünü seçer. Seçilen başkanın 5 yıllık bir görev süresi vardır ve yeniden seçilebilir. Geleneksel olarak ve Japonya daima lider hissedar konumunda olduğundan başkanlar Japon seçilmiştir.

Şu anki başkan Takehiko Nakao 2013 yılında görev süresi dolan Haruhiko Kuroda'dan koltuğu devralmıştır.^[10]

Bankanın Asya-Pasifik bölgesinde 25 saha şubesi olup, Washington, Frankfurt, Tokyo ve Sidney gibi şehirlerde de temsilcieri bulunmaktadır. Bankanın bünyesinde toplam 3000 kişi çalışmaktadır ve 67 ülkenin 60'ı böylece temsil edilmektedir.

1960'lar

Bölgesel banka fikri ilk kez Taylanlı bir bankacı olan Paul Sithi-Amnuai tarafından 1963 yılında düzenlenen Asya ve Uzak Doğu Ekonomik Komisyonu kongresinde dile getirilmiştir. Bölgeler arası ticareti artırma düşüncesi temel prensiptir.^[11] ABD ilk başlarda 1959 yılındaki Inter-American Kalkınma Bankası'nın kuruluşundan sonra böylesi bir finansal kuruluşun kurulmasına sıcak bakmadı. Fakat Vietnam Savaşı'nın şiddetlenmesi ile ABD başkanı Lyndon B. Johnson 1964'te AKB'yi destekleme kararı aldı. Bu kararının arkasında Senatör J. William Fulbright'ın Vietnam Savaşı'nın sadece Amerikan kanı ve hazinesi akıtmayacağı ve aslında Amerika'nın Asya'daki imajını zedeleyeceği yönündeki açıklamalarını yanlış çıkarmak vardır. Daha sonra başkan Johnson emekli Dünya Bankası başkanı Eugene R. Black, Sr.'ı yeni bir finansal kurum oluşturması yönünde baskı yaptı.^[12]

• Afganistan: Hairatan-Mezar-ı Şerif Demiryolu Projesi ^[14]
• Bhutan: Yeşil Enerji Gelişim Projesi ^[15]
• Ermenistan: Su Sağlama ve Sıhhi Tesisat Projesi ^[16]
• Endonezya: Mesleki Eğitim Güçlendirme Projesi ^[17]
• Hindistan: Kırsal Yollar Sektör II Yatırım Programı ^[18]
• Laos: Kuzey ve Merkezi Bölgeler- Su Sağlama ve Sıhhi Tesisat Projesi ^[19]
• Moğolistan: Gıda ve Beslenme Sosyal Destek Programı ve Projesi ^[20]
• Solomon Adaları: Pasifik Özel Sektör Gelişim Teşviki ^[21]

AKB'nin ilk kurulduğu zamandan beri, eleştirmenler iki ana bağış veren, Japonya ve ABD'yi borç verme, politika oluşturulması ve karar aşaması kısımlarında aşırı etki kullanmakla suçladılar.^[22]

Oxfam Avustralya Bankayı yerel halklara karşı ilgisiz davranmakla suçladı. "Global ve uluslararası seviyede çalışırken, bu bankalar insan haklarını fakir ve dışlanmış topluluklara zarar veren projeler aracı ile kolayca ihlal edebilir."^[23] Banka aynı zamanda Birleşmiş Milletler Çevre Programı'ndan da eleştiri almıştır. Bu kurum tarafından yayınlanan rapora göre: "büyümenin çoğu kırsal bölgede yaşayan nüfusun %70'ini es geçti ve bu insanlar geçimlerini sağlamak için tarıma ve doğal kaynaklara muhtaçlar."^[24]

Aynı zamanda AKB'nin geniş çaplı projelerinin öngörülemezlik yüzünden sosyal ve çevresel zararlara yol açtığı yönünde de eleştiriler mevcuttur. En tartışmalı projelerden biri olan Tayland'daki Mae Moh kömür santrali. Çevreci ve insan hakları örgütlerine göre her ne kadar AKB'nin çevre koruma standardları kâğıt üzerinde uyuluyor gözükse de, çalışmalar başladığında bu genellikle ihlal ediliyor ve insanlar evlerinden göç etmeye zorlanıyor veya yerli halkarın kültürleri de bu süreçten nasibini alıyor.

Aşağıdaki tablo Aralık 2014 verilerine göre en fazla katkıda bulunan 20 ülkeyi göstermektedir.^[25]

Sıralama	Ülke	Kayıtlı sermaye (Toplam %)	Sıralama	Ülke	Oy gücü (Toplam %)
	Dünya	100.000		Dünya	100.000
1	Japonya	15.677		Avrupa Birliği	15.724
2	ABD	15.567	1	Japonya	12.840
	Avrupa Birliği	14.429	2	ABD	12.752
3	Çin	6.473	3	Çin	5.477
4	Hindistan	6.359	4	Hindistan	5.386
5	Avustralya	5.812	5	Avustralya	4.948
6	Kanada	5.254	6	Kanada	4.502
7	Endonezya	5.131	7	Endonezya	4.404
8	Güney Kore	5.060	8	Güney Kore	4.347
9	Almanya	4.345	9	Almanya	3.775
10	Malezya	2.735	10	Malezya	2.487
11	Filipinler	2.393	11	Filipinler	2.213
12	Fransa	2.338	12	Fransa	2.169
13	Pakistan	2.188	13	Pakistan	2.049
14	Birleşik Krallık	2.051	14	Birleşik Krallık	1.940
15	İtalya	1.815	15	İtalya	1.751
16	Yeni Zelanda	1.543	16	Yeni Zelanda	1.533
17	Tayland	1.368	17	Tayland	1.393
18	Tayvan	1.094	18	Tayvan	1.174
19	Hollanda	1.030	19	Hollanda	1.123
20	Bangladeş	1.026	20	Bangladeş	1.119

AKB'nin 67 üyesi bulunmaktadır (2 Şubat 2007 itibarı ile): Asya ve Pasifik bölgesinden 48 üye, diğer bölgelerden 19 üye.^[26] Asya'da olup da üye olmayan ülkeler Bahreyn, İran, Irak, İsrail, Ürdün, Kuveyt, Lübnan, Kuzey Kore, Umman, Katar, Rusya, Suudi Arabistan, Suriye, Birleşik Arap Emirlikleri ve Yemen. İsimler AKB tarafından tanınır.

Üye devlet üyelikten vazgeçmek istediğinde, Banka o ülkenin tahvillerini yeniden satın almak için 43. maddenin 3. ve 4. fıkralarına dayanarak gerçekleştirir.^[27]

Asya ülkeleri

Ülke	Üyelik tarihi
Afganistan	1966
Avustralya	1966
Kamboçya	1966
Hindistan	1966
Endonezya	1966
Japonya	1966
Güney Kore	1966
Laos	1966
Malezya	1966
Nepal	1966
Yeni Zelanda	1966
Pakistan	1966
Filipinler	1966
Samoa	1966
Singapur	1966
Sri Lanka	1966
Tayvan	1966
Tayland	1966
Vietnam[28]	1966
Hong Kong[29]	1969
Fiji	1970
Papua Yeni Gine	1971
Tonga	1972
Bangladeş	1973
Myanmar	1973
Solomon Adaları	1973
Kiribati	1974
Cook Adaları	1976
Maldivler	1978
Vanuatu	1981
Bhutan	1982
Çin	1986
Marshall Adaları	1990
Mikronezya Federal Devletleri	1990
Moğolistan	1991
Nauru	1991
Tuvalu	1993
Kazakistan	1994
Kırgızistan	1994
Özbekistan	1995
Tacikistan	1998
Azerbaycan	1999
Türkmenistan	2000
Doğu Timor	2002
Palau	2003
Ermenistan	2005
Brunei	2006
Gürcistan	2007

Dış ülkeler

Ülke	Üyelik tarihi
Avusturya	1966
Belçika	1966
Kanada	1966
Danimarka	1966
Finlandiya	1966
Almanya[30]	1966
İtalya	1966
Hollanda	1966
Norveç	1966
İsveç	1966
Birleşik Krallık	1966
ABD	1966
İsviçre	1967
Fransa	1970
İspanya	1986
Türkiye	1991
Portekiz	2002
Lüksemburg	2003
İrlanda	2006